[ เบื้องหลังตากล้อง ~ ]

(งั้นวันธรรมดาละกันนะครับ 55555+ และก็ขออภัยที่มาตอบช้ามาก ๆ อีกรอบนะค้าบ 🙏)

"อ๊ะ! จริงด้วย รุ่นพี่ยังใส่ชุดนอนอยู่เลยนี่หน่า"
"คือหนูกะว่าจะพารุ่นพี่ไปเดินเที่ยวเล่นสักหน่อยน่ะค่ะ~ หลังจากที่เปลี่ยนชุดแล้ว แฮะ ๆ~"

ลัคกี้เกาแก้มเบา ๆ ระหว่างนั้นเธอก็หยิบมือถือขึ้นมาเพื่อดูเวลา แล้วก็เพิ่งรู้ว่าวันนี้ไม่ใช่วันหยุด

"เห!!? วันนี้มีเรียนนี่หน่า อ๋อย..." ลัคกี้รู้สึกจ๋อยพลางยิ้มแห้งเล็กน้อย

"เหะเฮะ~ ก็เห็นของรุ่นพี่แล้วมันดูน่าอร่อยนี่คะ หนูก็เลยเอาแบบเดียวกันซะเลย"

ลัคกี้ยิ้มหัวเราะเล็ก ๆ แล้วก็หยิบโดนัทอีกชิ้นมากิน ซึ่งชิ้นนี้เป็นช็อคโกแล็ตล่ะ หงับ!

"อื้มมม~ ช็อคโกเล็ตนี่ก็อร่อยมาก ๆ เลย~"

เธอกินโดนัทชิ้นนั้นอย่างเอร็ดอร่อยก่อนหันมาถามรุ่นพี่เนฟุชิ

"แล้วถ้ากินเสร็จรุ่นพี่จะไปไหนต่อหรอคะ?"

ลัคกี้กลับมาพร้อมถาดที่มีโดนัท ซึ่งเธอก็เอาแบบเดียวกับที่รุ่นพี่เนฟุชิเอามาเป๊ะ ๆ แล้วมาข้าง ๆ เพื่อกินต่อ

"ไหนลองซิ"

เธอหยิบโดนัทสตรอ์เบอร์รี่มากินเป็นชิ้นแรก หงับ! พอได้กินไปคำแรกก็รู้สึกถึงความหวานอร่อยจนออกสีหน้าที่เคลิบเคลิ้มอีกรอบ

"อร่อยจัง~ หวานนุ่มมากเลย~"
"อย่างที่รุ่นพี่ว่าเลยค่ะ อร่อยสมกับที่เป็นโรงเรียนค่าเทอมแพงจริง ๆ~"

พูดเสร็จเธอก็กินโดนัทชิ้นนั้นต่อจนหมด

ลัคกี้ชะโงกดูถาดที่รุ่นพี่เนฟุชิได้เอามาวางเมื่อครู่ พอเห็นว่าเป็นโดนัท ตาของเธอก็ได้ลุกวาวอีกรอบ

"ว้าว~✨ น่าอร่อยจังเลย~"

ความรู้สึกอยากกินได้กลับมาอีกครั้งทั้ง ๆ ที่เพิ่งกินข้าวเสร็จไป แต่ว่าขนมหวานแบบนี้เป็นสิ่งที่เธอชอบอยู่แล้ว เธอจึงลุกขึ้นจากโต๊ะเพื่อไปเอาโดนัทมากินด้วย

"งั้นหนูไปเอาด้วยดีกว่า~"

พอรุ่นพี่เนฟุชิพูดเช่นนั้น ลัคกี้ก็เงยหน้าลองนึกภาพตามดูทั้งที่ปากยังเคี้ยวข้าวตุ้ย ๆ อยู่

"อืม..." เธอกลืนข้าวลงไปก่อนที่จะพูด

"นั่นสินะคะ~ ไว้คราวหน้าค่อยลองกินดูดีกว่า คงอร่อยแบบแซ่บปากแน่นอน~"

เธอขยิบตาข้างนึงพร้อมกับชูนิ้วโป้งให้แล้วตักข้าวกินคำต่อไป และสีหน้าก็ยังคงเคลิ้มไปกับรสชาติ

"แค่กินปกติยังอร่อยขนาดนี้เลย~"

เธอเผลอพูดไประหว่างกิน เสียงก็เลยดูอู้อี้นิดหน่อย

"ไปนั่งตรงนั้นละกันนะ~"

ลัคกี้ได้เจอที่นั่งว่าง ๆ แล้วก็พารูนะมานั่งพักดื่มน้ำชามะนาวด้วยกัน หลังจากที่วิ่งกันเหนื่อย ๆ

"ว่าแต่รูนะจังก็ชอบกินชามะนาวเหมือนกันหรอ?~"

เธอได้ชวนอีกฝ่ายคุยพร้อมกับดูดน้ำมะนาวไปด้วย

ลัคกี้ที่ได้มองรีแอคชั่นของรุ่นพี่เนฟุชิหลังกินข้าวมันไก่ต้มผสมไก่ทอดเข้าไปคำแรกก็ได้พูดเสริม

"ข้าวมันไก่น่ะต้องกินแบบทำสด ๆ ถึงจะอร่อยนะคะ~"

ว่าแล้วเธอก็เริ่มกินข้าวมันไก่ในจานของตัวเองบ้าง พอได้กินเข้าไปคำแรกตาของเธอก็ได้เปล่งประกายออกมา

"อื้มมม~ อร่อยมาก!~ ถึงจะไม่เท่าที่บ้าน แต่ก็ดีสุด ๆ ไปเลย~"

เธอหลับตายิ้มเคลิ้มไปกับรสชาติข้าวมันไก่ของที่นี่อยู่ชั่วครู่ก่อนที่จะกินคำต่อไป

"เย่~ งั้นเอาชามะนาวค่า!~✨"

ลัคกี้สั่งกับทางร้านไปทันทีแบบไม่คิดอะไรมากมายพร้อมกับรอยยิ้มที่สดใส ซึ่งชามะนาวก็เป็นเครื่องดื่มสุดโปรดของเธออยู่แล้ว พอสั่งเสร็จก็ได้หันมาถามรูนะ

"แล้วรูนะจังจะกินอะไรล่ะ?"

"จะใช่หรือเปล่าน้า~"

ลัคกี้สบโอกาสเร่งความเร็ววิ่งขึ้นแซงรูนะ แต่ทว่าก็ไม่ได้แซงห่างกันเท่าไหร่นัก ต่างคนต่างแซงกันเรียกได้ว่าสูสีเลย จนกระทั่งมาถึงร้านขายน้ำซึ่งเป็นจุดเส้นชัย

"ลัคกี้!!~"

ลัคกี้ก็ได้วิ่งมาถึงก่อนเป็นคนแรก ก่อนที่หยุดวิ่งพักเบรคอยู่ด้านหน้าร้านขายน้ำพลางหอบเหนื่อย

"แฮ่ก ๆ... เรา... ชนะนะรูนะจัง~..."

ลัคกี้ที่มองจานข้าวมันไก่ตัมผสมไก่ทอดของรุ่นพี่เนฟุชิถึงกับตาลุกวาวเล็กน้อย

"ว้าว~✨ ไก่ต้มผสมไก่ทอดงั้นเหรอคะ ดูน่ากินเหมือนกันนะเนี่ย~"
"ไว้รอบหน้าค่อยสั่งบ้างดีกว่า เอาล่ะ!"

เธอกลับมามองจานข้าวของตัวเองแล้วยกมือขึ้นมาพนม เหมือนจะทบทวนมารยาทก่อนทานอาหารของญี่ปุ่น

"จริงสิ ต้องทำแบบนี้ก่อนสินะ อ่า... จะทานแล้วนะคะ~"

พอพูดจบก็ได้หันมาสบตากับรุ่นพี่ประมาณว่าทำแบบนี้ใช่หรือเปล่า

"หนูน่ะไม่มีทางหนีการฝึกหรอกนะคะ จะพยายามให้เต็มที่ค่า!~"

ลัคกี้ชูมือขึ้นด้วยความมุ่งมั่นเต็มเปี่ยม แต่แล้วท้องก็ดันร้องดังโครกมาขัดจังหวะพอดี

"แฮะ ๆ ๆ~... แต่ว่าก่อนหน้านั้นขอกินข้าวให้อิ่ม ๆ ก่อนนะคะ~"

และแล้วทั้งคู่ก็เดินทางกลับเพื่อไปทำอาหารกินด้วยกัน ซึ่งก็ถือว่าเป็นการเริ่มต้นเรื่องราวของเทรนเนอร์หนุ่ม กับสาวม้าร่าเริงทั้ง 2 คนนี้

(ปิดโรล~ ขอบคุณที่มาเล่นด้วยกันนะครับ✨🙏)