"ไปเที่ยวกับเพื่อนมาน่ะครับ เล่นบาสแล้วก็เล่นโบวลิ่งต่อ"

คนถูกถามอธิบายไปพลางมองแมวเหมียวที่ยังอยู่กับพื้น

"คาสึซังล่ะ? ผมนึกว่านี่เวลาเล่นเกมซะอีก"

ยกยิ้มให้คนข้างๆก่อนจะกลับไปมองก้อนขนด้วยความชั่งใจว่าจะลูบมันดีหรือไม่

สายตามองตามคุกกี้อันน้อยด้วยความสนใจ แต่มันก็มีแค่นั้นเอง เดี๋ยวอีกคนไม่อิ่มขึ้นมาจะทำยังไงล่ะ!?

คิดแล้วเขาก็ยกแก้วกระดาษขึ้นดื่มอีกรอบ และดื่มอย่างระมัดระวังไม่ให้เปื้อนริมฝีปากอีก

"เอาเลยครับ ผมมีไอ้นี่แล้วน่ะ"

เป็นคนดีจังแฮะ

นึกพร้อมกับจำหน้าอีกคนเอาไว้ในใจด้วย

"เข้าใจแล้วครับ"

เขาตอบก่อนจะหัวเราะออกมาเบาๆ คราวนี้เจ้าตัวก้มหัวลงให้ดีๆพร้อมรอยยิ้ม

"ยังไงก็ขอบคุณอีกครั้งนะครับ"

“ได้เลยครับ~”

เขารับคำพร้อมยิ้มร่า หลังขยับย่อตัวไปข้างๆก็เผลอยกสองนิ้วขึ้นมา แต่นึกถึงท่าทางอีกฝ่ายในตอนแรกก็รีบลดมือกลับลงไป

แต่ไม่ทันซะนี่!

(ขอบคุนในความร่วมมือนะคะ ฮิๆ😍)

(น่ารักแบบนิตามปกป้องต้อยๆเลยย ฮี่ๆๆ😍)

"ครับ"

ตอบรับอีกฝ่ายเสียงดังฟังชัด ไม่ลืมยกมือโบกกลับให้ด้วยพร้อมรอยยิ้มเป็นมิตร

"ยังไงก็ขอบคุณอีกครั้งนะครับ"

(ขอบคุณที่มาแจมโรลกันนะคะ✨)

"ไม่เป็นไรหรอกครับ เดี๋ยวก็กลับไปซักอยู่ดี"

หัวเราะตามอีกฝ่ายเบาๆ

"อีกเดี๋ยวก็จะเล่นบาสอยู่แล้วด้วย คงได้เลอะยิ่งกว่านี้อีกครับ"

"หืม?... อ๋อ"

พอได้รับคำอธิบายก็ยกมือขึ้นแตะปากตัวเอง หลังคิดว่าได้เข้าใจผิดในสิ่งที่อีกฝ่ายจะพูดไปไกลโขก็ได้แต่ยกยิ้มแห้งๆ ใช้มือเช็ดๆส่วนที่เลอะจนสะอาด

"ขอบคุณที่มาบอกนะครับ" ดูเป็นคนที่ใจดีจังนะ

"คิฮาระซัง สวั... หือ?"

ตามองตามปลายนิ้วที่ถูกยื่นมา ก่อนจะยกนิ้วตัวเองมาจิ้มตรงส่วนที่เลอะตามในแทบจะทันที

"อ๋า..."

ทำตาโตเสร็จก็หัวเราะแห้งๆ ใช้มือเช็ดลวกๆแล้วชี้ไปที่แก้วโกโก้เจ้าปัญหา

"จากอันนั้นน่ะครับ"

(ฮือๆๆๆ คุนอย่าเผลอบ้างนะคะ...😖)

"ม ไม่ได้สิ บอกว่าดื่มไม่ได้ไง"

/ยกที่เหลือดื่มจนหมดซะเลย นี่แน่ะ

(ขอยาดจดความแค้นลงบัญชีหนังม๋านะคะ🥹)

"??"

คนถูกชี้บอกยกนิ้วขึ้นแตะริมฝีปากตัวเองถึงค่อยรู้ตัวว่าที่อีกฝ่ายจะสื่อตั้งแต่ต้นคืออะไร

"ข ขอโทษทีครับ"

เขาเอ่ยพร้อมก้มหัวหงกๆ ไม่ลืมยกมือปาดส่วนที่เลอะไปด้วย

ดันนึกว่ามีคนต้องการความช่วยเหลือไปซะได้ แถมเดินมาหาเองอีก น่าอายจริงๆเลย!

"เทนโดซัง~"

เจ้าตัวเอ่ยทักทายกลับพร้อมรอยยิ้มกว้างเหมือนเดิม แต่หลังเห็นอีกฝ่ายชะงักไปก็เอียงคอด้วยความสงสัยเล็กน้อย

"เป็นอะไรไปหรอครับ?"

ถึงจะไม่ค่อยเข้าใจที่อีกฝ่ายจะสื่อเท่าไหร่ แต่เขาก็จับใจความได้อยู่ว่าหญิงสาวต้องการให้ไปซื้อผ้าเช็ดหน้าด้วยกัน

มิสึฮารุยกแก้วเครื่องดื่มที่เหลือมาดื่มให้หมดก่อนจะทิ้งมันลงถังขยะข้างๆ

"ถ้าเป็นร้านใกล้ๆแถวนี้ก็พอได้อยู่ครับ เพราะอีกสักพักผมนัดกับเพื่อนไว้ที่นี่น่ะ"

(น่ารักจังค่าาา😭🫳🏻🫳🏻💕)

(ได้เยยค่ะฮี่ๆๆ)

ถึงจะดึกดื่น แต่มิสึฮารุก็เพิ่งเดินแยกกับเพื่อนที่ไปเที่ยวเล่นด้วยกันมาได้ไม่นาน ในระหว่างทางเดินกลับบ้านก็เห็นคนที่เหมือนเพิ่งเจอกันไปตอนกลางวันนั่งยองๆอยู่กับก้อนขนกลมๆ

เขาเผลอลดระดับฝีเท้าลงโดยไม่รู้ตัว ค่อยๆย่องไปด้านหลังของอีกฝ่ายแล้วถึงนั่งยองๆลงข้างๆ

“เสียดายจัง อดกินขนมเลยนะ~”

(ขอบคุนค่ะ🥺✨ กลายเปนสาวน้อยตัวเร้ก(?)🤏🏻)