( ฮือออ เอาเข้าจริงก็อยากแต่งทั้งคู่เลยครับทั้งชุดเดินขบวนทั้งชุดฮอกกี้

แต่น้องริซอย่าพึ่งทรยศทีมสิ555555555 )

( น้องริชไม่ลงหลีดหรอ รุ่นพี่รอดูอยู่นะ ปิ้งๆๆ 🥺✨✨✨ )

“ ถ้างั้นเราก็บ้ากันทั้งคู่ ”
พูดไปพลางหัวเราะเล็กๆให้ประโยคนั้นไม่จริงจังจนเกินไป

ฝ่ามือที่ถูกจับนั้นเขาโอบอุ้มและกุมมันไว้เบาๆพอให้อีกฝ่ายได้ระบายความในใจผ่านการกระทำ

“ นายตัวร้อนนะนิกซ์… ”
ไมโลโค้งตัวลงไปดูใบหน้าที่โดนผมปรกปิดบังอะไรสักอย่าง
“ หน้านายแดงหมดแล้ว ”

“ ทำไมถึงได้ซ่อนไว้ล่ะมันทำให้ฉันเห็นหน้านายไม่ชัดเลย ”

ไม่ว่าจะในมุมที่เขานั้นไม่มั่นใจในตัวเองหรือพยายามเปรียบเทียบตัวเองกับคนอื่นโดยที่ไม่ยกตัวเองสูงกว่าทั้งยังกดต่ำยิ่งทำให้ไมโลอยากรู้จักอีกฝ่ายขึ้นไปอีกว่าทำไมถึงได้แตกต่างจากคนอื่นมากขนาดนี้

“ นี่…ฉันอยากจะบอกให้นายรู้ไว้”
“นิกซ์ นายหน่ะมีดีกว่าที่นายคิด”

ส่งยิ้มบางๆให้หวังว่าภายใต้ผมที่ปรกตานั้นจะมองเขาอยู่

“ไม่ได้บอกให้นายเปลี่ยนหรอกนะ แค่อยากให้รู้ถ้าฉันชวนนายคือฉันชวนนาย มันแค่นั้นจริงๆ”

น่าแปลกใจที่เขาสามารถฟังนิกซ์พูดถึงตัวเองในทางที่แย่แต่สำหรับไมโลนั้นเหมือนได้ทำความรู้จักกับอีกฝ่ายโดยที่หาข้อแก้ต่างได้ในแต่ละข้อที่ถูกพ่นออกมาจากปากน้อยๆไร้ความมั่นใจ

จนกระทั่งไม่มีคำพูดใดๆออกมาเขาจึงได้เริ่มพูดขึ้น

“ นายแค่ไม่มั่นใจตัวเองนิกซ์ ”

“ อีกอย่างตอนนี้ผมกำลังชวนนายไปเที่ยวซึ่งก็แปลว่าแค่นาย ไม่ใช่เห็นต้องเอาไปเทียบกับคนอื่นเลย ”

+

ถึงนิกซ์จะบอกว่าเป็นครั้งสุดท้ายที่ตามใจแต่ยังไงซะมันคงต้องมีครั้งหน้าแน่ๆครั้งนี้ไม่ใช่ครั้งสุดท้ายอย่างแน่นอน

“ ขอบคุณนะที่ยอมตามใจกัน ”
“ แต่ถ้านายไม่ไหวเราไปที่อื่นกันได้นะ ”

ไมโลขยับเข้าไปใกล้อีกนิดลดระยะหางแต่พอดีไม่ทำให้อีกฝ่ายตื่นกลัว

“ ให้อารมณ์เหมือนโดดเรียนไปเที่ยว ในที่ๆไม่มีใครรู้จักเราทั้งคู่หรือไม่ก็แค่ไม่สนใจเรา..แบบนั้นนายคิดว่าไง เจ๋งไหม?! ”

( ฟรีเช้าเที่ยงเย็นเลย ติดแอร์ให้ด้วยแถมมีคนเฝ้าตลอด24ชม.สนใจไหมครับ )

( บ้าจิง งั้นของกลางชิ้นนี้ขออนุญาตยึดนะครับ😔🤌🏻💕 )

( แปกๆนะเราอะ สงสัยต้องจับขังเดี่ยวห้องตำรวจแร้วล่ะ )

( ไหนจิงป่าว ขอตรวจของกลางหน่อย😠 )

( ก็คิดว่าเป็นคนไม่ดีเห็นทำตัวลับๆล่อๆ 🥺🫶🏻💕💕 )

( แถมอีกหน่อยพอหอมปากหอมคอ 🥺 )

( เข้วนิดเดียวไม่เห็นต้องเกรงใจ อันแค่นี้เอง🤌🏻🤌🏻ต้าวแวมไพร์น้อย )

( กัดก็ไม่เข้าละยังจากัดอีก )

( หนอยยยยยยยย เดะเราจาได้เห็นดีกัน 😡😡 แต่ก่อนหน้านั้นขอหยิกแก้มน้องสักหนึ่งที/ จิ้มๆๆๆดึงๆๆๆๆๆ )

ไมโลชวนออกไปโดยไม่ทันคิดไตร่ตรองให้ดี การชวนไปเที่ยวสองต่อสองนี่มันก็แทบไม่ต่างจากการเดทเลยนี่นา…

เขาพึ่งมานึกได้ก็ตอนที่นิกซ์เป็นคนเอ่ยทักขึ้นมาจนทำเอาหน้าเขาเริ่มขึ้นสีชมพูจางๆโดยที่เจ้าตัวเองก็ไม่ทันรู้ตัว

“ ไม่เลยไม่ได้ฝืนใจ ฉันตั้งใจจะชวนจริงๆนะนานๆทีจะมีงานเทศกาลไปกันเถอะนะนิกซ์ ”
เขาเลี่ยงการโดนป้อนแล้วพูดให้จบประโยคพร้อมส่งสายตาลูกหมายังไม่หย่านม