شاید اگر عزیز بیشتر عمر می‌کرد، من هم بهتر بزرگ می‌شدم و کودکی و نوجوونیم زهرمارم نمی‌شد…

خیلی عجیبه که بعد از ۱۷ سال هنوز هم با فکرکردن بهش اشک‌هام جاری می‌شن.

کاش دنیای بعدی وجود داشته باشه و باز بتونم سرمو بذارم روی پای عزیزجونم و بخوابم.

شاید هم نه. نمی‌دونم.