🪶นี่คือของขวัญของเจ้า สุขสันต์วันเกิด!🪶
#Mgr_commu #Mgr_Birthdayfes1

โพสต์สำหรับโควทอวดของขวัญวันเกิด~~🎁🎁🎁

─── ᛟ ───

✦ (สำรองข้อมูล) ของขวัญ SS1 ✦
docs.google.com/spreadsheets...

─── ᛟ ───

🪶ได้อะไรกันบ้าง? ดูด้วย!

"...."

เด็กสาวหรี่ตามองส่วนผสมต่างๆ ที่นำมาวางเรียงกัน พร้อมฟังคำอธิบายยาวเยียดที่ถึงแม้จะตั้งสมาธิฟังแค่ไหนก็ตามไม่ทัน

ไม่ต้องพูดถึงอ่านตามสูตรเลย อ่านไม่ออกแน่นอน

"เอ่อ... ง่ายมั้งคะ?"

แต่ก็ยังฝืนจะเข้าใจ

"แป้งอย่างละข้อน? น้ำผึ้งหนึ่งชาม? แล้วก็เครื่องเทศ..."

เธอยื่นมือไล่ชี้วัตถุแต่ละอย่าง พยายามทวนสูตรที่รุ่นพี่บอก แต่ดูเหมือนมันจะผิดหมดเลย

"ม ไม่ง่ายแล้วล่ะค่ะ..."

"....."

"ค่ะ..."

เด็กสาวหน้าจ๋อย แต่ก็เถียงไม่ได้เพราะมันหิวจริงๆ

คงต้องพักเรื่องเรียนเวทมนตร์ไปก่อนล่ะนะ

เด็กสาวส่ายหน้าเบาๆ ถ้าไม่ได้ไปลองเวทมนตร์ใหม่ๆ ก็ว่างยิ่งกว่าว่างซะอีก

"ไม่มีค่ะ รบกวนด้วยนะคะ"

ว่าแล้วก็หันหน้ามองรอบๆ ห้องครัวเหมือนหาอะไรบางอย่าง ไม่นานนางก็เจอและเดินไปหยิบผ้ากันเปื้อนกับผ้าโพกหัวมาใส่

"ทีนี้ก็เหมือนรุ่นพี่แล้ว"

ได้ทำอาหารครั้งแรกก็ดูจะตื่นเต้นเป็นพิเศษ

"ต้องเริ่มยังไงก่อนคะ?"

พอรุ่นพี่ถามว่าทำได้ไหม เด็กสาวก็ยืดอกนิดๆ อย่างภาคภูมิใจ

"ทำได้ค่ะ ก็ฉันฝึกมาเยอะแล้วนี่นะ"

"แต่กว่าจะทำได้ก็ใช่เวลา"

"หาวัตถุดิบ​(ดิน)​ ขึ้นรูป(เวทมนตร์)​ และของว่าง(กันเป็นลม)"

รู้สึกอันหลังจะแปลกๆ แต่ก็ขาดไม่ได้อยู่ดึ"

(ขอบคุณสำหรับรูทเช่นกันค่า รุ่นพี่ก็สาวงามแถมยังใจดีอีก รุ่นน้องติดตายเลยแบบนี้ 🥺✨)​

เหมือนอีกฝ่ายจะรับของตนแล้วก็ดีใจใหญ่โดยแสดงด้วยการชูมือขึ้นสองข้างไชโย!

"ได้ค่ะ ฉันจะเตรียมในส่วนของรุ่นพี่ด้วย และรุ่นพี่ต้องชอบแน่ๆ"

เธอเอามือลง ก่อนจะโค้งศีรยะเบาๆ เตรียมลา

"ไว้ฉันจะไปหาที่ห้องสมุดค่ะ ขอบคุณอีกครั้งรุ่นพี่เมล"

"คุณเมดเหรอคะ? ก็... เป็นความคิดที่ดีเหมือนกัน"

"แต่เหมือนคุณเมดบางคนจะดูน่ากลัวไปนิดนึงนะคะ"

เล่าไปก็หน้าซีดนิดๆ คงไม่ต้องบอกว่าเมดคนไหนที่หน้าตาจะดูดุๆ หน่อย แล้วก็ชอบบ่นเวลาเด็กทำพื้นเลอะ

"งั้น... ถ้าให้รุ่นพี่ช่วยสอนให้สักนิดจะได้ไหมคะ?"

"แค่ลองทำขนมปังขิงก็ได้"

ส่งสายตาอ้อนบนใบหน้านิ่งให้รุ่นพี่

"ก็... เพราะมันสนุกที่ได้ลองใช้เวทมนตร์​สร้างสิ่งต่างๆ ล่ะมั้งคะ"

เธอตอบขณะเลื่อนมือขึ้นมาแตะคาง

"ขนาดรุ่นพี่ยังนึกไม่ออกเหรอเนี่ย... อืมมม"

พอลองนึกจากสิ่งที่ชอบ ปกติตัวเองก็สร้างแต่อะไรใหญ่ๆ ที่กินพลังงานเยอะจนล้มพับทุกครั้ง ไม่น่าจะไหว

....แล้วถ้าเป็นอะไรเล็กๆ แทนล่ะ?

"อะ เหมือนจะนึกอะไรออก"

เธอทุบกำปั้น​ลงบนมือ

"รุ่นพี่ชอบพวกตุ๊กตาหินไหมคะ?"

เด็กสาวพยักหน้าที่บอกให้แบ่งไว้สองชีิ้น เลยหยิบส่วนนั้นแบ่งแยกออกมาตามที่รุ่นพี่บอก

"ฉันทำอาหารไม่เป็นค่ะ ปกติก็กินแต่ขนมปังด้วย"

พูดไปก็ทำหน้าจ๋อยนิดๆ เด็กกำพร้า​ตัวคนเดียวคงจะยากหน่อยเพราะไม่มีใครสอน

"ถึงจะเคยเห็นตอนไปเกาะหน้าตาดูเขาอบขนมปัง แต่ก็ไม่รู้ว่าต้องเริ่มยังไงอยู่ดีค่ะ"

"สิ่งที่ชอบ..."

เด็กสาวเลื่อนสายตามองต่ำเหมือนกำลังคิด

"การสร้างบ้าน?"

และเธอก็เอ่ยตอบพลางเอียงศีรษะ​เล็กน้อยเหมือนยังไมาแน่ใจในคำตอบ...แต่ตนก็ชอบสร้างบ้านจริงๆ นะ

"ฟังดูยากจัง... แล้วถ้าเป็นรุ่นพี่จะให้อะไรคะ?"

แต่ก่อนที่เด็กสาวจะลืมตาดูผลงานนั้น

จ๊อกกก~

เสียงท้องร้องก็ดันดังขึ้นมาซะก่อน จนเธอต้องลืมตาขึ้นมากุมท้องเบาๆ

"หิว... ว่าแต่มันได้ผลไหมคะ?"

เธอแหงนหน้ามองผลงานอีกครั้ง ปรากฏ​ว่าองศาการหมุนขยับเพียงแค่นิดเดียวจนแทบสังเกตไม่เห็น

"...."

เธอหันไปสบตาคนเป็นครูเหมือนกับอยากได้คำตอบจากเขา เพราะตัวเองดูไม่ออก

เด็กสาวที่ถือคฑาอยู่แหงนหน้าบอกเจ้าโกเลมอยู่พักนึงตอนที่ครูเวสเกอร์กำลังอธิบาย

"ขยับให้หันมาหน้าตรง... โอเคค่ะ"

เธอหลับตาลงและชูไม้คฑาชี้ไปที่หน้าโกเลม

"แล้วก็จินตนาการ..."

เธอพยายามจินตนาการ​ถึงหน้าโกเลมที่หันกลับมาตามที่ครูบอกเป๊ะๆ

"แล้วก็... เอ่อ"

"จงหันหน้าตรง"

คำร่ายถูกกล่าวออกไป และปาฏิหาริย์​ก็เกิดขึ้น

ครึก...

เสียงเหมือนหินแข็งๆ ขูดกันดังเบาๆ

+

เห็นรุ่นพี่ยกกำปั้น​ขึ้นตาม เด็กสาวก็ขยับกำปั้น​ขึ้นลงเบาๆ สู้ๆ ✨

"รุ่นพี่จะช่วยสอนให้เหรอคะ?"

"ไปค่ะ ฉันอยากเรียนเขียนอ่านให้เก่งๆ เหมือนรุ่นพี่"

"เอาไว้ฉันจะเอาของตอบแทนไปให้รุ่นพี่ด้วยนะคะ"

พอพูดถึงของตอบแทนแววตาก็ดูมีประกายขึ้นมาทันที

"กินได้เหรอคะ?"

"อือ เอาค่ะ"

ไม่ปฏิเสธอยู่แล้ว กลิ่นหอมเย้ายวนขนาดนั้นใครจะอดใจไหว

ยื่นมือไปหยิบมาชิ้นนึงจากในจานและใส่ปากงับๆ

"ร ร้อน..."

"แต่ก็อร่อย"

เป่าปากเบาๆ เพราะร้อนแต่ก็เคี้ยวต่อ

"รุ่นพี่ไม่กินด้วยเหรอ?"

"ขนมปังขิง?"

แล้วก็หันมาดูของในถาด

"น่ากินจังเลยค่ะ หอมด้วย"

ไม่ได้สนใจรูปลักษณ์แต่อย่างใด

"รุ่นพี่นี่เก่งจัง นอกจากจะเก่งเวทมนตร์แล้ว ยังเก่งทำอาหารด้วย"

ปากเอ่ยชมก็จริง แต่สายตาจ้องของในถาดไม่วางตา สงสัยคงอยากกิน