ทาเลียสค้างไปครู่นึง ก่อนจะแผละเสียงขำขันออกมา—

อา…ช่วงนี้เขาคงทำตัวเป็นคนดีเกินไปกระมังใครๆ เลยพากันคิดว่าเขาแสนดีกว่าที่เห็น

+

เธอนิ่งอยู่ครู่นึง ก่อนจะลุกขึ้นยืนและดึงผ้าเช็ดหน้าออกจากกระเป๋าเสื้อ

แล้วยื่นมือรอรับมือซ้ายอีกฝ่าย บาดแผลที่ดูลึกเกินความจำเป็นนั่นชวนให้สะกิดใจอยู่ไม่น้อย

🪵
"วันเกิด...? อ้อ หลุยส์เองเรอะ" มัดร็อคทวนเหมือนแปลกใจก่อนที่จะอ๋อเมื่อเห็นว่าคนที่พูดคือคุณ

"มีขนมปังขิงอยู่พอดี เอาไปสิ อย่าไปบอกเด็กๆ ล่ะ" เขายื่นแผ่นผ้าบางๆ ให้ ของที่ว่าน่าจะพับอยู่ด้านใน ถ้าเปิดดูเมื่อไหร่จะเจอว่ามีผลไม้แห้งนิดหน่อยด้วย

"สุขสันต์วันเกิดนะ" อวยพร

(ไม่เป็นไรค่ะๆ ขอให้คุณหายไวๆนะคะ ✊️✨️)

(โอเคค่ะ 🙌💖✨)

(ขอไปแลกด้วยนะคะ 😣🥺👐✨)

( ขอไปแลกนะคะ 🥺👐✨ )

ขอบคุณกรอบการ์ดสวยๆมากเลยนะคะ 😭🙏💖✨
bsky.app/profile/mgr-...

🩸
"ฮุฮุ ขอบใจจ้ะ" เธอคนนั้นตอบรับ

"แผลเอ๋ย จงสมาน"

เมื่อสิ้นคำร่ายสตรีผมแดงก็แตะริมฝีปากลงบนฝ่ามือเล็กๆ อย่างแผ่วเบา เป็นสัมผัสชวนให้จักจี้ ก่อนที่รอยบาดทั้งหลายจะจางลงราวกับละลายหายไป

น้ำเสียงนุ่มนวลเอ่ยถาม
"เป็นยังไงบ้าง? รู้สึกดีไหม?"