vermişlerdi. Yani şimdi ben Dilan Polat’ı tanımam takip etmem ama bu adaletse eğer “orada da bir adaletsizlik var mıydı?” yı konuşmadan atıp tutmak bizim istediğimiz adalet anlayışına artık uymuyor. Öç alma, ötekileştirme siyaseti istemiyoruz artık. Bu ülke bundan çok çekti.

videosuna denk gelmiştim ve bu para istediler dediği kadın 7/24 Erdoğan paylaşan, destekleyen bir kadındı. Yine takip ettiğim/etmek zorunda kaldığım (çünkü başka bir şey görmüyordunuz haberlerde narko operasyonlarını o kadar göstermediler) kadarıyla tanımadıkları kişiler aleyhlerinde ifade …

Bu konulardaki okumalarımızı mümkün olduğunca tarafsız tutarak gerçekten demokrasi ve adaleti bize getirecek şekilde yönlendirmeye çalışmalıyız. Bir tarafı eleştirirken gittikçe ona benzemeye başlamamalıyız. Mevcut CHP dinamiğini bozmadan yönlendirmenin bir yolu bulunmalı çünkü sağlıklı olan bu.

Ama işin aslı şu ki: CHP, bu eleştirel seçmen yapısını avantaja çevirebilir. Çünkü bu seçmen “değişim” ister, vizyon arar, mücadeleye inanç duymak ister. Eğer bu dinamik iyi yönetilirse, AKP gibi “kemikleşmiş” ama aynı zamanda “yorulmuş” bir yapıya karşı ciddi bir alternatif oluşabilir.

Bu fark, aslında muhalefetle iktidarın sahadaki enerji biçimlerini de etkiliyor. CHP’nin enerjisi çoğu zaman içe yöneliyor — tartışma, öz eleştiri, yeniden yapılanma — AKP’nin enerjisi ise dışa, yani rakipleriyle mücadeleye odaklanmış durumda.

Özellikle seçim yenilgileri sonrası CHP seçmeni kolayca hayal kırıklığına uğrayabiliyor ve “değişim” talebine yöneliyor. Bu da partide sık sık liderlik krizleri veya yön arayışları doğuruyor. Bugüne dönecek olursak Özel’in bu benzeri mevcut kaostan en az sorunla çıktığını düşünüyorum.

Bu, bir yandan demokrasi ve hesap verilebilirlik açısından sağlıklı bir refleks; ama diğer yandan parti içi birlik ve motivasyon söz konusu olduğunda, zaman zaman dağınıklık yaratabiliyor.

Ancak bence halkın gözü bu iç çekişmelerde değil, gerçek çözümlerde. Seçmene umut verecek, güven sağlayacak net mesajlar, somut adımlar görmek istiyoruz. Bu kurultaydan çıkan en önemli görev, halkla daha güçlü ve doğrudan bir bağ kurmak olmalı.

Yandaş basın CHP’nin içindeki tartışmaları büyüterek vermeyi tercih ediyor, çünkü bu tarz haberler iktidarın işine geliyor. Hedef, muhalefetin dağınık, etkisiz, kriz içinde olduğu algısını sürekli beslemek.

Bu kurultay, bir anlamda bu klikler arasında “kontrol kimde” mücadelesine dönüştü. Bu tür iç gerilimler dışarıya “zayıf muhalefet” algısı verebiliyor. Diğer yandan olayların “manşetlere taşınma şekli”, medya organlarının hangi kutupta durduğuna göre değişiyor.

Bugün bazı açılardan CHP’nin içinde bazı kırılganlıkların olduğu açık şekilde gözlemledik. Özellikle İmamoğlu’nun tutuklanması sonrası oluşan kriz havası, parti içinde farklı kliklerin varlığını daha görünür kıldı.

“Sen paçalı donla gezerken ben siyaset yapıyordum” diyen biri bu Berhan Şimşek. Siyaset anlayışı bu kadar işte. Başka bir önemi var bu kurultayın, orada böyle çığırtkanlık yapıp yandaş medyada alkışlanması benim nezdimde bu adamı küçülten bir olaydı sadece.