( สุขสันต์วันเกิดโยอากิคุงนะคะ ! 😍🎉🎊🎂)

หัวเราะคิกคักนิดหน่อยที่โดนเรียกแม่สาวหลงทางจัง ได้รับชื่อเล่นใหม่มาซะแล้ว!?

” เมย์ค่ะ ! นายูกิ เมย์ อยู่ห้อง C ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ คิชิสึเนะซัง (*^▽^*) “

ระหว่างเดินชมห้องนู้นห้องนี้ไปพลาง ก็หันไปมองอีกคน

“ จะว่าไปคิชิสึเนะซังไม่ได้สายตาสั้นสินะคะ ( '▽' ) คือว่าน้องชายฉันเขาสายตาสั้น พอถอดแว่นจะหรี่ตาเป็นขีดเดียวแบบคิชิสึเนะซังเลยล่ะค่ะ “

ว่าแล้วก็หรี่ตาเป็นท่าประกอบด้วย

( โดนชารอนจังชมด้วยล่ะ😭💕✨ ขอบคุณนะคะะ💕💕)

( ยูนากะจังง ขอบคุณมากเลยค่ะ ! 😭✨)

bsky.app/profile/mei-...

พอสาดน้ำเสร็จแล้วอีกฝ่ายหัวเราะออกมาเมย์ก็ลงไปนั่งยอง ๆ ดูอาการคุณแล้ว เหมือนจะรู้สึกผิดหน่อย ๆ ที่ทำเกินไป ..

!?

แต่พอถูกลูบหัวกับเห็นยิ้มอีกคนแล้วก็เหมือนจะลืมเรื่องที่รู้สึกผิดไปแล้วกลายเป็นยิ้มกว้างตอบแทน

” ด้วยความยินดีค่ะ (*^▽^*) ! อ่ะฮะฮะๆ ก็ถ้าพูดบันไซแล้วมือจะไปโดยอัตโนมัติใช่มั้ยล่ะคะ แบบนี้น่ะ 🙆‍♀️ “

ว่าแล้วชูมือขึ้นมาหน่อยๆ เป็นท่าประกอบ

ตอนอีกฝ่ายอธิบายมาก็พยายามจำเต็มที่ แต่ดูเหมือนจะทำสีหน้าไม่มั่นใจว่าจะจำได้มั้ยออกเกินไปหน่อยจนคุณต้องออกปากไปส่ง..

“ อ่ะ ”

“ ร รบกวนด้วยนะคะ.. ( ´∀｀;;;) ”

เริ่มเดินตามอีกคนไปก็นึกไปว่าจะชวนอะไรคุยดี

“ อ่ะ จริงสิ ฉันชื่อนายูกิ เมย์ค่ะ ! ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ (*'▽'*) “

“ ว้า — ว ” มองลงไปที่กล่องกระดาษนั้นตาวาวกว่าเดิม

“ เยอะขนาดนี้เชียว เซมไปเป็นช่างทำขนมเหรอคะ สุดยอด.. คุกกี้น่ารัก ๆ เต็มไปหมดเลย (*'▽'*) “

“ แต่จะดีเหรอคะ รุ่นพี่น่าจะตั้งใจทำมาแจกให้หลายคนเลยนี่นา ”

ตอนอีกฝ่ายตบมุกมาก็ยิ้มตาปริบ เหมือนจะโดนชมล่ะ!

” สำรวจ ? “

หันไปปลายทางที่นิ้วอีกคนชี้ไปก็นึกว่าเป็นทางที่ถูกต้อง คงพาสำรวจระหว่างทางก่อนกลับสินะ (*'▽'*)

” เอาสิคะ ! ไปสำรวจกัน โอ้วว ” ชูกำปั้นขึ้นเหนือหัวเรียกแรงฮึด ? จะจำทางให้ได้เล้ย

“ สุดยอ—ด (*'▽'*) ” พูดคำเดิมซ้ำอีกแล้ว ก็สุดยอดจริง ๆ นี่นา

“ อุ ”

พอได้คำถามก็ชะงักไป ตอนแรกออกมาทำอะไรนะ..

“ อ่ะ ฉันจะออกมาล้างมือนี่นา ”

“ แต่ว่า ๆ ฮายะเซมไปก็แอบอู้นี่คะ ไม้ม้อบยังอยู่ตรงนั้นอยู่เลย -3- ”

“ อื้อ สนิทกันมากเลยล่ะ ! ” ถึงแม้ฝ่ายพูดส่วนใหญ่จะมีแค่ตนแต่ถึงอย่างงั้นน้องชายก็ยังคงคอยเล่นด้วยและคอยรับฟังสิ่งที่เมย์พูดเสมอ

“ ใช่ห้องนี้จริง ๆ ด้วย ขอบคุณมาก ๆ เลยน้าพูรินจัง (*'▽'*) “ วางแล้วก็จับมืออีกฝ่ายมาเขย่าใหญ่เลย

” ได้เลย ไว้จะแวะไปหาน้า รอบนี้ฉันจำห้องของพูรินจังไว้แล้ว ไม่หลงแน่! “ ว่าแล้วทำสีหน้ามั่นใจประกอบไปด้วย

พอใส่หมวกที่ติดเข็มกลัดโรงเรียนเรียบร้อย ก็ได้เห็นคุกกี้รูปนกที่ยื่นมาตรงหน้า ตาก็เป็นประกายขึ้นมา เลยเผยยิ้มกว้างออกมา

“ คุณนกนี่นา ขอบคุณนะคะเซมไปทั้งสำหรับคำอวยพรและคุกกี้เลย (*'▽'*) ”

ว่าแล้วก็รับคุกกี้มาอย่างถนุถนอม กลัวว่าถ้าจับแรงเกินแล้วคุกกี้น่ารัก ๆ จะแตกเอา

“ คุณนกน่ารักจังเลย— อ่ะ อันนี้เซมไปทำเองเหรอคะ ? ”

“ นั่นสิน้า พึ่งพาน้องเกินไปก็ไม่ดีนี่เนอะ ต้องพยายามแล้วล่ะ ᕦ(ò_óˇ)ᕤ ”

ว่าแล้วก็เบ่งกล้าม (?) โชว์ให้ดู ตอนคุณชี้จุดสังเกตุก็ตั้งอกตั้งใจมองใหญ่เลย

“ อื้อ ! ถึงจะเป็นน้องชายแต่ก็เกิดปีเดียวกันนะ ฉันเกิดต้นปี ส่วนน้องชายเกิดท้ายปี ก็เลยได้เรียนปีเดียวกันน่ะ “

( บวกได้ทุกปีเลยนะคะ เพื่อนปี 1 เองก็บวกได้เหมือนกัน ! ถือว่าเมย์ทักผิดคน?? )

(เมย์จังพยายามช่วยเจ๋ย ๆ .. แค่ลนไปหน่อยเอง😭....)

“ แสบตาเหรอคะ ? เอ๊ะ อ่ะ ! ”

พยายามทำความเข้าใจกับสถานการณ์ มองไปก็เห็นฟองที่ติดตามผมกับรอบหน้าของอีกคน เลยไปเปิดก๊อกน้ำเอามือรองไว้ เพื่อจะเอาไปล้างหน้าอีกคน แต่เพราะอีกฝ่ายกุมหน้าเอาไว้อยู่เลยล้างไม่ได้

“ ท ทำท่าบันไซหน่อยค่ะ !? ”

เหมือนอีกฝ่ายจะตกใจเสียงเลยยกมือขึ้น เมย์จึงอาศัยหวะนั้นรีบสาดน้ำใส่คุณให้ได้พอดี..

“ ขอโทษนะคะ ทำคุณตัวเปียกหมดเลย(・・;)..”