"บอกให้ปล่อยไงโว๊ยยย!! (╬ಠิ益ಠิ)"

/ยันก้นไปที

(🥺🤍 คนน่ารักมาบวกอีกแล้ว เขินง่ะ)

กำลังเครียดกับตัวเลขมากมายเลยไม่ทันสังเกตว่ามีเพื่อนมาใช้บริการเหมือนกัน เธอหันมองช้าๆ ด้วยสีหน้าเหนื่อยไม่น้อยเลย

"เคียวโกะ ไง..."

"ติวหนังสือน่ะ แต่ยากเกินไปจริงๆ ไม่อยากเชื่อว่าเนื้อหามอปลายมันจะยากแบบนี้ เฮ้อ"

(เคียวโกะจัง! ยอมแพ้เค้าซะ)

"จริงด้วย...."

พอเขาว่ามาแบบนั้นก็รุ้สึกว่าบางทีสิ่งที่คิดเอาไว้อาจจะผิดก็ได้กระมัง เสียงเหมือนกระดิ่งแว่วมาเธอเองก็ได้ยินเหมือนกัน เมย์ลองเอียงคอมองเจ้าเหมียวเล็กน้อย

"มีปลอกคอนี่นา นี่ฉันโดนเจ้าปุยนี่หลอกเหรอเนี่ย?"

"เว้นฉันเอาไว้สักคนแล้วกันนะ"

ยังคงไม่ยอมรับ ฝ่ามือก็ลูบหัวเจ้าเหมียวไปพลาง เป็นคนใจร้ายที่พฤติกรรมตรงข้ามไปเสียทุกอย่าง พออีกฝ่ายยอมรับคำเชิญของตนก็ดีใจที่จะได้มีเพื่อนคุย แถมน่าจะได้ช่วยให้เธอสนิทกับโยรุซังมากขึ้นด้วย ถ้าไม่รู้อะไรก็คงถามได้เลย

"สึกิมูระ เมย์ ไม่ต้องพูดสุภาพก็ได้ตามสบายเลย เธอเป็นพนักงานประจำเหรอ?"