พิเองที่เพิ่งกลับมา 🥲

พี่พี!! ทำได้!!! เชียร์ it’s your time to rock 🤘🏻🤘🏻🤘🏻

คือมันไม่เหมือนกับเวลาได้กลิ่นฝนจากลมฝนด้วย เพราะเมื่อกี้นั่งอยู่บนมูฟมี มีแต่กลิ่นควันรถ 555555555555555 เป็นสัมผัสล้วนๆ ประหลาดดีแท้ sensory ของร่างกายมนุษย์

อ้าก ที่ดีที่สุด พร้อมๆๆๆ เดี๋ยวไปขออินไซต์จากพี่ที่เคยไปมารอ ฮิๆๆ

เหมือนกัน ฮือๆๆ ตอนเจอกันเราต้องคุยเรื่องทริป! ปีหน้าเกิดแน่ๆ

มะได๊!!! คิดถึงเพื่อนๆ สุดๆ ในช่วงเวลาแบบนี้ พวกเราเก่งมากเลย 🥹🫶🏻

มันมีจริงๆ งานที่ทำให้เราตัวเล็กลง พวกคนขาวกดเราด้วยสายตาของเจ้าอาณานิคม อยากมีผลงานในประเทศโลกสามแต่ไม่ลงทุนลงแรง เน้นขูดรีดเอาจากน้ำพักน้ำแรงเราแล้วเขี่ยเศษเงินเป็นค่าจ้างมาให้ แต่ก็มีเหมือนกันงานที่มันเป็นทีมจริงๆ แบบช่วยกันคิด เสียงของเราได้รับการให้คุณค่าและถูกมองเห็น นี่ว่ามันคือวัฒนธรรมของการให้ความเชื่อใจล้วนๆ

ซึ่งไม่ต้องมาเรียกร้องอะไรหรือต่อสู้แทนผมหร้อก ผมต่อสู้กับตัวเองทุกวันเวลาต้องเอาพลังจากภายในไปสู้กับปิตาและพวกโฟบข้างนอกนู่น ที่เอามาเล่านี่ก็ไม่ใช่เพราะจะบอกว่าเรามันดีกว่าใคร กลับกันเลยคือเราก็ตัวแค่นี้ แหล่งพลังงานมีอยู่เท่านี้ พอพยายามจะคิดแบบเห็นอกเห็นใจคนอื่นๆ บ้างเลยรู้สึกว่าอืม มันไม่ได้ง่ายที่จะ stay on top of everything ตลอดเวลาในพลวัตชาวเน็ตที่เปลี่ยนไปทุกวัน

คือทุกวันนี้แทบทุกอย่างในชีวิตที่ทำ นับเป็นภารกิจทางการเมืองหมดละแหละ ทั้งชีวิตการงานและชีวิตส่วนตัว ซึ่งเลือกแล้วแล้วก็ไม่ได้คิดจะบ่น แต่ก็พยายามจะมองในมุมนี้มากกว่าว่าขนาดตัวเองก็มีมุมเล็กๆ ที่อยากปล่อยทุกอย่างบ้างโดยไม่รู้สึกผิด แล้วทำไมจะต้องไปเรียกร้องจากคนอื่นที่เขาไม่ได้ใช้ชีวิตเพื่อทำภารกิจทางการเมืองขนาดนั้นด้วย

แต่มุมนึงคือ เข้าใจว่าเสียงเราที่ออกไปมันก็ทำงานในพื้นที่สาธารณะที่กว้างกว่านั้น ยิ่งใครเสียงดังยิ่งต้องคำนึงถึงผลกระทบ เพราะงั้นการพูดในที่ๆ ไม่สามารถขยายความเหตุและผลได้มากเลยจะพยายาม cautious เป็นพิเศษ ไม่ได้บอกว่าทุกคนต้องทำเหมือนกัน เป็น practice ของนี่เอง ใดๆ ถามว่าตัวเราที่อยู่นอกพื้นที่แบบนั้น ก็คนธรรมดาอะคับ ไม่ได้สวมหมวกตำรวจตรวจจับความบ้งตลอดเวลา ;—;