#kmi_matanekumei

(มาแบบดีเลย์มากๆ แม่มาคุงนะคะ วาดรูปเรียนจบไม่ทันเลยเอารูปที่หยิบเบสมาวาดเล่นตอนหัวตันมาแปะแทน

ในตอนนี้คอมมูก็จบลงแล้ว เราอาจจะไม่ค่อยได้แอคทีพในช่วงหลังเท่าไหร่ เพราะติดชีวิตวุ่นวายอย่างรุนแรงมาก รวมถึงสตอรี่ต่าง ๆ ของลูกที่มีแผนจะวาดก็ไม่ได้มาอัพเดทอะไรเลย

แต่ก็เป็นคอมมูที่สนุกมากค่ะ ขอบคุณทุกคนมาก เป็นมูแรกที่ตัดสินใจลงในรอบหลายปีเลย😭 +

(ผมว่าสาวแว่นชุดเมดเหมาะกว่า ไหนเธอทำโมเอะบีมให้ดูหน่อยสิ๊)

(ตอนจบรูทตอนนั้นนานะจังรอดมือเราไปได้เพราะติดงานพอดี ขอแก้ตัวตรงนี้แล้วกันค่ะ(...))

#KMI_ShugakuRyokou
(อัพเดทอีเว้นทัศนศึกษาย้อนหลังค่ะ💦)

เรนโจ มาซาฮิโระผู้ใช้เวลา 1 เทอมเต็มกว่าจะรับรู้ว่าน้องเขาไม่ได้อยากได้เพื่อน(..) @mionkmi.bsky.social

#KMI_Undoukai
#KMI_AO

(อัพเดทแพทช์มากีฬาสีคับ😭💦 หน้าบูดเหมือนเดิมทุกเทศกาล)

(ช่วงนี้ไม่คอยว่างเข้ามาเท่าไหร่คับ วาดอีเว้นอะไรไม่ทันเลย แต่ยังอยู่นะฮะ😭😭

เอาสเกตที่วาดเล่นวันก่อนมาแปะป้าบไว้ก่อน พอดีมีคนทักว่าเจ้าตัวยิ้มยาก)

#KMI_obon

เด็กหนุ่มที่มีสีหน้าเรียบเฉยเดินดูบรรยากาศรอบๆ แทบไม่เข้าร้านไหนเลย แต่กลับมาเพียงร้านกากเท่านั้นที่เจ้าตัวเข้าไป

ดูไม่เหมาะกับบุคลิกกับเจ้าตัวเลยสักนิด ทำไมกันนะ

(มาแปะสกินโอบ้งย้อนหลังค่ะ วาดไม่ทันอเกน😭😭 และสวัสดีปีใหม่ย้อนหลังนะคะ)

(มาแบกของหรือกู้ภัย--)

รุ่นพี่โรคภูมิแพ้ที่โดนทั้งอากาศร้อน ฝุ่น ลมทะเลมาแบบเต็มขั้นนั่งแสบตาเอาผ้าปิดจมูกไม่ให้อากาศหนักกว่านี้อยู่

ถึงจะตั้งใจช่วยงานมากๆแต่ตอนนี้หมดสภาพจริงจัง เงยหน้ามามองรุ่นน้องที่เข้ามาทัก

"ไม่มีอะไร แค่หยุดพัก" เพราะผ้าปิดปากกับจมูกอยู่แต่เสียงอู้อี้ ถึงจะบอกว่าไม่มีอะไรแต่สภาพก็คือ...

เพราะหยีตาอยู่เลยเห็นอีกคนไม่ค่อยชัดแต่พอจำเสียงได้

#KMI_volunteercamp

เดินช่วยแบกของตรงนั้นตรงนี้เป็นกรรมกรแบกหาม ไม่ได้บ่นอะไรอยู่สักพักใหญ่ๆ

สักพักเด็กหนุ่มหน้าตึงตรงนี้ก็หายไป นั่งจอดสนิทอยู่มุมหนึ่งที่แดดส่องไม่ถึง เป็นซากไม่ทนร้อน(?) 😿😿

(มาแปะสกินเก็บคับ วาดอะไรไม่ทันแร้ว😭😭)

หันกลับไปใส่ถุงมือข้างที่ถอดเมื่อครู่ ตอบสิ่งที่คิดตรงๆ

"ก็สีมันคล้ายสีตาเธอนี่" พูดไปก็ดึงถุงมือให้เข้าที่

"ใส่ออกมาแล้วก็เหมาะกว่าอยู่กับผมด้วย อีกอย่างถ้าผมใส่ไปเล่นบาสเดี๋ยวก็ขาดแล้ว"

พอวุ่นวายกับถุงมือเสร็จ ก็ก้มลงไปวุ่นวายกับสายรัดถุงเท้าที่ใส่ค้างอยู่ตะกี้ต่อ น่าแปลกที่รอบนี้ดันลงล๊อคง่ายกว่าเมื่อครู่

คราวหน้าคงต้องเลิกใส่สายนี่ถาวรซะมั้ง..

(💅💅)

"ให้ตายสิ ทำอะไรไม่ระวังสักนิด" พูดบ่นออกมาจนได้ คนขี้บ่นรีบลี้ออกจากน้ำ ส่งกระดาษดาวให้เจ้าถิ่น(?)ที่เฝ้าบูธ

พอโดนร้องเตือนหันไปมองค้อนขวับเลย

"ตะกี้คนที่ลื่นไม่ใช่ผม" สายตาค่อยๆหรี่ลงอีกรอบ มองชิ้ง ไม่ทันที่จะจิ้มเหม่งตัวก่อเรื่องสักที รางวัลที่ได้ก็ส่งถึงมือพร้อมสายตากดดันหลายคู่ที่อยากให้ใส่ของนี่

"..........." เงียบไปครู่หนึ่ง

"ทาเคดะ ส่งมือมา"

ส่วนคนที่ลอยตัวเพราะเลือกดาวได้ตรงนี้ไม่ได้ตั้งหลักเท่าไหร่ตอนโดนดึง แต่ก็ยังดีที่ยืนมั่นคงเลยไม่ล้ม

แต่ใช่ว่าจะไม่สะดุ้ง เจ้าตัวไหล่กระตุกก่อนจะหันไปมองตัวต้นเหตุ

"ทา-เค-ดะ" หรี่ตาจ้องกระต่ายตัวป่วนดุๆ

"มันอันตรายไม่ใช่หรือไง ระวังหน่อยสิ" คนแก่ขี้บ่นหันไปบ่นทันควัน ถ้าเขาเสียหลักไปด้วยอีกคนจะทำยังไง!!

เดี๋ยวก็กลายเป็นเงือกน้อยกันตรงนี้ทั้งคู่หรอก!!

(วาดดาวใหญ่ไปมั้ยไม่รู้เค้าง่วง)

#kmi_เปิดโรล
[ โรลเปิด/แยกรูท | วันอาทิตย์ที่15(โกงเวลา) | ห้าง ]

มีชายหนุ่มนั่งหดหู่อ่านหนังสือเรียนอยู่ที่เก้าอี้มุมหนึ่งของห้าง รอบตัวมีถุงชอปปิ้งมากมายวางล้อมเอาไว้ คาดว่าน่าจะโดนลากมานั่งเฝ้าของ

แต่เหมือนสมาธิเจ้าตัวจะไม่อยู่ที่หนังสือเท่าไหร่ เพราะเจ้แม่บ้านแถวนั้นดันเม้านินทาคนรู้จักซะมันยิ่งกว่าละครที่แม่ชอบเปิดดูที่บ้านซะอีก 👂

โดนบอกว่าสไม่ได้แปลกก็โอเคปล่อยผ่าน ยืนปล่อยบทสนทนาหนักขวาไป แต่ก็ตั้งใจฟังอยู่

คิดตามอีกคนจนเลิกคิ้ว ทำไมมีแต่เรื่องของกินล่ะเนี่ย เด็กนี้กินเยอะจริงๆสินะ นึกสงสัยมาตลอดทางจนมาถึงหน้าร้าน พอหยุดเดินปุ๊บ สายตาของคนขี้สงสัยเหลือบมองอีกคนนิ่งๆก่อนจะ..

คว้าหมับที่คาง บีบหาเหนียง(?) หรือที่ดูตัวเล็ก ๆนี่จะมีเหนียงซ่อนอยู่กันนะ..

"...ไม่มีแฮะ?" น้ำเสียงมีแต่ความสงสัยเจือปนชัดเจน

(ได้ใช้รูปนี้ซะแล้วสิน้า)

"ดูมีความสุขดีนี่เธอน่ะ" เห็นคนลั่นล๊าเกินไปแล้วหมั่นไส้หน่อยๆ ยื่นมือไปจิ้มหงอน ส่งสายตามองค้อน

นั่งเคี้ยวข้าวฟังรุ่นน้องหดหู่ ดูท่าว่าเรื่องสอบจะไม่ได้ทำให้คนตรงนี้เดือดร้อนเท่าไหร่นัก

"เอาน่ะ พึ่งปี1 จะตกสัก1-2วิชาก็ไม่เห็นเป็นไร"

"อย่างผมนี่ยังไม่เคยรอดวิชาคหกรรม ดนตรี กับศิลปะเลย" พูดบอกด้วยสีหน้าปลง ๆ ถึงจะอ่านหนังสือไปแล้ว ก็มีแต่พวกนี้แหละที่หนังสือไม่ช่วย

หายสลดขึ้นมาเชียวนะ แมวส้ม(?)มองค้อนในใจ

"ไม่เบี้ยวหรอกน่า เลิกสลดได้แล้ว" พูดไปถอนหายใจไป สุดท้ายก็ต้องจัดตารางอ่านหนังสือตอนปิดเทอมใหม่สินะ.. หรือลดวันเล่นบาสลงดีล่ะเนี่ย 😔

มาซาฮิโระลดมือที่เท้าคางลง ทานข้าวต่ออย่างปลง ๆ แต่ก็ดูไม่ต่างจากเดิมเท่าไหร่เพราะหน้านิ่งเป็นรูปปั้นอยู่แล้ว

แต่เอาเถอะ หน้าสลดไม่เข้ากับเด็กหงอน(?)ตรงหน้าเลยสักนิด

"ตั้งใจอ่านสอบด้วยล่ะ"

(รุ่นพี่รู้สึกเหมือนโดนวางยา(..) /รุ่นน้องเจ็บปวดกับโจทย์เลขมากสินะ😭😭)

(ไม่เป็นไรนะรุ่นน้อง ทำผิดหมดก็ยังมีรางวัลดีๆให้ /... /เรียกว่าของชวนหดหู่ดีกว่า😭)

พอมีทากะมาผสมโรงเสียงยิ่งเลวร้ายเข้าไปอีก นกที่บินนอกหน้าต่างถึงกับทนฟังไม่ได้ร่วงลงพื้นกันยกใหญ่

แถมนอกจากร้องเพลงเดียวกันแล้วไม่มีอะไรดูประสานเสียงได้สักอย่างเพราะมาซาฮิโระร้องผิดจังหวะอีกต่างหาก

คนร้องเพี้ยนตรงนี้ไม่ได้อายอะไรใดๆทั้งสิ้น สีหน้าแสยะยิ้มมีความสุขอย่างเห็นได้ชัด(?) เหมือนคนได้ระบายความอัดอั้น

โดเรม่อง ม่อง ม่อง ม่อง--

@kmi-junka.bsky.social

#kmi_jugyosankan

มีแค่คุณแม่คนเดียวที่มา ท่าทางสดใสผิดกับลูกชายไปไกลโข

(แปะหม่าม๊าพร้อมสกินชุดหน้าร้อนของมาคุงรวมกันไปเลยค่ะฮือ วาดไม่ทันแล้ว😭😭)

เหมือนจะโชคดีที่ยังไม่พ้นหน้าบูธคณิตมาไกลมากนักคนเลยไม่ค่อยมี มาซาฮิโระดึงมือรุ่นน้องที่เขย่าตัวเองออกแล้วจับคนอายุน้อยกว่าอุ้มขึ้นมา มองจ้องค้อนอย่างแรง

"เลิกดื้อซะทาเคดะ"

"เดี๋ยวก็เอาไปขายตลาดมืดซะหรอก"

เสียงที่ออกมาใช่เพลงโ*เร*อนหรือเปล่า คนร้องก็ไม่แน่ใจ แต่ที่แน่ๆเสียงเพี้ยนจนฟังอะไรไม่ออกสักนิด หรือจริงๆแล้วมนุษย์คนนี้โดนพัฒนาเป็นอาวุธทางเสียงของทางการไปแล้วกันแน่!

@kmi-junka.bsky.social

(บร้า เราออกจะเอ็นดูนายนะ😔/วาดหน้ากากทากะคุงไม่ไหวกี๊ด--)

มาซาฮิโระที่ระหว่างรอไม่รู้ไปหาไมค์มาจากไหน ยืนมองเหยื่--- เอ้ยเพื่อนที่เดินมา

แม้จะแอบงงเหมือนโยชิทากะว่าหมอนี่ดราม่าทำไมแต่ก็ไม่ได้ถามอะไรน่ะนะ

"เพลง?"

"ของแบบนั้นให้ผู้ฟังเลือกสิ" หันหน้าไปทางจุนกะพร้อมเลือกช้อยเพลงสุดไพเราะให้ แต่ไม่รู้ทำไมบีจีด้านหลังเหมือนมีสแ*นด์บางอย่าง

@kmi-junka.bsky.social

(ถ้านายเป็นคอสเพลย์เยอร์ล่ะก็จะได้มากกว่า1ครั้งน-- นี่ค่ะสปอนผ้าห่ม สีเข้ากับชุด ดูมีเอฟเฟคฟีลเต้อกุหลาบด้านหลังด้วยนะคะ ใช้ประโยชน์ได้เยอะ--/หนีก่อนโดนตี)

(แถมให้แล้วกันค่ะ เห็นสงสัยสีหน้าบ่อยๆ😔)

พออีกคนยอมพูดดีๆ ถึงยอมปล่อยขนมโมจิ เอานิ้วดีดหน้าผากแถมไปอีกหนึ่งที

"ก็แค่นี้ จะพึมพำไปทำไมล่ะน่ะ" พูดยิ้มติดมุมปากเล็กน้อยเหมือนผู้ชนะ(?)

"อยากพูดอะไรก็พูดออกมาดีๆสิ ไม่เห็นจะยากจริงไหม"

ระหว่างที่พูดเจ้าแมวก็เริ่มขยับตัว เหมือนว่าเจ้าเหมียวรู้ถึงใจเก้าอี้ตาลุงที่กำลังบ่นเด็กกลับบ้านช้าอยู่เลยเริ่มตื่น

คนหน้าดุคนนั้นเลิกคิ้วว่ายัยเด็กนี่ตั้งใจเรียนกว่าที่คิด

จนกระทั่งตรวจให้คะแนน วงเลข 0 ตัวโตๆให้

"ยินดีด้วย ผิดทุกข้อคนแรกเลย" เสียงโมโนโทน

"เอ้า รางวัลพิเศษ" วางหนังสือสรุปเลขกองใหญ่เป็นโล่รางวัลให้ ปรบมือนิ่งๆ