Τελικά πήραμε την απόφαση να κοπεί το ποδαράκι κ δεν το μετανιώσαμε καθόλου. Η πρώτη βδομάδα ήταν φρίκη, η δεύτερη κάπως πιο νορμάλ. Αν τον αγαπούσα 100 φορές τώρα τον αγαπάω 1000.

Τώρα αυτός είναι φίλος μου

Όχι για να μην λες 😂

Όσες φορές κ να το δω πεθαίνω στο γέλιο.

A τούτο δω μοιάζει πιο πολύ με maine coon. Έχει ώρες ώρες αυτό το κακιασμένο ύφος.

Δεν βλέπει αλλά βλέπει 😊

Αύριο θα μου έρθει η Λαουριτσα 🎈🎈

Ποιο το πρόβλημά του με τους κοντούς; Α στο διάλο.

Θτολιθα

Του κάνει χεράκι ο χοντρουλίνος μου για να τον χαϊδέψει.

🤦