«تو چطور فمنیستی هستی که...» رو بارها شنیدم. ولی هیچوقت چیزی که بودم رو تغییر ندادم. انسان پر از تناقضه.
وقتی ازم می‌پرسند مذاکرات چطور پیش میره خوشحال میشم و وقتی از من می‌پسند چی رو با چی ست کنم هم خوشحال میشه
شاید من «فمنیست بدی» هستم ولی در ابراز عقایدم صداقت دارم.

خوشگل شد البته

مستقیما نوشتم به کسی که افسردگی ژنتیکی داره، این حرف‌ها نزنید.
طرف اومده دقیقا همین‌ها رو نوشته!

آره. طفلک‌ها خیلی داره بهشون سخت میگذره.

عوض کردم ماه قبل. جواب نمیده به دارو. به خاطر ضعف از انورکسیا و غذا نخوردن ورزش نمی‌تونم بکنم.

داروهام دیگه جواب نمیده.

معنی خوب بودن یادم رفته. فقط دارم سعی می‌کنم روی آب بمونم.

من بمیرم برای اون بچه. هرچی اینا رفتار شرم‌آورتری نشون میدن داغ نیکا برای من تازه‌تر میشه. بمیرم برات بچک بی‌گناهم.