“ถอดให้หน่อยสิซอนอู”
“มือฉันไม่ว่าง ต้องตรวจเอกสารอื่นต่อ..”

พูดยังไม่ทันจะจบมือหนาก็คว้าหมับเข้าที่บริเวณต้นขาฮันมารุหลุดเสียงทันที สักพักก็เลื่อนลงมาแล้วค่อยๆสอดนิ้วเรียวเข้าไปในกระโปรงตัวสั้น

“ถ้ามันเลอะขึ้นมาอีกฉันจะสมน้ำหน้าให้.”

-จอบอ-

“หือ?”

รู้ตัวอีกทีเขาก็ก้มตัวลงมาใกล้อีกคนมากขนาดนี้สะแล้ว ใบหน้าอยูู่ไม่ห่างกันมากนักมือยัน พนักเก้าอี้เอาไว้จนอยู่ในระยะอันตราย

“ถ้าไม่สบายตัวนักก็ถอดออกซะ”

ดวงตาสีดำขลับหรี่ลงพร้อมรอยยิ้มที่กว่างขึ้นกว่าเก่าเล็กน้อยก่อนใช้มือเรียวจับปลายกระโปรงให้เลิ่กขึ้นเกินความจำเป็น

คนโดนเมินอ้าปากค้างเหมือนอยากจะด่าแต่ก็ต้องเงียบไปเพราะถูกดึงความสนใจจากขาขาวนั้นที่ขยับเคลื่อนตำแหน่งอยู่เรื่อยๆ ไม่ว่าจะเปลี่ยนข้างไขว่ห้าง ถูไถไปมาเหมือนไม่สบายตัว หรือไม่ก็มีมือเรียวมาจับเล่นบริเวณปลายกระโปรง

ในขณะที่เจ้าตัวก็ยังนั่งอ่านเอกสารอยู่อย่างเดียว

“ ฮันมารุ... ”