اومدم به چیزی اینجا بنویسم یادم اومد اینجا اسم و عکس واقعیته و نمیشه بنویسم و رفتم توییتر بنویسم دیدم اونجا ام نمیشه و من ممنونم و چیزی که هیچ جایی نتونستم ازش بگم

متاسفانه من برای خاورمیانه ای بودن زیادی اروپایی و سانتی مانتال ام …

نارضایتی های من پایانی ندارد

من خیلی وقته به این نتیجه رسیدم آدم احمق و ترسویی ام
اجازه میدم هر نوع برخوردی باهام بشه و سکوت میکنم،اجازه میدم بهم توهین شه بازم سکوت میکنم،اجازه میدم یه موجود بی احمیت تلقی شم و بازم سکوت میکنم و لبخند میزنم
چرا؟چون میترسم
از همه چی میترسم

اکانت بلو اسکای ام رو دوست دارم، تنها جاییه که اکانتم اسم خودم بدون هیچ حرف اضافه و عددی ساخته شده *_*

ذهنم آروم نیست اینو خودمم خوب میدونم
کلا آدمایی ام که نزدیکمن اصلا متوجه این موضوع نیستن و کلا ماهور رو یه آدم بی خیال و شوخ میشناسن
واسه همین برام جالب بود یه نفر از اون سر دنیا یهو بهم گفت: چقدر فکر میکنی اخه تو؟ ذهنت اروم نیست چرا؟
به خودت سخت میگیری و نشون نمیدی…

دارم غر میزنم که کلاس مجازی اذیت میشم
میگه خوب دوس نداری درس نخون کسی مجبورت نکرده
حتی گوش نمیده ببینه چی میگم
میگم درس دوست دارم با قسمت مجازی شدنش مشکل دارم
میگه آهان فکر کردم واسه درس خوندنت داری سر من غر میزنی

امروز رو با سردرد شدید بیدار شدم چون دیشب با استرس زیاد خوابم برد

فکر کنم این حقیقت قرار نیست عوض شه که من یک زن خاورمیانه ای ام و مشکلاتم تمومی نداره
صبح
ظهر
شب
هر زمانی بک دلیل برای گریه کردن دارم

آخ که چقدر دوری ازم حتی وقتی که پیشمی

هزار تا فکر تو سرم دارم و هزار کار نکرده
واسه خیلی کارا هم دیگه دیر شده

احساسات ناشناخته شیشه‌های نشکنن.
بین ما و جهان فاصله‌هایی ایجاد می‌کنن که دیده نمی‌شن؛ اما میشه حسش کرد.

سگ بودن مسریه؟

اگه تو بودی احتمالاً می‌نوشتی واگیردار.

ما اونقدرام که فکر می‌کنیم تو دنیا مهم نیستیم. این جمله سوز داره ولی کمک می‌کنه از حجم بار دنیا روی شونه‌هات فلج نشی. ما اونقدرا هم که فکر می‌کنیم تاثیرگذار نیستیم.

گردشگری فضایی؟؟؟؟

اااا منم اینجام ✨