Mutlu eden şeyler bazen yeni olmak yerine tekrar edenlerdir.

Belkide huzur o anın içine sonsuza dek gizlenmiştir :)

Burası oraya nispeten epey sessiz ama güzel. Değiştiremeyeceğim şeylere sürekli maruz kalmaktansa burada tek başıma oturmayı yeğlerim. Hoşgeldin :)

Çevresel koşulları dışlamadan aslında eldeki çıktının en az yarısı kendi düşünce ve yaptıklarımızın sonucudur. Bu ikisi birbiriyle çatışıyorsa çok daha temel sorunlara sahibizdir.

Düşünce ve pratikten yola çıkan bu iki kitap hakkında düşünmek bir bakıma düşündüklerimizle yaptıklarımız hakkında düşünmekle ilişkili gibi geliyor bana. Kendimize sorduğumuz sorularla hayatımızla yaptıklarımız ne kadar örtüşüyor? Nihayetinde eldeki çıktı nedir?

İkincisi Viktor E. Frankl’ınki. 5 toplama kampından sağ çıkan bir psikiyatrın söylediklerini kaale almamak başlı başına aptallıktır. Her şeye rağmen dingin ve duru oluşu, hayatın amacını ve anlamını yaratmanın insanın elinde oluşunu ifadesi müthiş.

Yaşamdan daha kıymetli bir şey olamaz.

Ancak canlılar için üzülmeli; belki bir kedi, bir bitki ya da insan. Daha fazlası için değil, kesinlikle değil. Yaşamdan daha kıymetli ne olabilir?

Evet, insan değiştiremeyeceği şeyler için üzülmemeli derim hep. Ama buna dibine kadar üzülmeli, insan olduğunu hissedebilmek için üzülmeli…