Bazı şeyleri yarım bırakma cesaretini göster!

Kimsenin ahı kimsede kalmaz. Buna inanıyorum. Artık bırakıyorum. Tevekkül ediyorum. Allahından bulsun. İşte tevekkülün icadı

Kabul etmek. Dünyanın en zor ve en rahatlatıcı şeyi. Just accept it because wtf else can you do?

Tam bir tüketim toplumu olmaktan kafayı yemek üzereyiz buna rağmen “aşk” dışında hiçbir şey konuşmuyoruz. Aşkın kendisine veya anlamına değil insanlara sunacağımız imgelere, törenlere, unvanlara bağımlıyız. (ps: ben değilim btw)

Amerikan taymının paylaşımları önüme düşüp duruyor, durduramıyorum

Iyy ne malsınız ya

“o kadar acıttı ki kişiliğim değişti.” Son zamanlarda okuduğumda beni en çok etkileyen söz oldu. Bu yüzden geçmiş acılar üzerine düşündüm bugün. Acılarımızı anlatmayı ne kadar çok istediğimizi, acımızı özel kılmayı, acımızın görülmesini… tuhaftır, hastalar canları acıyıp bize gelince her şeyi merak

Ailemi çok özlüyorum ama bazı günler o kadar tükenmiş oluyorum ki konuşacak halim kalmıyor. Üzerimdeki yorganın beni dünyanın pençelerinden korumasını bekleyerek uzanıyorum sadece.

Twitterdaki nefretten kurtulmak ve düzgün insanların fikirleri okuyabilmek umuduyla buraya geldim.