((พิดโลกสิบทิศกับพิเรนมังเอินมันขึ้นให้หนูพร้อมกัน เลยเอ้อ ถ้าเป็นเวิสมังกร พ่อพิภพคือผู้ที่เห็นทุกอย่าง555555))

เป็นอีก what if ที่อยากเขียน เพราะชอบพี่นิลไวบ์แบบอินโทเวิดจ๋า ช่างแม่งกับทุกอย่าง ขอไม่ยุ่งด้วย แต่ถ้าใครยุ่ง มรุงเจ็บไรงี้5555555

ส่วนพี่เงินเป็นซามอยสึม พี่จ๋าเป็นอะไร พี่จ๋าไม่คุยด้วย พี่อองทงก็จ๋อง ชายกลางพูดน้อยเกินไป ป๊าธัมเกร็งลูกชาย แม่วินี่คูณสองความเกร็ง

พี่เพ้ดงงเต้ก ปกติเสด็จเพื่อนก็เดาทางยากอยู่ละ นี่ยากกว่าเดิมอีก กลัวเด้นิ

มีมะเปร่งแน่นอน เพราะจะได้เห็นเจ้าพี่ที่วิ่งตามหมาเด็ก และเจ้าพ่อที่เห็นใจอำดง ฟีลแบบไอ้เด็กนี่มันไปเจอไรมาวะ ไหงนิ่งจนเหมือนไม่มีความรู้สึกงี้อ่ะ เห็นยิ้มแค่กับมังกร????

ไมาไหว กุสวิงมาห😭😭😭😭

ขอบคุณนะคับ😭🫂💖

ผมฮึบๆๆ ขอบคุณคับ🥺🫂💖

–ตัดจบเพราะน่าจะยาว มีต่อในดิสครับ‐

ไพรสัณฑ์ส่งยิ้มเหยเกให้แก่ผู้ขี่ แต่กระนั้นมันก็รู้สึกผิดได้มินาน รีบเดินลงไปแช่น้ำอยู่ข้างๆพี่ใหญ่แลน้องเล็ก ทำราวกับมิได้โยนใครลงน้ำมาก่อน

"ไพรสัณฑ์นี่เชื่อฟังมึงดีมิใช่น้อยเลยอ้ายเพ็ชร"

พระนริศยกยิ้มมุมโอษฐ์มองสหายสนิทด้วยแววเนตรหยอกล้อ เช่นเดียวกับพระเศวตเอกาที่สรวลเบาๆ

"แค่กๆๆ โอ้ย! พระองค์ลองมาเลี้ยงลูกหมาในร่างนาคินทร์แทนกระหม่อมดูฤาไม่เล่าพระเจ้าค่ะ"

สายธารแสนเย็นฉ่ำอันอยู่ใต้ร่มเงาไม้ ช่างเหมาะสมแก่การลงสรงกลางแจ้งในวันอากาศร้อนนัก แลสองพี่น้องวงศ์ครุฑก็มิต้องออกคำสั่งนาคินทร์เวหาคู่พระทัยให้มากความ

เพราะเมื่อถึงจุดหมาย ฝันร้ายทมิฬแลมหานทีพิโรธก็ยอบกายลงให้นายเหนือหัวจัดแจงตนเอง ส่วนพวกมันก็เดินลงแช่น้ำอย่างว่าง่าย

ผิดกับลางคนแลลางตัวที่...

"อ้ากกก! ไพร‐"

ตู้ม! ซ่า!

'อุ้ย! ข้าขอโทษพี่เพ็ชร'

ขอบคุณนะคะ🥺💖🫂