"อายูมุซังมาทางนี้แปปนึงได้มั้ยคะ"

“เรย์กะจัง นี่เองตกใจหมดเลย”ยิ้มให้มองเธอที่ดูสนใจการซ้อมของฉัน

“เรย์กะจัง สนใจมาซ้อมด้วยกันไหมคะ“
ยิ้มให้

”ฉันมีดาบไม้อยู่อีกอันนะคะ“ ยื่นให้ “นี่คะ”

มาสคอตประจำสี : "แหม๊ะ" 🐑🦑
Designed by @miyashiro-kzk.bsky.social

[ แกะคือสัญลักษณ์แห่งความโชคดีและรุ่งเรือง
ทว่ามันจักน่าเชื่อถือได้เพียงใด ในรูปลักษณ์ที่น่ารักน่าชัง ]

สัตว์ที่มีขนาดตัวหนึ่งคนสามารถโอบกอดได้
ลักษณะภายนอก : คล้ายแกะผสมแพะ ขาและหางมีรูปทรงคล้ายหนวดหมึก ที่หางมีตะเกียงไฟประดับอยู่

ฉันกุม“หลวงพ่อไดโน” แน่
ก่อนจะชูออกไป
“อ๊ากกกกกก”
แล้วทันใดนั้น ก็เห็นคนคุ้นหน้าคุ้นตา
“เรย์กะ บ่?”
เธอไม่ตอบอะไรแล้วก็หลบหน้าฉัน ปล่อยให้ฉันยื่นงงตรงนั้น

ด้วยความตกใจหลวงพ่อไดโนที่อีกฝ่ายชูขึ้นมาทำให้เรย์กะผงะถอยหลบไปชั่วครู่ด้วยความตกใจ

"อ่า..มาซารุซังซ้อมอยู่หรอคะ" เธอพูดเสียงค่อยแฝงความรู้สึกผิดที่มาขัดจังหวะการซ้อมของเจ้าของหลวงพ่อไดโนที่ว่า

"พอดีว่าจะมาชวนไปหาอะไรกินกันน่ะค่ะเห็นว่าประมาณ2ทุ่มเขาจะเริ่มล้อมวงกินกัน.." ว่าพลางมองดาบไม้ในมืออีกฝ่ายด้วยความสนใจ