" แท่นแท๊น -! "

" น่ารักจะตาย ห้ามถอดออกเชียวนะ "

หล่อนบ่นคุณอุบอิบ แต่ก็พอจะเดาได้ว่าคุณเองก็ชอบมันอยู่พอสมควร

" จะเอาไปเลยก็ได้ ฮิเมะไม่ได้ใช้อยู่แล้วน่ะอันนี้ แถมยังมีกิ๊บอีกเพียบ "

คุณสัมผัสได้ถึงการทำผมที่ทำด้วยความปราณีตบรรจง

ก็ไม่แปลกใจสำหรับคนหัวอกเดียวกันอย่างฮิเมะผู้ดูแลตัวเองให้สง่างามตลอดเวลา

เวชาผ่านไปได้สักพักเธอก็หยุดมือลงพร้อมกับติดบางอย่างให้เป็นอย่างสุดท้าย

ก็เป็นอันเสร็จสิ้น !

" เสร็จแล้วค่ะ ดูสิ น่ารักมั้ย ! "

เธอยื่นกระจกที่พกมาให้คุณดู คุณเห็น ทรงผมที่ถูกมัดรวมอย่างดี และ กิ๊บลายแครอทที่สีสดเด่นหร่าอยู่บนหัวของคุณ

เมื่อคุณพูดดังนั้นแล้วเธอก็หัวเราะออกมาเบาๆ

คุณยังไม่รู้ตัว— - เจ้าหญิงดูท่าจะคิดอะไรดีๆออกเสียแล้ว

" รับทราบค่า งั้นนั่งรออยู่สักครู่นะคะคามิชินคุง "

พูดไปแบบนั้น สุดท้ายเธอก็แอบหยิบเครื่องประดับบางอย่างออกมาจากตัวกล่องอยู่ดี

ต้องน่ารักมากแน่ๆ คิก

ทันใดนั้นสายตาก็ดันไปสะดุดเข้ากับใครบางคนที่นั่งทำหน้าทำตาไม่เข้ากับบรรยกาศเสียเท่าไหร่

" มานั่งทำอะไรตรงนี้คนเดียวคะชินเงนคุง "

องค์หญิงเดินเข้ามาทักทายคุณด้วยรอยยิ้ม

" ใช่ค่ะ ฮิเมะน่ะ จะไม่ทำแบบนั้นหรอกค่ะ "

ในเมื่ออยากให้แกล้งทำเป็นไม่รู้ต่อไป

เพราะงั้นแล้ว ก็จงแสดงต่อไปซะสิ แสดงต่อไปจนกว่าเธอจะกลืนคำโกหกนับพันจนขาดอากาศ

" ค่ะ ฮิเมะไม่ได้ยินอะไรทั้งนั้นหรอกค่ะเมื่อกี้ เนอะ "

" ซุยโฮจัง "

ทำมันต่อไปจนกว่าบทบาทของ ซุยโฮจะสิ้นสุดลง

— จนกว่าจะถึงตอนนั้น เธอจะแสดงไปได้ต่อไปอีกนานแค่ไหนกันนะ

ฮิฮิ

แน่นอนว่าการมาเที่ยวไกลบ้านเช่นนี้ คนอย่างฮิเมะจะไม่เตรียมพร้อมได้ยังไงล่ะจริงมั้ย

" ฮิเมะมีนี่ ! "

เธอล้วงหยิบกระเป๋าติดตัวใบหนึ่งออกมา มันถูกเปิดออกราวกับเป็นขุมทรัพย์

ในนั้นมีทั้งเครื่องประดับผมและอุปกรณ์อีกมากมายที่จำเป็นต่อการทำผม

" สนใจมั้ยล่ะคะ "

^^

" ... "

มันเป็นแบบนั้นนี่เองสินะคะ

อย่างงั้นเองหรอกหรอ

รอยยิ้มจางๆประดับขึ้นบนใบหน้า คุณไม่รู้จุดประสงค์ของมัน ไม่รู้ว่าเธอ กำลังคิดอะไรอยู่

ไม่รู้เลยว่าเธอกำลังจะทำอะไร

— รู้ตัวอีกที ฮิเมะก็เข้าโผกอดคุณ ไม่ว่าจะด้วยความสงสารหรือสมเพชความพยายามของคุณ ก็ตาม

" ไม่หรอกค่ะ จะไม่มีอะไรเปลี่ยนไปสักหน่อย "

" ไม่เป็นไรนะคะ ซุยโฮจัง "

เธอลูบแผ่นหลังของคุณแผ่วเบา

เพราะมันอดไม่ได้ที่จะเข้ามากวนให้อีกฝ่ายรำคาญเล่นนี่นะ

ยิ่งในสภาพเช่นนี้ ก็ยิ่งอดไม่ได้จริงๆ คุณได้ยินเสียงหล่อนหัวเราะในลำคอเบาๆ

เธอกำลังพึงพอใจอย่างมากทีเดียว

" อย่างงี้นี่เอง ก็ถึงว่าทำไมวันนี้ผมนายดูยุ่งๆจังเลยน้า "

" อยากให้ ฮิเมะช่วยมั้ย ! "

><

ทันทีที่เสียงประกาศนั้นดังกังวาลไปทั่ว เป็นจังหวะเดียวกันกับที่คุณและเธอสบตากัน

โอ๊ะ.. ?

ตายจริง?

ยังไม่ทันได้แสดงท่าทีตอบอะไร จะด้วยเพราะความตกใจเกี่ยวกับสิ่งที่ได้ยินหรือท่าทีของคุณก็ตาม

" ซุยโฮจัง ? "

.. ไม่ใช่ ไม่ใช่งั้นสินะ

(ลงเก็บ)​

โทโมโยะ​ เอมิกะ​ มารับบทเป็น​แม่น้ำ​ นอนขวางความรัก-

ขอบคุณ​คอสตูมจาก​ ซึสึจังค่ะ!

( ฮิเม้ะน่าร้ากม้ายชินเงน>< )

"รักที่สุดเลยค่ะ"

"คบกับรินนะคะ สัญญาว่าจะรักและจะปกป้องรุ่นพี่ไปตลอดชีวิตเลยค่ะ"

สำหรับเธอแล้ว ไม่ว่าจะผ่านไปนานแค่ไหน ต่อให้วันเวลาเปลี่ยนแปลงเพียงใด ความรู้สึกที่มีต่อรุ่นพี่นาโอเอะก็จะยังคงชัดเจนอยู่เสมอ เธออยากจะรักรุ่นพี่แบบนี้ไปเรื่อย ๆ ไม่ว่าจะพรุ่งนี้ ปีหน้า หรือแม้กระทั่งอีกหลายสิบปีข้างหน้า

เคยได้ยินหรือเปล่า?

ตำนานปรัมปราที่เล่าขานกันมาช้านาน
ตำนานแห่งความรัก ของชายหนุ่มและหญิงสาว ที่ถูกคั่นกลางไว้ด้วยสายน้ำที่พาดผ่านท้องฟ้า
ที่จะหวนกลับมาพบกันใหม่อีกครั้ง ในวันงานเทศกาล วันนี้

⭒ ⋆｡˚ 𓇼 ⋆｡˚. ⭒⋆｡˚ 𓇼 ⋆｡˚. ⭒⋆｡˚ 𓇼 ⋆｡˚. ⭒

ชมรมการแสดงละครแห่งคิโบวซากุระ
จะนำตำนานนั้นมาเล่าขานอีกครั้ง
เป็นของขวัญให้ผู้ชมทุกท่าน
ผ่านเทศกาลแห่งดวงดาว ! 🌟

[ รับแสดงโดย — สมาชิกชมรมการแสดง ]

เคยได้ยินหรือเปล่า?

ตำนานปรัมปราที่เล่าขานกันมาช้านาน
ตำนานแห่งความรัก ของชายหนุ่มและหญิงสาว ที่ถูกคั่นกลางไว้ด้วยสายน้ำที่พาดผ่านท้องฟ้า
ที่จะหวนกลับมาพบกันใหม่อีกครั้ง ในวันงานเทศกาล วันนี้

⭒ ⋆｡˚ 𓇼 ⋆｡˚. ⭒⋆｡˚ 𓇼 ⋆｡˚. ⭒⋆｡˚ 𓇼 ⋆｡˚. ⭒

ชมรมการแสดงละครแห่งคิโบวซากุระ
จะนำตำนานนั้นมาเล่าขานอีกครั้ง
เป็นของขวัญให้ผู้ชมทุกท่าน
ผ่านเทศกาลแห่งดวงดาว ! 🌟

( จุดมาปักค่า🙂‍↕️ )