(ขอบคุณค่า😭🙏)

เฮือก
จังหวะที่เขาปรี่ตัวเข้ามา ริอินะถึงกับตกใจจนตัวแข็งทื่อ

ก็แค่... ลูกอมสตอเบอร์รี่ธรรมดา ๆ ราคาไม่กี่เยนแท้

เธอรีบดึงมือตัวเองกลับอย่างเก้ ๆ กัง ๆเบือนหน้าหนียกมือปัดไม่เป็นไร

" ม่ ไม่ต้องทำขนาดนั้นก็ได้ค่ะ! แค่ลูกอมเอง 💦"

แต่เห็นอีกฝ่ายดูดีใจีอินะเองก็ดีใจนะ

ริอินะที่ก้มหน้ากวาดพื้นไปเรื่อยๆเงยหน้ามาสบตาอีกฝ่ายไม่ได้ตั้งใจจนตัวแข็งทำตัวไม่ถูก

เขาพูดกับเธอมั้ยนะ ทำยังไงดี ต่ แต่ตรงนี้ไม่มีใครอีกแล้ว ต้องทำอะไรสักอย่างมั้ยนะ สาวงูคิดเช่นนั้นลุกลี้ลุกลนหาบางอย่างจากในกระเป๋าที่ตั้งไม่ห่างตัว

" คือว่า....ถ้าไม่รังเกียจ"

เธอยืนลูกอมให้เพราะทั้งตัวมีอยู่เท่านี้

"ลูกอม↗ค่ะ↘"

ท่าทีที่ล่กเธอเผลอเสียงหลง

ริอินะโผล่มาทำสะอาดหวังอยากแอบมาเจอหน้าเพื่อนร่วมชั้นก่อน

ท่าทีเงอะงะไม่รู้เอาตัวเองไปไว้ส่วนไหนของห้องเลยไปหยิบไม้กวาดมาก้มหน้าก้มตากกวาดปัดฝุ่นอยู่เงียบๆจนได้ยินเสียงทักเข้า

" ค คะ? "

ริอินะหยุดกวาดพื้นขยับแว่นเพื่อมองเจ้าลูกบอลเด้งตัวตลกในมืออีกฝ่ายได้ถนัด

สาวงูดีใจไม่น้อยที่จะได้คุยกับชาวบ้านสักทีรีบพยายามหาบทสนทนาต่อ

" คิดว่าจะมีเจ้าของมั้ยคะ ใครทำตกไว้กันนะ.. "

(ขอโรลด้วยตอนนี้ทันมั้ยคะ😭🙏)