รีเควสได้นะคับ เผื่อบางทีคิดไม่ออก55555555555

เย้ สวัสดีคับบ🥺✨✨

/แก้ตรงเมนชั่นที่สองนะครับ เหลือ>เกลือ/

.
.
.
.
นั่นเป็นบทสนทนาที่เคยคุยเล่นกันไว้เมื่อหลายปีก่อน หญิงสาวคนเดิมเพียงแต่ผมสีแดงของเธอยาวจนประบ่าเดินมายังสุสานที่เงียบสงบ ไร้เสียงของผู้คน

ในมือของเธอมีช่อดอกไม้ช่อหนึ่ง ไม่นานนักเธอก็มาหยุดที่หน้าหลุมศพของใครบางคน วางช่อดอกไม้ลงก่อนจะเอ่ยกับตนเองด้วยความฉงนระคนความเศร้าโศก

"ทำยังไงฉันถึงจะได้เจอนายอีก ไอ้หมาส้มหน้าโง่"

.

"ก็แหม มาโดกะจังไม่ชอบขี้หน้าฉันนี่"

"เลยอยากรู้ว่าถ้าตายไปจะหาเหลือหาพระมาสวดไล่มั้ย ฮ่าๆ"

สิ่งที่พูดไปราวกับว่าเป็นเรื่องตลกสำหรับเขา มาโดกะทำหน้านิ่วคิ้วขมวดกับคำพูดคำจาที่ดูเหมือนไม่ได้กลั่นกรองก่อนพูดออกมานั้นก่อนจะตอบกลับไป

"แน่นอน เอาให้ไม่ได้ผุดไม่ได้เกิดเลยแหละ"

"ใจร้ายจังเลยนะ"

"ก็นายทำตัวน่ารักเกียจเอง"

+