จบ
จบ
คนรับใช้ของบ้านแรควินเดอร์เริ่มชินชากับเสียงที่ราวกับฝ้าจะถล่มได้แต่หวังว่านายน้อยที่เพรียวบางจะยังไม่เอวหักไปก่อนส่วนจีนได้แต่กลุ้มหนักเพราะฮาโลวีนหัวหน้า
คนรับใช้ของบ้านแรควินเดอร์เริ่มชินชากับเสียงที่ราวกับฝ้าจะถล่มได้แต่หวังว่านายน้อยที่เพรียวบางจะยังไม่เอวหักไปก่อนส่วนจีนได้แต่กลุ้มหนักเพราะฮาโลวีนหัวหน้า
"วันนี้ก็คึกคักนะคะ นายน้อยเมาค้างคงน่าสงสารงั้นพรุ่งนี้จะเตรียมซุปอ่อนๆไว้ให้ " อัลเดลีนรู้งานสมเป็นแม่บ้านวันนี้เป็นวันที่นายน้อยจะเมามายที่สุดแล้วก็เป็นวันที่นายท่านจะได้ทำตามใจมากที่สุด
"วันนี้ก็คึกคักนะคะ นายน้อยเมาค้างคงน่าสงสารงั้นพรุ่งนี้จะเตรียมซุปอ่อนๆไว้ให้ " อัลเดลีนรู้งานสมเป็นแม่บ้านวันนี้เป็นวันที่นายน้อยจะเมามายที่สุดแล้วก็เป็นวันที่นายท่านจะได้ทำตามใจมากที่สุด
*****************
"ท่าทางจะต้องเปลี่ยนเครื่องเรือน" เอลเซอร์ที่ทำงานอยู่ชั้น 1 ได้ยินเสียงสั่นสะเทือนดังลั่นจากชั้นสองได้แต่ถอนหายใจนี่เขาเปลี่ยนเตียงให้นายท่านปีละ 5 ครั้งแล้วนะ
*****************
"ท่าทางจะต้องเปลี่ยนเครื่องเรือน" เอลเซอร์ที่ทำงานอยู่ชั้น 1 ได้ยินเสียงสั่นสะเทือนดังลั่นจากชั้นสองได้แต่ถอนหายใจนี่เขาเปลี่ยนเตียงให้นายท่านปีละ 5 ครั้งแล้วนะ
“Trick or treat?”
"หึหึ" เคยะหัวเราะเขาอ้าแขนปล่อยให้อีกฝ่ายรวบตัวขึ้นอุ้มวางแผ่วเบาลงบนเตียงนอน "กินให้เบาๆหน่อยนะ"
“Trick or treat?”
"หึหึ" เคยะหัวเราะเขาอ้าแขนปล่อยให้อีกฝ่ายรวบตัวขึ้นอุ้มวางแผ่วเบาลงบนเตียงนอน "กินให้เบาๆหน่อยนะ"
"ขอไวน์หน่อยสิ" เจ้าปีศาจตัวนี้ไม่ได้มาขอขนมแต่มาขอไวน์ ดิลุคได้แต่ถอนหายใจเขาหยิบไวน์ที่เตรียมสำหรับวันนี้
"ขอไวน์หน่อยสิ" เจ้าปีศาจตัวนี้ไม่ได้มาขอขนมแต่มาขอไวน์ ดิลุคได้แต่ถอนหายใจเขาหยิบไวน์ที่เตรียมสำหรับวันนี้
"เหมือนเป็นการท้าทายเลย"
เวอริทัส เรโชนั้นชอบความท้าทายอยู่นิดหน่อยและดูเหมือนเขาจะต้องใช้ความรู้ที่มีทั้งหมดเสียแล้ว
จบ
"เหมือนเป็นการท้าทายเลย"
เวอริทัส เรโชนั้นชอบความท้าทายอยู่นิดหน่อยและดูเหมือนเขาจะต้องใช้ความรู้ที่มีทั้งหมดเสียแล้ว
จบ
"...."
"สู่ขอให้เรียบร้อยนะคะ"
"ถ้าขอ จะให้หรือ?"
"...."
"สู่ขอให้เรียบร้อยนะคะ"
"ถ้าขอ จะให้หรือ?"
**********************
"อาร่า ..หลับสนิทเลยนะคะ" เสียงเยือกเย็นของหยกบันดาลฝันดังลอดออกมาเมื่อเห็นด็อกเตอร์เวอริทัสอุ้มอเวนจูรีนที่หลับปุ๋ยออกมาจากบยานหลังกลับมาจากภารกิจ อีกฝ่ายอุ้มเจ้าสัตว์เล็กเอาไว้ตลอดทั้งที่มีลูกน้องหลายคนอาสาอุ้มหัวหน้า
"ชู่ว ...ปล่อยให้หลับอีกหน่อย"
**********************
"อาร่า ..หลับสนิทเลยนะคะ" เสียงเยือกเย็นของหยกบันดาลฝันดังลอดออกมาเมื่อเห็นด็อกเตอร์เวอริทัสอุ้มอเวนจูรีนที่หลับปุ๋ยออกมาจากบยานหลังกลับมาจากภารกิจ อีกฝ่ายอุ้มเจ้าสัตว์เล็กเอาไว้ตลอดทั้งที่มีลูกน้องหลายคนอาสาอุ้มหัวหน้า
"ชู่ว ...ปล่อยให้หลับอีกหน่อย"
คาคาวาชาที่ถูกทอดทิ้ง....หมายเลข....ที่ได้รับแต่ความโหดร้าย
ในตอนนี้ ....จะมีคนอยู่กับเขาคอยจับมือเขาและปกป้องเขาใช่ไหม?
คาคาวาชาที่ถูกทอดทิ้ง....หมายเลข....ที่ได้รับแต่ความโหดร้าย
ในตอนนี้ ....จะมีคนอยู่กับเขาคอยจับมือเขาและปกป้องเขาใช่ไหม?
เสียงทุ้มต่ำของคุณหมอกระซิบอป่วเบาข้างหูมันทำให้อเวนจูรีนผ่อนคลายลงสัมผัสอ่อนโยนที่สัมผัสเขาอย่างระมัดระวังแตกต่างจากความโหดร้ายทำเอาขอบตาร้อนผ่าว
เสียงทุ้มต่ำของคุณหมอกระซิบอป่วเบาข้างหูมันทำให้อเวนจูรีนผ่อนคลายลงสัมผัสอ่อนโยนที่สัมผัสเขาอย่างระมัดระวังแตกต่างจากความโหดร้ายทำเอาขอบตาร้อนผ่าว
"อะไรกัน..." อเวนจูรีนทำหน้างอเขาตัวสั่นเล็กน้อยเอนตัวปล่อยให้น้ำหนักตัวเองลงไปกับเรือนร่างแข็งแกร่งเสียงหัวใจของเขาและคุณหมอประสานกันมันทำให้รู้สึกดี
อา ...อบอุ่นจัง
"อะไรกัน..." อเวนจูรีนทำหน้างอเขาตัวสั่นเล็กน้อยเอนตัวปล่อยให้น้ำหนักตัวเองลงไปกับเรือนร่างแข็งแกร่งเสียงหัวใจของเขาและคุณหมอประสานกันมันทำให้รู้สึกดี
อา ...อบอุ่นจัง
คุณหมอที่ตัวใหญ่โอบล้อมร่างกายเขาจนมิดทำให้อเวนจูรีนรู้สึกเหมือนถูกปกป้อง
"ไม่เป็นไรแล้ว ....." เวอริทัสปลอบเพียงเท่านั้นเขาอยากจะบอกว่าอย่ากลัวแต่นั่นจะทำให้อเวนจูรีนยิ่้งหนีความจริง ร่างเล็กเกลียดเสียงแก้วแตก แส้ และกลิ่นของบุหรี่ ทุกสิ่งล้วนแต่ทำให้เขานึกถึงอดีตที่ไม่ดี
คุณหมอที่ตัวใหญ่โอบล้อมร่างกายเขาจนมิดทำให้อเวนจูรีนรู้สึกเหมือนถูกปกป้อง
"ไม่เป็นไรแล้ว ....." เวอริทัสปลอบเพียงเท่านั้นเขาอยากจะบอกว่าอย่ากลัวแต่นั่นจะทำให้อเวนจูรีนยิ่้งหนีความจริง ร่างเล็กเกลียดเสียงแก้วแตก แส้ และกลิ่นของบุหรี่ ทุกสิ่งล้วนแต่ทำให้เขานึกถึงอดีตที่ไม่ดี
"คุณหมอ ..." อเวนจูรีนรู้สึกแปลกประหลาดมันน่าอายมากเขาถูกนั่งบนตักมีคุณหมอคนดีมาลูบหัวสัมผัสอบอุ่มโอบล้อมไปหมดกายของพวกเราเสียดสีกันจนได้ยินเสียงเนื้อผ้า
"คุณหมอ ..." อเวนจูรีนรู้สึกแปลกประหลาดมันน่าอายมากเขาถูกนั่งบนตักมีคุณหมอคนดีมาลูบหัวสัมผัสอบอุ่มโอบล้อมไปหมดกายของพวกเราเสียดสีกันจนได้ยินเสียงเนื้อผ้า
เจ้าสัตว์ตัวน้อยที่เคยถูกทารุณกรรมมาแสนเนิ่นนานจนสลักความกลัวเอาไว้ในหัวใจโดยไม่รู้ตัวและเหตุการณ์ในเพนาโคนีทำให้มันระลึกถึงอดีตอันไม่พึงประสงค์ขึ้นมา
เจ้าสัตว์ตัวน้อยที่เคยถูกทารุณกรรมมาแสนเนิ่นนานจนสลักความกลัวเอาไว้ในหัวใจโดยไม่รู้ตัวและเหตุการณ์ในเพนาโคนีทำให้มันระลึกถึงอดีตอันไม่พึงประสงค์ขึ้นมา
อเวนจูรีนเป็นคนร่างเล้ก
อเวนจูรีนเป็นคนร่างเล้ก
"มานี่ " เขาเรียกเจ้าตัวดีอีกครั้งนั่งลงกับขั้นบันไดในบาร์มือสองข้างตบลงที่ต้นขา "มานี่"
"มานี่ " เขาเรียกเจ้าตัวดีอีกครั้งนั่งลงกับขั้นบันไดในบาร์มือสองข้างตบลงที่ต้นขา "มานี่"
"มานี่หน่อย" เขาร้องเรียกเจ้าตัวเล็กที่กำลังชี้นิ้วสั่งลูกน้องให้จับเป้าหมายกลับไป อีกฝ่ายหันใบหน้าน่ารักท่าทีงุงงงมาให้ เจ้าตัวเล็กที่แสนโง่ตัวนี้ช่างไม่รู้ตัว
"มานี่หน่อย" เขาร้องเรียกเจ้าตัวเล็กที่กำลังชี้นิ้วสั่งลูกน้องให้จับเป้าหมายกลับไป อีกฝ่ายหันใบหน้าน่ารักท่าทีงุงงงมาให้ เจ้าตัวเล็กที่แสนโง่ตัวนี้ช่างไม่รู้ตัว