En çok üzüldüğüm; andımızla büyüyen, Gençliğe Hitabeyi ezbere bilen aydın olmasını beklediğim arkadaşlarımın bile apolitik yandaşlığı. Demek ki anlatılması, okunması, ezberlenmesi de yeterli değilmiş; demek ki anlamak, özümsemek ve ilkeselleştirmek bizlerin sahip olduğu bir mirasmış.

Yurtdışına giderim diye düşünürken ardında bırakacaklarını nasıl düşünmüyorsun? Zaten yıllardır böyleydi; böyle de gider düşüncesiyle gidilseydi Türkiye Cumhuriyeti olmazdı, benimle mi değişecek denilseydi Türkiye Cumhuriyeti olmazdı.

Onursuz ve haysiyetsiz nasıl yaşayabiliyorsun? Götünü s*kseler göbek deliğime dokunmuyorlar, neyse, nasıl diyorsun? Uzun zamandır ilk kez hep beraber bir direnç gösterebiliyor ve aksiyon alabiliyoruz; daha hala hangi kurtarıcıyı bekliyorsun?

Hala anlamıyorum ama; kadın cinayetlerinde sesini çıkarmadın, hayvan katlinde sesini çıkarmadın, adaletsizlikte sesini çıkarmadın, askeriye çürütüldü sesini çıkarmadın, hukuk darbesinde sesini çıkarmadın, sen neden yaşıyorsun?

Beşinci günde, yan yana çalıştığım iş arkadaşlarım, on küsür yıllık arkadaşlarım, kuzenlerim dahil olmak üzere listemdeki yarıdan fazla kişiyi gündem dışı paylaşım yaptıkları için veya hiçbir paylaşım yapmadıkları için engelledim.

o acidan katiliyorum ama firmalarin onlem alabilmesini onlemek icin 6 gunde bir ya da 8 gunde bir uygulamak daha mantikli geliyor. Yine de baslangic icin ayni gun olmasi sanirim daha uygulanabilir kilacak

her carsamba yerine belli araliklarla farkli gunler yapsak daha iyi olmaz mi