Vorige vrijdag kregen we dan eindelijk te horen waar het naartoe gaat met de laptops in ons onderwijs. Niet dat we daar zelf geen ideeën over hebben, maar we moesten wachten op een beslissing van hogerhand. Nog maar eens, want ook het vorige laptopbeleid kwam uit de koker van de politiek. Toen kreeg opeens elke leerling het recht op een laptop en moesten de scholen daarin voorzien. We waren op dat moment niet van plan om de laptops te verplichten bij leerlingen in bouw- en verzorgingsrichtingen: een te grote investering, gezien de beperkte mate waarin die leerlingen ervan gebruik zouden maken. Bovendien is een richting als schilderen en decoratie al erg duur door het materiaal dat leerlingen moeten kopen. Dus we vonden het beter om met computerlokalen en laptopkarren te werken. De leraren zaten er evenmin om te springen, ook niet onbelangrijk.

Catch-22, De vliegeraar en zelfs het dagboek van Anne Frank: diverse Amerikaanse scholen verbannen boeken. Tijdens de Koude Oorlog probeerden de Verenigde Staten juist boekverboden in het Oostblok te ...

Neen, hij zal niet efkes aan de kant gaan staan. Professor Piet Van Avermaet, net op pensioen, over het onderwijsdebat anno 2025. ‘Dit creëert alleen maar onzekerheid bij leerkrachten.’

Zuhal Demir bulldozert met kenschetsende schwung door het onderwijslandschap, schrijft Charlotte Zwemmer. Achter haar mogen de scholen puin ruimen.

De brief dringt er op aan om de agressieve invloed van extreme rijkdom op de samenleving aan te pakken.