ne zaman bir şeylerin beni beklediği bir senaryonun içerisinde olsam bu imgeler bir an büyümeye başlar ardından göz bebeklerimi büyütmeye başlardı öyle ki hayatımı ve canımı düşündükçe korkuyla büyüyen bebekler nemrut’un kafasının dağıldığını hayal ettim mi heyecanla büyümeye başlardı

bunu yazmak şu an aklıma geliyor işte şu: çok küçükken bana nemrut’un burnundan girerek beynine ulaşan sinek hikayesi anlatılmıştı ve hikayeyi duyduğum ilk vakit feci bir sarsıntıya uğramıştım bu sarsıntı öyle bir sarsıntıydı ki aklımda canlanan imgeler canımı yakmaya yetiyordu

hayalet olacaksam kendi hayaletim olurum a b veya c’nin değil

bundan memnun olmaya başladığımdan geride bırakmaya alışmam lazım tıpkı diğerleri gibi kendimi geride bırakmam lazım yine kendimle buluşmak içim

curtis’in kendini öldürmeden önce seni araması ne büyük şans ama elimde olsa yeryüzünden ayrılmadan önce ben de seni ararım

iyi değil yeterince iyi hiç değil oldukça yani olabildiğince iyiyim ve bu datadan çok eminim gönlüm bir suda dalgaları en yakın arkadaşı etmiş

müdahale yapıldığı taktirde evet bi şeylerin değişeceği söz konusu kesinlikle fakat bundan da bir çekincem yok

aslında bunun için pek de kaygılanmamam gerektiğini düşünüyorum çünkü bu karar iyi birini kötülükler getirmemeli varolana herhangi bir müdahale yapılmadığı için ve oldukça iyi biri olduğumu düşünüyorum

peki bu şey beni kötü birine dönüştürecek mi veya kötü huylar edinecek miyim gibi sorulara gebe kalıyor zihnim bu meseleyi düşündüğümde

ölüm fikrinin beni korkutmuyor oluşu ölmek istediğim anlamına gelmiyor varoluş tamamen acı değil yaşamaktan çok memnun olmasam da bi yerde yaşamaya devam ediyorum dünyayı varoluşumu çekilir kılan şeyler hala var fakat ölmenin de yaşamaktan az kalır bi yanı yok