Bu yüzden ülkedeki ve dünyadaki her olay kadınlara her zaman daha da öfkeli bir perspektiften yansıyor ve yansıyacak. Kadınlar her zaman bir direnişle beraber yola çıkıyor zaten, bir gün o bir gün bu.

tacize ek olarak bunu da söylediğim hâlde hiçbir şey yapmamışlardı. Bari çıkışa kadar, tramvaya kadar eşlik etselerdi deyip o kadar çok ağlamıştım ki. Bir de küçüktüm o zamanlar ve etraf güvenlik “güçleriyle” doluyken o kadar yalnız hissettiğime nasıl ama nasıl üzülmüştüm.

Lisans vakitlerinde kafamı toplamak istediğim bir akşam Gülhane’de bir erkek tarafından hem sözlü tacize uğramıştım hem de tramvaya kadar takip edilmiştim. Gülhane güvenliği ve parkın dışındaki polisler hâlâ o kişi tarafından takip edildiğim,

Elden geleni ve daha da ötesini ciddiye almakla ilgili ama. Belki de zihin yorgunluğunun da payı vardır, çocuk gibiyim. Sabah biri bana büyük görevler verecekmiş de onları layıkıyla yapmam gerekiyormuş gibi hissediyorum.

Daha fazla kimseyi bu anlamda tetiklemek istemediğim için malum platforma yazmadım. Burası yakında günlüğüm olacakmış gibi bir his var içimde.