ค่อยๆจูนความตื่นเต้นของตนระหว่างเดิน จนตอนนี้ก็กลับมาเป็นปกติดั่งเดิมของเธอแล้ว

เมื่อได้ยินคำถามนั้นคอนก็พยักหน้าหงึกน้อยๆแค่พอควร

" ค่ะ ฉันเกิดและโตที่นี่ค่ะ "

ดวงตาสีเหลืองอำพันเคลื่อนมองหญิงสาวข้างๆ

" อายาเมะซังมีเรื่องของเมืองนี้ที่อยากรู้งั้นหรอ? "

(คุณ!!!! คุณณณณณณณ!!!!🫵 ให้อภัยไม่ได้!! ให้อภัยมั๊ยด๊ายยยยยย!!!!!😭😭😭😭)

" ชอบสิ ชอบมากเลย "

" ...ขอบคุณนะคะ "

ก้มมองเครื่องรางในมือ

ปฏิเสธไม่ได้ที่จะบอกว่าชอบของชิ้นนี้ที่อีกฝ่ายได้ให้มาแต่มันออกจะเขินอยู่เหมือนกันพอถูกทักเรื่องสีหน้าที่เปลี่ยนไป

เก็บเครื่องรางที่ได้รับมาลงกระเป๋าเสื้อที่อกซ้าย ก่อนกระแอมเล็กน้อยและได้เป็นฝ่ายเดินนำต่ออีกครา

" ไปกันต่อเถอะ.. "

บางที่เรื่องดีๆในวันนี้ที่เกิดขึ้นอาจจะเป็นการเจออีกฝ่ายก็ได้

" อ่ะ "

เสียงสาวข้างๆที่พูดขึ้นเรียกสิตเธอกลับมาจากการเหม่อคิด คอนมองการกระทำทุกอย่างของเธอ

เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายได้หยิบเครื่องรางจากเมืองใหญ่ออกมาตาเธอก็เกิดแสงวาบสะท้อนผ่านดวงตาของเธอเพียงเสี้ยววินาที

มือข้างหนึ่งได้แบอยู่ใต้เครื่องรางที่อีกฝ่ายยื่นให้ ก่อนที่คอนจะเงยหน้าขึ้นมองหญิงสาวด้วยแก้มที่ขึ้นสีน้อยๆจากความดีใจ ผ่านสีหน้าที่ไม่ได้แสดงออกมากนัก

" รับไว้ได้จริงเหรอคะ "

จริงๆเธอไม่ได้โกรธอะไรแค่สีหน้ามันแสดงออกแบบนี้เพราะความงงงวยและไม่เข้าใจในการกระทำ

สายตากลับมามองหญิงสาว(?)ตัวสูงตรงหน้าอีกครั้ง

" มันต้องมีเหตุผลด้วยเหรอคะ "

' อ่าไม่สิ พูดแบบนั้นไปเฉยเลย '

' ...ดูๆแล้วก็ไม่ใช่คนแย่อะไร ถึงจะแปลกนิดหน่อยก็เถอะ '

สายตาเคลื่อนมองลิปสติกทั้งสองเพื่อพิจารณาใหม่

เปลี่ยนไปชี้เป็นอันซ้าย

" ลืมอันขวาเถอะค่ะ ฉันว่าอันซ้ายเข้ากว่า "

" เข้าใจแล้วค่ะ "

กลับมามองทางดั่งเดิม

' อ่า...ทำหน้าจริงจังแล้วนั่น แบบนี้ถ้าถามไปไม่ดีแน่ '

' โตเกียวเป็นยังไงบ้างนะ เฮ้อ...อยากรู้จัง... อยากถามจัง อยากถามจัง... '

ระหว่างที่เดินก็เหม่อใช้ความคิดกับตัวเองในหัวสายตาเคลื่อนลงมองพื้น พร้อมมือที่เผลอยกขึ้นทาบคางครุ่นคิด

เธอที่เกิดเติบโตอยู่ที่นี่มาทั้งชีวิตและไม่เคยออกจากเมืองนี้เลย ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรที่อยากจะรู้ขนาดนี้

" แห่ะ...งั้นเหรอ "

' ทั้งที่เป็นเรื่องเล็กน้อยแค่นี้ยังมองเป็นเรื่องดีได้ มองโลกในแง่ดีจังแหะ '

เดินเทียบข้างโดยเถิบดึ๊บตัวออกข้างเล็กน้อยเพื่อเว้นระยะห่างระหว่างทั้งคู่ไว้

คอนเหลือบมองเพื่อนใหม่ข้างๆผ่านหางตา

" ทำไมถึงคิดว่าที่นี่ดีกว่าเหรอ อะไรทำให้เธอคิดแบบนั้นล่ะคะ "

(ขอนุยาด+นะคะ!)

" ฮ เฮ้ เดี๋ยวสิ! "

กำลังเดินเลี่ยงที่จะประชิดตัวกับผู้คนแท้ๆแต่ก็ดันถูกจู่โจมและถูกคนแปลกหน้าลากตัวตามใจชอบ เมื่อรู้ตัวอีกทีภาพก็ตัดมาอยู่ในร้านเครื่องสำอางซะแล้ว

เหงื่อตก คิ้วขมวดเข้าหากันน้อยๆมองอีกฝ่ายสลับกับลิปสติกสองอันในมือ

' อะไรกันเนี่ยยัยคนนี้ ลากคนอื่นมาตามใจชอบแบบนี้เฉยเลย '

' แล้วใครมันจะไปรู้เล้า! ก็เลือกสีที่ชอบซะสิ! '

" ขวา? มั้งคะ? "

" แถวย่านฉันมันออกจะวุ่นวายด้วยสิ ไม่ดีหรอกเชื่อเถอะค่ะ "

ไม่ใช่ว่าไม่อยากให้อีกฝ่ายมาเยี่ยมหรอก แต่มันเพราะมันทำให้เธอมีโอกาศเดินชนกับใครสักคนได้ง่ายมากยังไงล่ะ

ไม่นานนักเธอก็ได้เดินลงบันไดขั้นสุดท้ายก่อนจะกลับหลังหันหาอีกฝ่าย หน้าพรางหันมองไปยันเมือง

" ฉันอยู่มิโดริค่ะ "

ยกแขนขึ้นชี้นิ้วผ่านโรงเรียนของเธอไปยังส่วนที่มีตึกพาร์ทเม้นท์ ซึ่งอยู่ไม่ห่างจากศาลเจ้านี้เลย

" ตรงโน้นน่ะ "