Stuk herlezen: klopt dat het zo niet houdbaar blijft. Maar dat pleit voor modernisering, niet voor het loslaten van solidariteit. Met hogere werkzaamheid, eerlijke fiscaliteit en een slimme pensioenleeftijd blijft repartitie perfect werken.

Het systeem faalt alleen als een generatie weigert door te geven. Jouw voorstel - stop de overdracht, laat mensen zelf beleggen - is precies die weigering. Je beschrijft geen probleem. Je creëert het.

"Wij dragen bij voor de huidige gepensioneerden. De volgende generatie draagt bij voor ons. Zo werkt repartitie.

Je zegt dat het in je stuk staat. Citeer dan de passage waarin je uitlegt dat het repartitiesysteem ontworpen is als concurrentie tussen generaties. Wat ik lees is een verwijzing naar het Sociaal Pact van 1945 - een solidariteitssysteem dat onder demografische druk staat. Dat is niet hetzelfde.

'De oudere generatie verrijkt zichzelf ten koste van de jongere' - en ik gebruik slogans?

Je zet generaties neer als concurrenten. Maar de 'jongeren' die zogezegd beroofd worden, zijn opgevoed en onderwezen door wie nu ontvangt. "Hoeveel krijg ik terug?" is de vraag van een belegger, niet van een burger. Een samenleving is geen investeringsfonds

Het gaat niet om oud of jong, maar om het simpele feit dat iedereen ooit hulp nodig kan hebben. Netto-betaler of niet: solidariteit is geen etiket, maar een vangnet dat ons allemaal beschermt.

Het gaat niet om netto-betalers of netto-ontvangers.
Een gezonde samenleving is er één die zorg draagt voor wie kwetsbaar is.

Je definieert ‘comfort’ als ‘overvloed’. Maar comfort is stabiliteit, niet alles kunnen wat je wilt. Met die verwarring lijkt de middenklasse rijker dan ze is.

"500 euro sparen" zegt niets over luxe, alleen over dat je niet kopje-onder gaat. Luxe begint pas waar sparen geen noodzaak meer is.”

Omdat luxe niet afhangt van een wereldpercentiel, maar van wat je lokaal kunt doen met je inkomen.
In Vlaanderen is €2.600 netto geen surplus, maar precies genoeg om wonen, zorg en vaste lasten te dragen.
Luxe begint pas waar basiszekerheid eindigt — en daar zit de middenklasse niet.

“‘Je zit bij de rijkste 5% van de wereld’ is statistisch waar en sociaal waardeloos.
Mensen leven niet in de globale inkomensverdeling maar in hun lokale relaties, kosten en kwetsbaarheden.
Een Vlaams middenklasse-inkomen is geen luxe maar fragiele stabiliteit.

De EU is bang om Israël te bekritiseren. Bang voor het verleden, bang voor lobby's, bang voor verdeeldheid. Maar die angst is niet algeheel gegrond. En ondertussen worden de rode lijnen dagelijks overschreden.

Als die meerwaardebelasting er niet komt. Gaat PVDA gigantisch scoren