(ขอบคุณสำหรับโรลเช่นกันนะคะะ!)

(เช่นกันนะคะะ ขอบคุณสำหรับโรลค่า!)

(ตะเร้ก🤲💕)

(แฮปปี้เบิร์ดเดย์นะเจ้าหนู มีความสุขมากๆล่ะ!^^)

“อะ ขอบคุณมากๆเลยนะครับที่มาส่ง”
เขาหันมายิ้มกว้างจนตาปิดให้กับคู่สนทนา ไม่ได้พูดแย้งอะไรจากประเด็นเมื่อครู่เพราะเชื่อว่าเขาก็พูดในมุมมองของตัวเองหมดแล้ว

เขาเปิดประตูรถออกไป ก่อนจะเหลียวกลับมามองฝ่ายตรงข้ามอีกครั้ง
“เจอกันที่โรงเรียนนะครับ โนวโนะซัง”

“ขับรถปลอดภัยนะ”
พูดจบก็ค้อมศีรษะก้มให้อย่างสุภาพ

อาซาฮิชะงักค้าง เขาไม่ได้ตอบคำถามของนักเรียนทันทีด้วยความรู้สึกสับสนเมื่อได้ยินเสียงคล้ายหัวเราะมาจากเจ้ากบ

ใบหน้าหันมองรอบข้างเพื่อให้แน่ใจว่าไม่มีคนอื่นอยู่ที่นี่นอกจากพวกเขาสองคน
แล้วเขาก็ค่อยเอ่ยตอบ “….ไม่ครับ”

“…แต่.. กบนั่น…” ชี้นิ้วไปยังสิ่งที่พูดถึง
เขาไม่รู้ว่าควรจะอธิบายยังไง เพราะตัวเขาเองก็ยังไม่ค่อยเชื่อหูและตาของตัวเองเท่าไหร่ ก็เลยเลือกให้อีกฝ่ายเห็นด้วยตาตัวเองดีกว่า

ฝ่ายที่อุ้มแมวพะรุงพะรัง เลิกคิ้วเล็กน้อยเมื่ออีกฝ่ายแนะนำตัวมา
เขาตอบโต้ด้วยรอยยิ้มกว้างจนตาปิด
“อาซาฮิครับ”

“ฮานาเอะ อาซาฮิ ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ ฮิเดโอะซัง”
ไม่ค่อยสะดวกค้อมศีรษะเท่าไหร่ จึงได้แต่ผงกหัวให้น้อยๆแทน แหะๆ

(โกหกน่า จริงไหมคะ หลังจอเราก็เหมือนกันน🩷🩷🩷 เราเป็นมัมหมีมากค่ะะะ)