( ᴄᴏ|ʀᴏʟᴇ|จีบ : ᴅᴍ 24/7 ) | ผปค.ติดเรียน พ-พฤ
DOC : https://bit.ly/48kivHg
“แล้วคุณล่ะค- ไม่สิ รุ่นพี่อยู่ปีไหนงั้นหรอคะ?
เป็นคนที่ตัวสูงจริง ๆ ปีสามหรือเปล่านะ
ได้แต่เดาคำตอบไปเรื่อยก่อนจะพยักหน้าตามคำแนะนำของรุ่นพี่ตรงหน้า
“ยากเลยนะคะ …การที่ต้องเกาะกลุ่มกันไว้”
“จะพยายามนะคะ ขอบคุณสำหรับคำแนะนำค่ะ”
ดูท่าจะเป็นเรื่องที่เลี่ยงไม่ได้จริง ๆ สินะ ตามที่คุณแม่บอกเลยแฮะ โรงเรียนนี้มันยังไงกันนะ
“แล้วคุณล่ะค- ไม่สิ รุ่นพี่อยู่ปีไหนงั้นหรอคะ?
เป็นคนที่ตัวสูงจริง ๆ ปีสามหรือเปล่านะ
ได้แต่เดาคำตอบไปเรื่อยก่อนจะพยักหน้าตามคำแนะนำของรุ่นพี่ตรงหน้า
“ยากเลยนะคะ …การที่ต้องเกาะกลุ่มกันไว้”
“จะพยายามนะคะ ขอบคุณสำหรับคำแนะนำค่ะ”
ดูท่าจะเป็นเรื่องที่เลี่ยงไม่ได้จริง ๆ สินะ ตามที่คุณแม่บอกเลยแฮะ โรงเรียนนี้มันยังไงกันนะ
”โฮโนกะ ค่ะ โฮชิโซระ โฮโนกะ“
“อยู่ปีเดียวกันเลยนี่หน่า ดีจัง”
สองมือยกขึ้นจัดทรงผม และเสื้อผ้าให้แน่ใจว่าเรียบร้อยดีก่อนจะเดินตามอีกฝ่ายไปที่บอร์ดรายชื่อ
“อืม…ฮิมูระจังอยู่เมืองนี้หรือเปล่า? พอดีฉันพึ่งย้ายมาน่ะ”
เพราะไม่มั่นใจว่าอีกฝ่ายจะสะดวกใจให้เรียกชื่อหรือเปล่าจึงเอ่ยนามสกุลไป
”โฮโนกะ ค่ะ โฮชิโซระ โฮโนกะ“
“อยู่ปีเดียวกันเลยนี่หน่า ดีจัง”
สองมือยกขึ้นจัดทรงผม และเสื้อผ้าให้แน่ใจว่าเรียบร้อยดีก่อนจะเดินตามอีกฝ่ายไปที่บอร์ดรายชื่อ
“อืม…ฮิมูระจังอยู่เมืองนี้หรือเปล่า? พอดีฉันพึ่งย้ายมาน่ะ”
เพราะไม่มั่นใจว่าอีกฝ่ายจะสะดวกใจให้เรียกชื่อหรือเปล่าจึงเอ่ยนามสกุลไป
“ไว้เจอกันนะคะยูมะเซมไป”
กล่าวจบก็โบกมือลา เธอยืนรอจนกระทั่งอีกฝ่ายเริ่มห่างออกไปก่อนจะเอ่ยคำที่คิดว่าไม่มีใครจะได้ยิน
“อย่าเผลอหลับเพลินจนลืมเวลานะคะ ーว่าไปนั่น”
โฮโนกะยิ้มน้อยๆแล้วจึงเดินกลับไปที่ห้องเรียน
ระหว่างทางที่มีแต่มวลดอกไม้เนี่ยดีจริงๆ
(ฮืออๆๆๆ ขอบคุณที่มาโรลด้วยกันนะคะ🥹🤍🤍✨🤍)
“ไว้เจอกันนะคะยูมะเซมไป”
กล่าวจบก็โบกมือลา เธอยืนรอจนกระทั่งอีกฝ่ายเริ่มห่างออกไปก่อนจะเอ่ยคำที่คิดว่าไม่มีใครจะได้ยิน
“อย่าเผลอหลับเพลินจนลืมเวลานะคะ ーว่าไปนั่น”
โฮโนกะยิ้มน้อยๆแล้วจึงเดินกลับไปที่ห้องเรียน
ระหว่างทางที่มีแต่มวลดอกไม้เนี่ยดีจริงๆ
(ฮืออๆๆๆ ขอบคุณที่มาโรลด้วยกันนะคะ🥹🤍🤍✨🤍)
“คำพูดแบบนั้น อย่างกับเทศกาลชมซากุระแหน่ะ”
มือทาบอกเบาๆก่อนจะพ่นลมหายใจหลังจากที่หยุดหัวเราะได้เสียที เธอหันซ้ายหันขวาเพื่อมองว่ายังเหลือคนอยู่บริเวณนี้บ้างหรือเปล่า
“ว่าไปแล้วเซมไปต้องกลับขึ้นห้องไหมคะ? ฉันว่าอีกไม่นานปี 1 คงต้องขึ้นห้องสะแล้วสิ”
เพราะไม่ค่อยรู้กำหนดการของปีอื่นเท่าไหร่เลยเอ่ยถาม ไม่อยากเป็นตัวการที่ทำให้รุ่นพี่ต้องโดนดุหรอกนะ
“คำพูดแบบนั้น อย่างกับเทศกาลชมซากุระแหน่ะ”
มือทาบอกเบาๆก่อนจะพ่นลมหายใจหลังจากที่หยุดหัวเราะได้เสียที เธอหันซ้ายหันขวาเพื่อมองว่ายังเหลือคนอยู่บริเวณนี้บ้างหรือเปล่า
“ว่าไปแล้วเซมไปต้องกลับขึ้นห้องไหมคะ? ฉันว่าอีกไม่นานปี 1 คงต้องขึ้นห้องสะแล้วสิ”
เพราะไม่ค่อยรู้กำหนดการของปีอื่นเท่าไหร่เลยเอ่ยถาม ไม่อยากเป็นตัวการที่ทำให้รุ่นพี่ต้องโดนดุหรอกนะ
โดยสามารถร่วมโหวตได้ด้วยการแปะสติ๊กเกอร์ที่บอร์ดนี้ !
👉 bit.ly/kmi_magpoll00
ผลโหวตที่ชนะอาจส่งผลต่อตอนจบ!?
(การมีอยู่ของชมรมก็ขึ้นอยู่กับจำนวนคนในชมรมด้วย!? ใครสนใจอย่าลืมมาสมัครกันน้าาา)
โดยสามารถร่วมโหวตได้ด้วยการแปะสติ๊กเกอร์ที่บอร์ดนี้ !
👉 bit.ly/kmi_magpoll00
ผลโหวตที่ชนะอาจส่งผลต่อตอนจบ!?
(การมีอยู่ของชมรมก็ขึ้นอยู่กับจำนวนคนในชมรมด้วย!? ใครสนใจอย่าลืมมาสมัครกันน้าาา)
แต่ว่า
“ฉันอยู่หอน่ะค่ะ”
เธอส่งยิ้มอ่อนพลางถอนหายใจเบาๆ แต่เพราะในใจลึกๆ ก็รู้สึกเสียดาย จึงยื่นข้อเสนอกลับไป
“แต่ฉันไม่ใช่คนจากเมืองนี้อยู่แล้ว ถ้าไม่เป็นการรบกวน คุณพอจะมีที่ที่อยากแนะนำไหมคะ?”
“หลังแยกกันแล้วฉันจะได้ลองแวะไป”
เพราะกลับหอไปตอนนี้ก็ไม่มีอะไรให้ทำอยู่ดี การได้ออกไปค่าเวลาที่อื่นก็ถือเป็นเรื่องดีสำหรับเธอในตอนนี้
แต่ว่า
“ฉันอยู่หอน่ะค่ะ”
เธอส่งยิ้มอ่อนพลางถอนหายใจเบาๆ แต่เพราะในใจลึกๆ ก็รู้สึกเสียดาย จึงยื่นข้อเสนอกลับไป
“แต่ฉันไม่ใช่คนจากเมืองนี้อยู่แล้ว ถ้าไม่เป็นการรบกวน คุณพอจะมีที่ที่อยากแนะนำไหมคะ?”
“หลังแยกกันแล้วฉันจะได้ลองแวะไป”
เพราะกลับหอไปตอนนี้ก็ไม่มีอะไรให้ทำอยู่ดี การได้ออกไปค่าเวลาที่อื่นก็ถือเป็นเรื่องดีสำหรับเธอในตอนนี้