เรย์จิอ้าปากพะงาบๆ จ้องอิคุมิตาเขม็ง >:0

“ลอกกันนี่”

เขาเอ่ยท้วงโดยเน้นคำว่านี่ให้เสียงยานๆเป็นพิเศษใส่อีกฝ่าย

”ฉันสั่งก่อน ฉันคือออริจินอลนะ“

ไม่รู้เจ้าตัวไปเอาความอยากเอาชนะมาจากไหน แต่ที่แน่ๆคือเขาคงได้เถียงเรื่องสุดจะเด็กน้อยนี้กับอีกฝ่ายไปพลางๆก่อนราเมงจะมาเซิร์ฟละนะ

"ข ขี้โกงนี่"

เรย์จิพูดกึ่งตะโกนไล่หลังอิคุมิที่ชิงเดินเข้าร้านไปก่อน เจ้าตัวรีบเก็บจักรยานให้เข้าที่ก่อนจะเดินตามเข้าไป

หลังจากชะเง้อหาเพื่อนตัวเล็กอยู่พักหนึ่งเขาก็เดินเข้าไปนั่งข้างๆ เขาเหลือบดูใบเมนูอยู่แว๊บหนึ่งพอเจอเมนูที่ใช่ก็เงยหน้าสั่งอาหารกับพนักงานเลยทันที

"ทงคตสึราเมง 1 ที่ครับ"

สิ้นประโยคเขาก็หันกลับมาถามอิคุมิต่อ

"จะกินอะไรอ่ะเรา ห้ามลอกนะ"