ถือถุงผักเดินผ่านเจ้าหล่อนพอดิบพอดี จะเดินผ่านก็ถอยกลับมาด้วยความคุ้นหน้า กลายเป็นบอทมองเพื่อนร่วมห้องสลับกับขยะด้วยสายตาช้อคคึ ป้องปาก

"จูนิกัทสึซัง.."
อย่างที่เขาว่ากัน มองหน้าไม่รู้ใจ เพื่อนสาวโต๊ะด้านหน้า แท้จริงแล้วเป็นคนเช่นนี้

!?!??!??!

"ครับๆ " ลูบหัวนายปอนๆ เก้ๆ กังๆ นิดหน่อยเพราะไม่ถนัดการแตะหัวคนอื่น

"นายทำทรงผมน่ารักนะ" ชมเพิ่งสังเกตว่าไม่ใช่หูจริ......--- ขนาดเขาแค่หวีผมยังรู้สึกยุ่งยากในบางหน ฮิคารุแตก
ะนิดแตะหน่อยแล้วถอดมือออกมา เกรงใจฟะ เขาอุส่าให้เราชนะ 🥹

"เรียบร้อย"

(ขขขขอบวกไดไม๊คะมิยุกิจัง)

(คาสึกิซังปวดแขนเหมือนเดิม)