#KMI_Obon
#KMI_เปิดโรล (ตอบช้าหน่อยนะคะ ประสบภัยOTข้ามปีค่ะ😭)

แล้วเหมือนเจ้าตัวจะสนุกเกินไปหน่อย จังหวะที่ชิงช้าเหวี่ยงขึ้นสูง
เกี๊ยะของเด็กสาวก็ดันหลุดลอยไปทางคุณเฉยเลย!?

"ระวังหัวจ้า!"

(จะมาบวกหรือจะมารีแอคสั้น ๆ ก็ได้ค่ะ)

#kmi_coop

ขอฝากเด็กปี2ที่พลัดพรากจากแฝด(?) ด้วยนะคะ สนใจโคทัก/รีพลายได้เลยค่ะ

มีไดนามิกอื่นๆเสนอได้นะคะ

ความขัดแย้งที่อยู่ภายในใจ

ไม่อยากนึกถึงจริงหรอ
จะหลอกตัวเองไปถึงเมื่อไหร่

แต่

แต่ว่า

เมื่อใดที่นึกถึง
เหตุการณ์เหล่านั้นก็จะตามหลอกหลอน

ไม่เอาแล้ว

พอเถอะ

พอที

พอ
.
.
.
🔒

“เธอคิดว่าผมอยู่ชมรมอะไรล่ะ” ^^
แทนที่เขาจะตอบคำถาม กลับเลือกที่จะถามคุณกลับอีกแล้ว

ดูเหมือนเขาจะตั้งใจกวนคุณนะ

“ทำไมเธอมองผมแบบนี้ล่ะ”
“ผมยังไม่ได้ทำอะไรเสียหน่อย”
เขากล่าวเสียงแง่งอนที่โดนมองเช่นนั้น

“ก็แค่คิดว่าจะชวนไปกินน้ำแอปเปิ้ลจากคุณยายคนนั้นสักหน่อยเอง”
“อืมๆๆ แต่เธอคงไม่ไปแล้วหรอกเนอะ”
หลังพูดเสร็จก็ทำเป็นหันหลังเดินอย่างเศร้าๆใส่คุณ

“ไม่ไหวๆ ไม่ไหวหรอกหน่า”
“ถ้าผมเกิดอุบัติเหตุอะไรขึ้นมา คงโดนโค้ชดุยับแน่”
แค่นึกตอนเขาบาดเจ็บแล้วยังต้องไปนั่งในห้องของโค้ช ก็รู้สึกขนลุกแล้ว ให้ตายยังไงก็ไม่เอาหรอกนะ

“จิตอาสาหรอ…อืมม ก็สนุกดีนะ ได้รู้เรื่องเม้าคนในเมืองนี้เยอะเลยล่ะ www”

“เห๊~ เจ้าเล่ห์นะเธอน่ะ”
“แต่ผมก็ไม่มีอะไรให้เธอจริงๆนั้นแหละน้า” เขายักไหล่ อย่างไม่แยแสเท่าไหร่

“จบที่ไม่รู้แหละเนอะ^^”
เขากล่าวอย่างขำขำ ก็นะเขาไม่ของให้ อีกฝ่ายไม่เล่นด้วยก็ไม่แปลกนี่น่า

”อย่างงั้นสินะ“
“ไม่เป็นไรหรอก ผมได้ดื่มน้ำแล้ว ตอนนี้ดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัด”
เขาทำท่าเบ่งกล้ามให้ดู แม้ตะยังมีเหงื่ออยู่เล็กน้อย

“เห็นไหม ผมไหว”
หลังจากที่ได้รับน้ำเขาก็ดีขึ้นจริงๆ จึงมีแรงยิ้มแย้มกว่าเดิมส่งให้คุณได้

“แล้วคุโรคาวะคุงเนี่ยทนอากาศร้อนได้เก่งจริงๆเลยนะ“

หลังจากฟังลิสต์แล้ว เขาก็กดตามที่คุณบอก
“อืม..หลังจากนี้เธอก็จะไปทำงานในชมรมต่อใช่ไหม“

เขากล่าวพลางหยิบน้ำต่างๆในช่องรับน้ำ