Account for role-play only ; #KMI_Commu
Doc : https://shorturl.asia/I8eY1
Co-Role-talk >> DM
(คาร์เหลว+พูดจาไม่เข้าหูพอสมควร ไม่สบายใจแจ้งได้เสมอครับ)
* ตอบโรลค่อนข้างช้าถึงช้ามาก ๆ🙏
【 หยุดแอคทีฟหน้าไทม์ไลน์ 】
(อะไรนะ ไม่ต่างจากชุดเดิมหรอ
บ้าน่า ต้องโดนผีบังตาแน่ ๆ ลองขยี้ตาใหม่😇/เช็ดๆๆ)
(อะไรนะ ไม่ต่างจากชุดเดิมหรอ
บ้าน่า ต้องโดนผีบังตาแน่ ๆ ลองขยี้ตาใหม่😇/เช็ดๆๆ)
แว่วเสียงร่ำไห้ของเด็กทั้งสอง
น่าแปลกที่ตัวเขานั้นไม่อาจเข้าใจ
รับรู้ถึงเจตนาแต่ไม่อาจเอื้อมสัมผัส
บางทีอาจจะเพราะเป็นเพียงเครื่องเกมเครื่องหนึ่ง
แต่อย่างไรก็นับเป็นเรื่องดี…
“ SSR !!! สุดยอด !! ! เจ๋งเป้ง!!!? ”
เมื่อลองสุ่มกาชาก็พบว่าได้ไอเทมในเกมที่อยากได้สมพรปาก
เขาพยายามเก็บเครื่องเกมนั้นกลับบ้าน แต่ดูเหมือนจะไม่ได้ผลจึงล้มเลิกไปด้วยความเสียดาย…
แว่วเสียงร่ำไห้ของเด็กทั้งสอง
น่าแปลกที่ตัวเขานั้นไม่อาจเข้าใจ
รับรู้ถึงเจตนาแต่ไม่อาจเอื้อมสัมผัส
บางทีอาจจะเพราะเป็นเพียงเครื่องเกมเครื่องหนึ่ง
แต่อย่างไรก็นับเป็นเรื่องดี…
“ SSR !!! สุดยอด !! ! เจ๋งเป้ง!!!? ”
เมื่อลองสุ่มกาชาก็พบว่าได้ไอเทมในเกมที่อยากได้สมพรปาก
เขาพยายามเก็บเครื่องเกมนั้นกลับบ้าน แต่ดูเหมือนจะไม่ได้ผลจึงล้มเลิกไปด้วยความเสียดาย…
#KMI_BlackMarket_no_Himitsu
“ ยินดีต้อนรับ คุณลูกค้าสนใจเมนูหลัก เมนูของหวาน หรือจะเป็น—ลูกตะกั่วดีครับ? ”
“ เอ่เอ๊ล้อเล่นน่ะ บ๋อยรับออเดอร์อยู่นู้น ผมคนครัวครับ แวะมาชมหน้าชมตาเฉยๆ ”
ชายในชุดสีสดแสบตาเดินเตร็ดเตร่ทั้งนอกและในครัว
ต่อให้เขาจะไม่ใช่บริกรแต่บางครั้งก็มักจะโผล่ตัวมารับออเดอร์ผู้เยี่ยมชมให้เห็น
(แวะมาเล่นกิจกรรมกันได้ที่ 3-A นะครับ🕴️)
#KMI_BlackMarket_no_Himitsu
“ ยินดีต้อนรับ คุณลูกค้าสนใจเมนูหลัก เมนูของหวาน หรือจะเป็น—ลูกตะกั่วดีครับ? ”
“ เอ่เอ๊ล้อเล่นน่ะ บ๋อยรับออเดอร์อยู่นู้น ผมคนครัวครับ แวะมาชมหน้าชมตาเฉยๆ ”
ชายในชุดสีสดแสบตาเดินเตร็ดเตร่ทั้งนอกและในครัว
ต่อให้เขาจะไม่ใช่บริกรแต่บางครั้งก็มักจะโผล่ตัวมารับออเดอร์ผู้เยี่ยมชมให้เห็น
(แวะมาเล่นกิจกรรมกันได้ที่ 3-A นะครับ🕴️)
เขาใช้เวลาพักหนึ่งก่อนจะพบกับเด็กสาวคนเดิม
แต่เมื่อไม่มีความคิดจะสนทนากับสิ่งที่คล้ายคลึงภาพลวง ชายหนุ่มก็เริ่มหันหนีอีกครั้ง
กระนั้นแรงดึงจากมือที่เล็กกว่าก็ทำให้เขาหยุดชะงัก สัมผัสได้ว่าแรงนั้นมากพอ ๆ กับตนอย่างน่าแปลกใจ
ใบหน้าเผยความไม่สบอารมณ์ ขณะแขนขวาถูกยื้อกับที่
“ —ปล่อย ”
+
เขาใช้เวลาพักหนึ่งก่อนจะพบกับเด็กสาวคนเดิม
แต่เมื่อไม่มีความคิดจะสนทนากับสิ่งที่คล้ายคลึงภาพลวง ชายหนุ่มก็เริ่มหันหนีอีกครั้ง
กระนั้นแรงดึงจากมือที่เล็กกว่าก็ทำให้เขาหยุดชะงัก สัมผัสได้ว่าแรงนั้นมากพอ ๆ กับตนอย่างน่าแปลกใจ
ใบหน้าเผยความไม่สบอารมณ์ ขณะแขนขวาถูกยื้อกับที่
“ —ปล่อย ”
+
“ —&฿? %^*…. ”
ส่งเสียงอู้อี้ฟังไม่รู้ความเมื่อคนตรงหน้ายกแขนเสื้อขึ้นเช็ดใบหน้า
แว่นตาที่ตั้งใจจะใส่ไว้ดั่งเดิมก็ขยับไปมา จนเขาต้องยอมถอดทิ้งแต่โดยดี
“ หยุด ”
การเช็ดนั้นดูจะทำให้คราบสกปรกแปดเปื้อนทั้งสองฝ่ายแทน
“ เปื้อนซกม๊ก—ไปหมด…เหม็นคาวชะมัด ”
” ยิ่งเช็ดฉันยิ่งเหมือนโดนต่อย ”
“ ลงมาได้แล้วก็ลุกซะ ”
ไร้ท่าทีกับสีหน้าที่เปลี่ยนไปของชายหนุ่ม
“ —&฿? %^*…. ”
ส่งเสียงอู้อี้ฟังไม่รู้ความเมื่อคนตรงหน้ายกแขนเสื้อขึ้นเช็ดใบหน้า
แว่นตาที่ตั้งใจจะใส่ไว้ดั่งเดิมก็ขยับไปมา จนเขาต้องยอมถอดทิ้งแต่โดยดี
“ หยุด ”
การเช็ดนั้นดูจะทำให้คราบสกปรกแปดเปื้อนทั้งสองฝ่ายแทน
“ เปื้อนซกม๊ก—ไปหมด…เหม็นคาวชะมัด ”
” ยิ่งเช็ดฉันยิ่งเหมือนโดนต่อย ”
“ ลงมาได้แล้วก็ลุกซะ ”
ไร้ท่าทีกับสีหน้าที่เปลี่ยนไปของชายหนุ่ม
(⚠️มีเนื้อหา/ภาพที่อาจทำให้ไม่สบายใจ)
กลางดึก—โซเฮค้นพบว่าตัวเองอยู่ในสถานที่แปลกตา
สัมผัสหลายอย่างยังคงดั่งเดิม หลงเหลือความรู้สึกแปลกประหลาดที่ไม่อาจอธิบายได้
ความมืดมิดทำให้เขาเลือกที่จะสำรวจกายของตนเอง ลมหายใจแผ่วเบาไม่ต่างจากตอนที่กำลังเข้านอน
ไม่นานก็รับรู้ได้ถึงเสียงฝีเท้าจากด้านหลัง
เมื่อเดินเข้าหาก็พบกับคำทักทายจากเด็กสาวไร้ศีรษะคนหนึ่ง
+
(⚠️มีเนื้อหา/ภาพที่อาจทำให้ไม่สบายใจ)
กลางดึก—โซเฮค้นพบว่าตัวเองอยู่ในสถานที่แปลกตา
สัมผัสหลายอย่างยังคงดั่งเดิม หลงเหลือความรู้สึกแปลกประหลาดที่ไม่อาจอธิบายได้
ความมืดมิดทำให้เขาเลือกที่จะสำรวจกายของตนเอง ลมหายใจแผ่วเบาไม่ต่างจากตอนที่กำลังเข้านอน
ไม่นานก็รับรู้ได้ถึงเสียงฝีเท้าจากด้านหลัง
เมื่อเดินเข้าหาก็พบกับคำทักทายจากเด็กสาวไร้ศีรษะคนหนึ่ง
+
ในตอนนี้ไม่ว่าใครจะอยู่ข้าง ๆ แต่ด้วยความบังเอิญและอำนาจของเงินก็ทำให้โซเฮตัดสินใจตามน้ำคำท้าแต่โดยดี
” หนึ่งดีดต่อหนึ่งร้อยเยนไหมครับ? “
” แต่ยังไงก็ตาม….ขอโป๊งเหน่งโหนยน้า “
หันหน้าไปยิ้มระรื่นใส่ใครก็ตามที่ติดร่างแหแต่หัววัน หนึ่งร้อยเยนนี้น่ะ ฉันขอล่ะ
(มาลงเก็บภาพ/ใครสนใจมาบวกเป็นผู้เคราะห์ร้ายได้ครับ🙏)
ในตอนนี้ไม่ว่าใครจะอยู่ข้าง ๆ แต่ด้วยความบังเอิญและอำนาจของเงินก็ทำให้โซเฮตัดสินใจตามน้ำคำท้าแต่โดยดี
” หนึ่งดีดต่อหนึ่งร้อยเยนไหมครับ? “
” แต่ยังไงก็ตาม….ขอโป๊งเหน่งโหนยน้า “
หันหน้าไปยิ้มระรื่นใส่ใครก็ตามที่ติดร่างแหแต่หัววัน หนึ่งร้อยเยนนี้น่ะ ฉันขอล่ะ
(มาลงเก็บภาพ/ใครสนใจมาบวกเป็นผู้เคราะห์ร้ายได้ครับ🙏)
“ อาคิโนริ โซเฮ ”
“ ปีนี้ ขอฝากตัวด้วยครับ ”
เอ่ยแนะนำตัวสั้นกระชับ คำพูดคงความสุภาพขัดกับท่าทางที่แสดงออก คล้ายไม่สนใจสิ่งรอบตัวเท่าที่ควร
เขายืนเด่นร่าอยู่หน้าห้องเรียนครู่หนึ่ง หลังจากขีดเขียนชื่อของตนด้วยชอล์กสีขาวลงบนกระดาน ไม่นานนักก็กลับไปยังที่นั่งของตัวเอง
“ อาคิโนริ โซเฮ ”
“ ปีนี้ ขอฝากตัวด้วยครับ ”
เอ่ยแนะนำตัวสั้นกระชับ คำพูดคงความสุภาพขัดกับท่าทางที่แสดงออก คล้ายไม่สนใจสิ่งรอบตัวเท่าที่ควร
เขายืนเด่นร่าอยู่หน้าห้องเรียนครู่หนึ่ง หลังจากขีดเขียนชื่อของตนด้วยชอล์กสีขาวลงบนกระดาน ไม่นานนักก็กลับไปยังที่นั่งของตัวเอง
” จ่ะ ๆ คำเดียวตามนั้น “
“ ป้อนให้เลยดิ—กลัวโดนจับได้ขนาดนั้นเลยหรือไง? ”
” อ้ าม “
พูดเสร็จจึงอ้าปากคำโตงับสตอเบอร์รีสีสดเข้าไป เมื่ออีกฝ่ายยื่นช้อนเข้ามาทั้งที่มือยังสั่นคลอน
” เห็นว่าเป็นวันแรก จะไม่เก็บอีกคำเพิ่มแล้วกัน “
และตามที่สัญญา โซเฮเก็บโทรศัพท์ของตัวเองกลับเข้ากระเป๋าดั่งเคย
เลียมุมปากที่เปื้อนครีมนมจากการกินของหวานไปเมื่อครู่ด้วยท่าทีอารมณ์ดี
” จ่ะ ๆ คำเดียวตามนั้น “
“ ป้อนให้เลยดิ—กลัวโดนจับได้ขนาดนั้นเลยหรือไง? ”
” อ้ าม “
พูดเสร็จจึงอ้าปากคำโตงับสตอเบอร์รีสีสดเข้าไป เมื่ออีกฝ่ายยื่นช้อนเข้ามาทั้งที่มือยังสั่นคลอน
” เห็นว่าเป็นวันแรก จะไม่เก็บอีกคำเพิ่มแล้วกัน “
และตามที่สัญญา โซเฮเก็บโทรศัพท์ของตัวเองกลับเข้ากระเป๋าดั่งเคย
เลียมุมปากที่เปื้อนครีมนมจากการกินของหวานไปเมื่อครู่ด้วยท่าทีอารมณ์ดี
เขาเข้าใจดีว่าการอยู่ในโรงเรียนที่มีสภาพแวดล้อมแปลก ๆ ก็อาจทำให้คนสติฟันเฟืองได้ไม่มากก็น้อย
แต่ชีวิตนี้ก็เพิ่งเคยประสบเหตุอะไรแบบนี้เป็นครั้งแรก
“ เห้อ อะไรน่ะ? ”
“ ก็รู้อยู่หรอกว่าวันปฐมนิเทศมันไม่มีอะไรให้ทำ… ”
“ แต่ถ้าว่างจริง ๆ พวกเด็กปีหนึ่งก็คงจะอยากเห็นท่าทางนั้นของรุ่นพี่อย่างนายอยู่หรอกนะ ไม่ไปทำให้นู้นดูล่ะ? ”
เขาเข้าใจดีว่าการอยู่ในโรงเรียนที่มีสภาพแวดล้อมแปลก ๆ ก็อาจทำให้คนสติฟันเฟืองได้ไม่มากก็น้อย
แต่ชีวิตนี้ก็เพิ่งเคยประสบเหตุอะไรแบบนี้เป็นครั้งแรก
“ เห้อ อะไรน่ะ? ”
“ ก็รู้อยู่หรอกว่าวันปฐมนิเทศมันไม่มีอะไรให้ทำ… ”
“ แต่ถ้าว่างจริง ๆ พวกเด็กปีหนึ่งก็คงจะอยากเห็นท่าทางนั้นของรุ่นพี่อย่างนายอยู่หรอกนะ ไม่ไปทำให้นู้นดูล่ะ? ”
#KMI_Nyugakushiki
[แยกรูท]
ช่วงเวลายามที่ท้องฟ้าเหนือหัวยังคงอึมครึมไร้แสงส่องถึงความมีชีวิตชีวา
ชายหนุ่มในชุดเครื่องแบบพิธีการจดจ้องจากอาคารเรียน เฝ้ามองราวกับรอคอยถึงบางสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น
ตัวเขารู้ดี คงเพราะทุก ๆ วันเปิดภาคเรียนมักจะเป็นเช่นนี้เสมอ
ใครก็ตามที่พบเห็น คงสบเข้ากับนัยต์ตาสีดำไร้แววไม่ทันได้ตั้งตัว
(สามารถบวก/โควตรีแอคได้เลยนะครับ🙏🙏)
#KMI_Nyugakushiki
[แยกรูท]
ช่วงเวลายามที่ท้องฟ้าเหนือหัวยังคงอึมครึมไร้แสงส่องถึงความมีชีวิตชีวา
ชายหนุ่มในชุดเครื่องแบบพิธีการจดจ้องจากอาคารเรียน เฝ้ามองราวกับรอคอยถึงบางสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น
ตัวเขารู้ดี คงเพราะทุก ๆ วันเปิดภาคเรียนมักจะเป็นเช่นนี้เสมอ
ใครก็ตามที่พบเห็น คงสบเข้ากับนัยต์ตาสีดำไร้แววไม่ทันได้ตั้งตัว
(สามารถบวก/โควตรีแอคได้เลยนะครับ🙏🙏)
@kmi1rio.bsky.social @kmi0sasaki.bsky.social )
@kmi1rio.bsky.social @kmi0sasaki.bsky.social )