“สีแดงครับ” เขาตอบเธอ

“โมโมะจังล่ะ? ส่วนผมก็คงเป็นฝ่ายช่วยเหลือแหละครับ..” โยชิดะหัวเราะแห้งๆ

“แต่ถ้าโมโมะจังลงกีฬาผมก็จะไปเชียร์นะครับ”

“เอ๋?” เขาสับสนกับชุดข้อมูลที่ขัดแย้งกัน

“ส สุ่มเหรอครับ.. จะดีเหรอ? แต่เรื่องสำคัญแบบนี้..” โยชิดะพึมพำอย่างเป็นกังวล

“อันตราย(?)น่าดูเลยนะครับ..”

“!” เขาสะดุ้งนิดหน่อยก่อนจะค่อยๆหันไปตอบ

“ครับ..” โยชิดะยิ้มเจื่อนๆ
“อยู่คนละสี? ลำบากน่าดูเลยนะครับ..”
เขาพูดเสียงเบา

”แต่แบบนี้.. ก็ถือว่าจะได้แข่งขันกันสนุกๆนะครับ“

“….!!!” โยชิดะหันไปหาด้วยความตกใจ เขาอ้าปากค้าง ถึงจะไม่ส่งเสียงอะไร แต่คุณเองก็รู้สึกได้ว่า ใจของชายคนนี้ตกลงไปสู่ตาตุ่มแล้ว

ไม่นานนักเขาก็รีบคืนสติ

“โมโมะจัง สวัสดีตอนเย็นนะ” โยชิดะพูดพลางยิ้มออกมา

“อื้ม.. ใช่ครับ ผมไม่ค่อยแน่ใจเท่าไหร่..”

“!!!!” โยชิดะหันกลับไป ใจของเขาแทบร่วงไปอยู่ตาตุ่ม ยังดีที่เขาควบคุมไม่ให้ตัวเองร้องออกมาได้ ไม่อย่างนั้นมันคงน่าอายมาก…

“ประธานสีแดง? อ่า.. ใช่ครับ” เขาตอบอย่างประหม่า

“ผมก็ไม่รู้หรอกว่าต้องเลือกคนไหน..”

( แบบนั้นโชคร้ายของนายก็ไหลมาเข้าผมแทนสิครับ !? )

มิโสะราเมน99 : ผมหวังว่าตำรวจจะรับฟังบ้างนะครับ…

มิโสะราเมน99: แบบนั้นผมก็เจ็บตัวก่อนสิครับ !?

มิโสะราเมน99: งั้นเรื่องโชคร้ายก่อนก็ได้ครับ..

มิโสะราเมน99: เอ๋ !? อย่าทำสิ่งที่จะทำให้ตัวเองติดคุกสิครับ ! T__T)

/กดเข้าลิงก์อ่านเรียบร้อย เตรียมตัวออกไปซื้ออุปกรณ์

มิโสะราเมน99 : เอ๋ !!!??

มิโสะราเมง99 : มีเพื่อนแล้วสินะครับ.. T_T).. แล้วก็ เพื่อนฝากถามจริงๆครับ !!

มิโสะราเมง99 : ทิ้งลิงก์ไว้ในรีพลายได้เลยนะครับ ! ขอบคุณมากนะครับ !!

มิโสะราเมง99 : งั้นเหรอครับ.. ขอบคุณที่มาตอบนะครับ ! ขอถามได้ไหมครับว่าเสียดายเรื่องอะไร ?