( สมุดสเก็ตช์ของเจ้าทะเลเมฆ ☁️🌊📒 )

#kmi_KokoroNoTegami

“ฮะๆ— เจ้านี่น่ะ”

“จะให้เธอรู้ไม่ได้หรอกนะครับ”

สีชมพูหวนคืนมาอีกเป็นครั้งที่สอง ครานี้เขาอมยิ้มหวาน มือเอื้อมคว้ามันไว้ไม่ให้ลอยปลิวไปหาเธอ เจ้าจดหมายจากดวงใจฉบับนี้

💌 🌸 ?

#KMI_JinshinJiko

“อ้าม..”

(สวัสดีค่ะ ผปค.อุนไคนะคะ! 🩵🌊 ที่ผ่านมาเรามีความสุขมากๆกับทุกช่วงเวลาในคอมมู ทั้งสต๊าฟ ทั้งเพื่อนๆ ขอบคุณที่ทำงานหนักกันทุกคนเลยนะคะ ㅠ.ㅠ

ขอบคุณทุกคนที่แวะเวียนเข้ามาพูดคุยถึงจะเล็กน้อยก็ยังขอบคุณค่ะ! เราแพลนจะย้อนอีเว้นท์ให้กับอุนไคคุงทั้งหมดเลย หากใครยังแอคทีพต่อก็ขอฝากอุนไคคุงด้วยนะคะ! ยังอยากเล่นกับทุกคน!

ถ้าเกิดใครสนใจแลคคอนแทคสามารถกดเฟบ/หลังไมค์มาได้นะคะ🥺🌊☁️)

มีพบพาน ก็ต้องมีลาจาก
ก่อนจากจึงจดจำภาพที่ถูกวาดด้วยรอยยิ้ม
ไม่ว่าเมื่อไหร่ก็ขอให้ได้รับการต้อนรับ
และอำลาจากซากุระเสมอ 𓂅 🌸

#KMI_SotsugyoShiki

“ยินดีด้วยนะ” ผมกล่าว เธอจึงยิ้มให้

เมื่อเดินออกจากประตูรั้ว กลีบระเรื่อร่วงโรยรา
เราหัวเราะด้วยกันอีกครั้ง ท่ามกลางสีชมพูบอกลา
เหมือนกับวันคืนที่ก้าวเข้ามาในโรงเรียนเป็นครั้งแรก

เมื่อปิดฉากด้วยรอยยิ้ม ผมจึงวาดหวังขอให้เส้นทางของเธอนับจากนี้เป็นต้นไปโรยด้วยกลีบดอกไม้ เสียงหัวเราะ และความหวัง

#KMI_Undoukai
#KMI_Aka

วิ่งผลัดคอสตูมที่น่ารักที่สุด ! 🃏💒

#KMI_Obon

ปลาทองในอ่าง ช้อนกระดาษเปื่อยยุ่ย
โคมส่องสว่างใบหน้าของเธอ

“ทำอะไรก่อนดีนะ” ผมถาม
เราเดินจูงมือกันไปสองพี่น้อง
เหมือนวันวาน เหมือนทุกครั้ง

แสงสีวันเทศกาล ประกายแสงของพลุ
ผมมองมัน เปล่งประกาย ไร้สิ้นสุด
ช่างดูเหมือนเธอเหลือเกิน

จึงสางมือลงบนเส้นผมสีนวลนั้น ทะนุถนอมปานดวงใจ นึกถึงคิทสึเนะอุด้งที่เธอทำครั้งเมื่อผมป่วยไข้ ผมจึงบรรจงถักทอในมือให้สวยงาม

#KMI_KaikiGesshoku

จุดหมายของรถไฟสายนี้คือที่ใดกันนะ
ปลายทางของเส้นทางนี้อยู่ที่ใดกันนะ
สิ่งที่ได้ทำมา ผมทำมันได้ดีแล้วหรือยังนะ
เรื่องราวเหล่านี้ที่ทำให้ผมได้เติบโตขึ้น
ผมเลือกเส้นทางที่ถูกต้องจริงๆหรือเปล่านะ

“ลมเย็นดีจังเลยนะ..”

มาพร้อมกับรูปโปรไฟล์ใหม่ค่ะ ! 🩵☁️

(แวะมาถูกแกล้งค่ะ!)

ครืน..!!

เสียงมวลน้ำสาดซัดลงมา

มันเฉียดศีรษะของเขาไปเพียงเล็กน้อย
กระนั้นแล้วลาดไหล่ที่ถูกปกปิดด้วยชุดนักเรียนกลับถูกสาดกระเซ็นบางส่วนจนเปียกชื้น

“หา..?” เขาชะงัก

อุทานพร้อมรอยยิ้ม
ทว่าคิ้วกระตุกด้วยอารมณ์ประหลาด

พลันเงยหน้าขึ้นไปสบตาอีกฝ่าย

เรายิ้มให้กัน รอยยิ้มประหลาด

“ตั้งใจเหรอครับ” เขาถาม คุกรุ่นในอก
ยังดีที่ถังในมือนั้นไม่ถูกโยนลงมาด้วย

เด็กหนุ่มช้อนสายตามองเธอที่กำลังเดินเท้าเข้ามาใกล้ขึ้นทีละนิด ผมของเธอฟูฟ่องตรงข้ามกับอุณหภูมิที่เพิ่มขึ้นจากการเปลี่ยนผ่าน

เมื่อก้าวเท้าหนึ่งครั้ง ผมเหล่านั้นก็ขยับราวกับก้อนขนเด้งดึ๋ง !?

ทำเอาเขาหลุดยิ้มให้กับภาพตรงหน้า หวนนึงไปถึงสิ่งมีชีวิตสีขาวขนฟูที่เคยเห็น

“เหมือนจังเลยนะ..”
หลุดปากพูดออกไปโดยไม่ได้คิด

เขากวักมือเรียก ราวกับเอ่ยปากบอกให้เดินมาตรงนี้ แม้จะไม่มีเสียงใดถูกเอื้อนเอ่ย

(ขอปักสักหน่อยฮิฮิ)

หนุ่มน้อยนักบินอวกาศเดินเข้ามาในร้าน ชุดของเขาฟูฟ่องเล็กน้อย จึงเลือกโต๊ะที่ห่างไกลผู้คนเพื่อความสบายใจ

เขานั่งรอให้ใครสักคนเดินเข้ามาหา ก่อนจะพบว่าบัทเลอร์ท่านนั้นคือพี่สาวของตน

“อาเร๊ะ”

“เอย์จัง !?” เงยใบหน้าสบตาคู่สวย นิ้วชี้ไปหาพี่สาวที่ถูกเปลี่ยนมาดให้คล้ายคลึงกับหนุ่มสุดเท่

— 1 ธันวาคม ปี 2015

ความทรงจำที่เปล่งประกาย
ท่ามกลางหิมะสีขาวโพลน

เมื่อปลายนิ้วเราสัมผัสกัน
เกล็ดสีขาวละลายเชื่อมไออุ่นทั้งสอง

“สุขสันต์วันเกิดนะ” เธอกล่าว
ใบหน้าผมจึงแต้มด้วยรอยยิ้มเบาบาง

“ขอบคุณนะ”

(Original : Flower in the snow - Kanako Kishi)

(คำแปล : รอบนี้แปลเองค่ะ! แอบเติมคำเกินไปบ้าง อยากให้เข้ากับสตอรี่)

อ่านคำบรรยายตัวเลือก : docs.google.com/document/d/1...

#KMI_TsunagiNoYoru
ค่ำคืนแห่งสายใย
; หยาดน้ำตาเจ้าบุปผา

ความทรงจำที่อื้ออึงในคืนที่เงียบงัน

ร่วงโรยและทับถมกันดังเช่นเกล็ดหิมะ

สิ่งที่ผมแบกรับเอาไว้
โดยไม่รู้ตัวก็ได้เพิ่มมากขึ้น

มันทำให้ผมรู้สึกกลัวนิดหน่อย

(มีคลิป 2 ใต้เมนชั่นค่ะ มันยาวเกิน😭)

#KMI_TsunagiNoYoru
#KMI_เปิดโรล | โรลปิด
w / @kmi-shun.bsky.social

“หนึ่ง สอง สาม” ตามมาด้วยเสียง “แชะ!”

“เอ้า ! เปลี่ยนท่าได้”

เสียงของอาจารย์ท่านหนึ่งดังขึ้นหลังจากกดถ่ายภาพในโทรศัพท์ ทำให้ทั้งเขาและผมต้องรีบเปลี่ยนท่าทางในทันที

‘นี่มันเท่มั้ยนะ.. เหมือนจะออกมาน่ารักเลย’
เขาหัวเราะเบาบางกับตัวเอง

คงต้องย้อนความกลับไปในตอนแรกที่เริ่มภารกิจ..

(+)

(แค่กๆ อยู่ดีๆก็เจ็บคอครับ)

#KMI_เปิดโรล | โรลปิด
ร้านสะดวกซื้อแถวศูนย์การค้า | 20.30
w / @kmi-kirari.bsky.social

เมื่อพี่สาวเอ่ยถึงขนมหลังมื้อค่ำ จึงเป็นผมที่ต้องออกไปซื้อ เท้าย่ำตามเส้นทาง เพียงครู่เดียวก็มาถึงหน้าร้าน

สบสะท้อนหนึ่งร่างที่ดูแปลกพิกล ใต้ม่านราตรีเช่นนี้ไม่ควรมีใครนั่งคุดคู้อยู่หน้าร้าน เขาคิด ก่อนจะก้าวเข้าร้านเพื่อจัดการเป้าหมายของตัวเองให้เสร็จสิ้น

(+)

#KMI_Kenkoushindan | #KMI_เปิดโรล
ตู้กดน้ำอัตโนมัติใกล้โรงยิม | แยกรูท

“ ♪ ~“

ผมยาวประลำคอถูกมัดรวบไว้ลวกๆ บางส่วนที่ชี้ฟูหลุดออกจากการกอบกุมของยางรัดผม แว่นตาถูกสวมในโอกาสสำคัญ ใบหน้าเปื้อนยิ้มดังเช่นทุกครั้ง

หลอดถูกแกะอย่างชำนาญ หลังจากตรวจสุขภาพเสร็จเลยออกมาที่ตู้กดน้ำอัตโนมัติ

‘ดีจริงๆที่เชื่อคำคุณแม่’ พยักหน้ากับตัวเองแล้วจึงดูดนมจนหมดกล่อง

( + สั้นๆได้นะคะ !)

(โฮรๆๆๆ🥺🥺😭 อ่านแล้วอยากวาดมากๆๆเลยค่ะฮือ เด็กๆผมฟ้าสองคนกับทะเลสีฟ้า🥺🥺🩵🩵🌊🌊 ถึงตอนนี้เด็กๆจะยังไม่รู้จักกัน แต่ขออนุญาตวาดโมเม้นสมมติที่เกิดขึ้นในหัวคุณป้าคนนี้ นะคะ..😭😭.สลาย)

Kurikawa Unkai — 1st story
: ผลิบานและร่วงโรย

「　ผู้คนพบเจอและจากลากัน

　บางครั้งบางคราวก็หลงทาง

　แล้วก็กลับมาพบกันใหม่ 」

แม้จะรู้อยู่แก่ใจ ว่าสุดท้ายแล้วความงดงามที่หลงไหลนั้นจะต้องมลายหาย แต่ก็ยังอยากยืดหยัดเก็บรักษาสวนแห่งรักเอาไว้ให้นานที่สุด

#KMI_Nyugakushiki

“ไปกันเถอะ” เธอกล่าว ผมขานรับ

เมื่อก้าวเข้าสู่ประตูรั้ว กลีบระเรื่อร่วงโรยต้อนรับการมาเยือนของต้นอ่อนเยาว์วัยที่ใกล้ผลิบานในเร็ววัน

เรามีรอยยิ้มประดับใบหน้า ผมเอ่ยถาม เหตุใดเธอจึงไม่ใส่หมวก เธอตอบด้วยเหตุผลที่ทำให้ผมอมยิ้ม เสียงหัวเราะดังคลอมาตามเส้นทาง

เมื่อเริ่มต้นด้วยรอยยิ้ม ผมจึงวาดหวังขอให้มันเป็นจุดเริ่มต้นที่ดีของฤดูกาลนี้ที่จะผลิบานอย่างสวยงาม

“โอ๊ะ— “ เด็กหนุ่มในชุดพิธีการชะงักพลัน

เขายิ้มหวานกลับไปหาบุคคลที่เพิ่งสบสายตาไปหมาดๆ พร้อมกับเลือกขนมใกล้มือมาหนึ่งอย่าง

“ช็อกโกแลตล่ะ“

“ขอบคุณนะครับ”

#KMI_เปิดโรล | โรลปิด | สวนสาธารณะ
16.40 | w / @kmi-sakura.bsky.social

🌸

บรรยากาศดีแบบนี้ อุนไคอดใจไม่ได้ที่จะออกมาวาดรูปเล่นที่สวนสาธารณ

และคงเพราะสายลม แสงแดด
กลีบดอกซากุระที่กำลังร่วงโรย
และความรู้สึกฟูฟ่องลอยล่องจนเคลิบเคลิ้ม

ไม่นานเขาก็เผลอหลับไป

ภายในอ้อมกอดของสายลม
ภายใต้ร่มไม้สีระเรื่อแสนอบอุ่น