Doc. bit.ly/3UIkQX5
ทามาโกะรับมาถือไว้ ดวงตาสีดำสนิทดูไม่ออกว่ากำลังทอประกาย
“อร่อยจัง!♪”
ยิ้มกว้างแทบจะถึงหู จากนั้นกัดไทยากิเต็มปากพลางชี้ไปทางอาราตะ พูดเสียงอู้อี้
"อั๊ตจังน่ะ ถ้าจริงจังเกินไปล่ะก็จะเที่ยวไม่สนุกเอานา"
ทามาโกะรับมาถือไว้ ดวงตาสีดำสนิทดูไม่ออกว่ากำลังทอประกาย
“อร่อยจัง!♪”
ยิ้มกว้างแทบจะถึงหู จากนั้นกัดไทยากิเต็มปากพลางชี้ไปทางอาราตะ พูดเสียงอู้อี้
"อั๊ตจังน่ะ ถ้าจริงจังเกินไปล่ะก็จะเที่ยวไม่สนุกเอานา"
"จริงเหรอ! ไชโย!"
หลังจากที่ได้รับอนุญาตเจ้าตัวก็ยิ้มร่าเหมือนทุกที โดดกอดแขนเพื่อนตัวสูงกระเซ้าให้เดินไปด้วยกัน แรงดึงพาอีกฝ่ายก้าวตามไปจนถึงย่านการค้า กลิ่นหอมหวานของแป้งอบกับไส้ถั่วแดงโชยมาตามลม คนกำลังต่อคิวกันยาวเหยียด อาราตะก็เป็นหนึ่งในคนที่รอคิว ใช่ ฟังไม่ผิด นายนั่นแหละ
ส่วนเจ้าคนอยากกินจริง ๆ ยืนอยู่รอบนอก ดูตรงนั้นตรงนี้ไปทั่ว
"จริงเหรอ! ไชโย!"
หลังจากที่ได้รับอนุญาตเจ้าตัวก็ยิ้มร่าเหมือนทุกที โดดกอดแขนเพื่อนตัวสูงกระเซ้าให้เดินไปด้วยกัน แรงดึงพาอีกฝ่ายก้าวตามไปจนถึงย่านการค้า กลิ่นหอมหวานของแป้งอบกับไส้ถั่วแดงโชยมาตามลม คนกำลังต่อคิวกันยาวเหยียด อาราตะก็เป็นหนึ่งในคนที่รอคิว ใช่ ฟังไม่ผิด นายนั่นแหละ
ส่วนเจ้าคนอยากกินจริง ๆ ยืนอยู่รอบนอก ดูตรงนั้นตรงนี้ไปทั่ว
เธอยิ้มร่าตอบไปแบบนั้น สายตายังกวาดมองรอบข้างไปเรื่อย ๆ เหมือนจะช่วยหา แต่ถ้าคุณสังเกตุ เธอจะหยุดสายตามองร้านคาเฟ่น่ารักหรือไม่ก็ร้านขนมหวานที่ดูน่ากินเสมอ
ทามาโกะดึงชายเสื้อเพื่อนข้างตัว ชี้ไปที่ร้านไทยากิร้านนึง
"จุดแสตมป์เนี่ย! จะอยู่ในร้านไทยากิไหมนะ!( ・∀・)"
เธอยิ้มร่าตอบไปแบบนั้น สายตายังกวาดมองรอบข้างไปเรื่อย ๆ เหมือนจะช่วยหา แต่ถ้าคุณสังเกตุ เธอจะหยุดสายตามองร้านคาเฟ่น่ารักหรือไม่ก็ร้านขนมหวานที่ดูน่ากินเสมอ
ทามาโกะดึงชายเสื้อเพื่อนข้างตัว ชี้ไปที่ร้านไทยากิร้านนึง
"จุดแสตมป์เนี่ย! จะอยู่ในร้านไทยากิไหมนะ!( ・∀・)"
"อ๊ะ ว่าแต่สนใจดูบูธเหรอ? ไปดูไหมคะ!(*>∀<*)"
"อ๊ะ ว่าแต่สนใจดูบูธเหรอ? ไปดูไหมคะ!(*>∀<*)"
หัวเราะคิกคักๆๆ
"น่ารักใช่ไหมคะ!" กางแขนให้คุณดู
หัวเราะคิกคักๆๆ
"น่ารักใช่ไหมคะ!" กางแขนให้คุณดู