แค่เวลานี้...เขาจะพักผ่อนและสนุกไปกันช่วงเวลาดีๆสักหน่อยก็แล้วกัน..

อย่างน้อย..คุณแม่ที่มองลงมาจะได้สบายใจ จริงไหม..?

เห็นลูกชายเครียดตลอดคงกังวลแย่

ได้มาหยอกล้อเล่นสักหน่อยแบบนี้ก็คงดี~

"เอาล่ะ..~"

"ขอยืมหน่อยนะคร้าบ~"

เขาพูดเองเออเองด้วยรอยยิ้มแถมเอาใบหน้าวางซบบนไหล่ตอนกอดด้วย

แน่นอนว่าตอนนี้มันก็มีคนอื่นอยู่เพราะงั้นมีสายตาที่มองมาแน่นอนด้วยรอยยิ้มกรุ่มกริ่ม

แต่...

"แต่ว่า..อื้ม อยากกอดร่างเล็กๆของเธอสินะ.."

"ถ้างั้น.."

งั้นเขาก็ขอทำตามใจตนเองสักหน่อยละกัน อย่างน้อยในตอนนี้ก็เป็นครั้งแรกที่เขาได้มีใครสักคนมาอยู่เคียงข้าง แม้จะไม่ใช่การมาเดทจริงๆ แต่เป็นเหมือนการมาเที่ยวเล่นของเพื่อนก็ไม่เป็นไร ขอแค่สนุกไปกับมันสักหน่อยก็พอ..

"ผมขอยืมกอดหน่อยแล้วกันน้า~"

เขายิ้มแบบติดเล่นเล็กน้อยก่อนที่จะเข้าไปสวมกอดฟูมิจากด้านข้าง

+

เขาไม่เคยคิดถึงด้วยซ้ำ..
ถึงคนอื่นจะมองว่าชีวิตของเขาดีหรือยังไงก็ตามแต่..

แต่ชีวิตที่ต้องเติบโตด้วยตนเองอย่างเต็มที่ แค่ใช้เวลาให้กับการที่ต้องทำทุกอย่างให้ได้นั้นก็แทบจะไม่เหลือเวลาให้เขาได้พักผ่อนแล้ว..
แม่ก็จากไปแล้ว พ่อก็ต้องทำงานอย่างเต็มที่จนไม่เวลา..
ไม่มีใครที่จะคอยอยู่รับฟังหรือสนับสนุนเขาได้นอกจากตัวเขาเอง
เพราะงั้นเรื่องอื่นนะ หรือความคิดรักใคร่นะ ไม่เคยอยู่ในหัวเขาเลย...

+

เจอคำถามแบบนี้เข้า เขาก็ต้องคิดซะหน่อย เพราะยังไงเขาก็ไม่เคยคิดซะด้วยสิ..

ก็มันไม่มี..

แต่เห็นรอยยิ้มบนใบหน้าคนตรงหน้าที่ทำกับราวกำลังรอคำตอบ จะให้เลี่ยงไม่ตอบก็คงไม่ได้ใช่ไหม

ยังไงก็...พูดไปตรงๆนั้นล่ะนะ

"ก็..ไม่นะครับ"

เขาส่ายหน้าเล็กน้อยก่อนที่จะก้มใบหน้าลงเล็กน้อย

"มันไม่มีเวลาให้คิดเรื่องอะไรแบบนั้น.."

ประโยคนี้เขาพูดออกมาเบาราวกับไม่รู้จะตอบยังไง

ไม่สิ..

+

"เอ~ผมอาจจะแอบบ่นที่หลังก็ได้น้า"

"ฮะฮะ~ ว่าไปนั่น"

เขาพูดแบบติดตลกเล็กน้อยเพื่อคลายบรรยากาศก่อนที่จะหัวเราะออกมานิดๆ ด้วยรอยยิ้ม

"เอาเข้าจริง...ผมอยากอยู่ให้นานกว่านี้ซะอีก.."

เขาพูดไปก็ยิ้มไป เหมือนอารมณ์ความสุขที่เขานั้นก็มีความสุขอยู่จริงๆที่ได้มาเที่ยวแบบนี้กะฟูมิ

"หืม..?"

"ครับ"

เหมือนอีกฝ่ายกำลังจะพูดอะไร เขาเลยหยุดนิ่งเงียบที่จะรอฟังก่อน

.....

อื้ม...

+

"ถึงเห็นแบบนี้ผมก็ชอบการเที่ยวที่เป็นส่วนตัวอยู่ละน้า~"

"แต่..."

เขาเว้นเงียบไปนิดหน่อยก่อนที่จะส่งรอยยิ้มหวานที่ดูมีความสุขที่สุดให้ฟูมิ

"วันนี้..ผมมีความสุขมากจริงๆนะและเป็นความทรงจำที่ดีสุดๆในชีวิตอย่างหนึ่งเลยล่ะ"

เขาพูดออกมาจากใจจริง

"อื้ม~! ได้สิ! ผมก็อยากมาเที่ยวกะฟูจังอีกเหมือนกันนะ"

"มันสนุกมากๆเลยล่ะ วันนี่ผมได้ทำหลายอย่างที่ไม่เคยทำ~ได้มาเที่ยวหลายๆอย่างที่พึ่งเคยได้ลองเหมือนกัน"

"เป็นความรู้สึกที่ดีมากๆเลย"

เขายิ้มหวานออกมาตอนที่พูดเหมือนว่าจะชอบมากจริงๆและสนุกด้วย

"เพื่อนหรอ...เรื่องนั้นไว้ค่อยคิดก็แล้วกัน~"

"แต่..การได้มาเที่ยวกันสองคนแบบนี้"

"มันก็ดีไม่ใช่หรอ~"

เขาพูดออกมาด้วยรอยยิ้มบาง

+

"แต่มันก็จริงนิน่า~"

หัวเราะออกมาเบาๆด้วยท่าทางสนุกสนานตอนที่โดนหยิกแก้ม ก็ยอมให้หยิกแต่โดยดีและว่าง่าย

"อย่างงั้นหรอเนี่ย..น่าเสียดายนะ~"

"ถึงเอาเข้าจริงจะไม่รู้ว่าความรักหรือการชอบเป็นแบบไหนก็เถอะ"

"ยังไงการที่ได้มาเดทกะฟูจังนี่ก็เป็นครั้งแรกของผมอยู่แล้วละนะ"

"อาจจะครั้งเดียวด้วยก็ได้~ใครจะไปรู้"

เขาหัวเราะออกมาอีกครั้งก่อนที่จะยิ้มบางๆ

ก่อนที่จะได้ยินที่พูดจึงหันไป

+

"อื้มม..."

ได้ยินแบบนั้นก็ส่งเสียงออกมาในลำคอเล็กน้อยก่อนที่จะยิ้มแห้งๆ

"ก็ถ้ามีล่ะนะครับ แต่ตอนนี้เรามาเดทกันอยู่น้าฟูจัง~"

"อย่าพึ่งพูดถึงคนอื่นสี้~"

เขาแกล้งทำเป็นงอนแก้มป่องนิดหน่อย แบบว่ายังไงตอนนี้ตามกติกาพวกเขาก็มาเดทกันนี่? ถึงจะเป็นตามตั๋วกิจกรรมก็เถอะ

"เพราะขายได้ยากจึงต้องทำให้ดีที่สุดละมั้งครับ"

"แต่ฟูจังชอบก็ดีแล้วเนอะ~"

"ดีที่อร่อย~"

"ใจเย็นๆครับ~เดะก็สำลักกันพอดีน้า"

พูดออกมาด้วยรอยยิ้มเล็กน้อย เห็นท่าทีแบบนี้ก็สนุกดีหเมือนกัน

"ฮุๆ~ก็..เรื่องจริงนิน่า"

มองใบหน้าของฟูมิอากิก่อนที่จะยื่นตะเกียบไปให้

"เอ๋~~ยังอยากป้อนอยู่เลย"

"ฟูจังใจร้ายจังเลย~"

ส่งเสียงประท้วงนิดหน่อยที่โดนแย่งตะเกียบไป แต่ก็ช่วยไม่ได้ เขาก็คงต้องหันไปกินของตัวเองบ้างแล้ว

"อร่อยดีนะครับ เนอะ"

พูดออกมาหลังลองกิน

ฮี่~

ใบหน้าที่เผยรอยยิ้มออกมาหลังจากเห็นที่ดูท่าทางอร่อยซะขนาดนั้นเขาก็พอใจ

"อร่อยสินะครับ~"

ยิ้มหวานออกมาแบบพึงพอใจแล้วที่เห็นฟูมิกินอร่อยขนาดนี้

"แต่หว่า~ถึงจะล้อเล่น"

"แต่ไม่มาเป้นลูกค้าผมแบบนี้ก็เสียใจน้า"

"ออกจะหน้าตาดูดีขนาดนี้"

ยังคงพูดติดตลกเพื่อให้บรรยากาศผ่อนคลายขึ้น

"ว่าแต่ กินอีกไหมครับ~"

"อ่ะนี่"

เหมือนจะตักเพื่อป้อนให้อีก

"ใช่ไหมล่ะครับ~"
ได้ยินแบบนั้นก็ยิ้มออกมาด้วยความร่าเริงดีใจ

"ก็วันนี้เป็นพิเศษนิน่า~เพราะงั้นก็ต้องทำอยู่แล้ว"

พูดออกมาด้วยรอยยิ้มและขำเล็กน้อยกับท่าทางที่ทำมุขของอีกฝ่ายนะ

แต่วันนี้เขามาเพื่อเดทกะฟูมิอยู่แล้วด้วย

"ถ้าผมเป็นแล้วจะมาเป็นลูกค้าของผมหรือเปล่าล่ะ~"

"จะตั้งหน้าตั้งตารอเลยน้า"

พูดหยอกล้อไปเล็กน้อย และก็ยังไงเหมือนว่าเขาจะรอป้อนให้ได้อยู่ดี

"อ้าม~"

"ก็..แล้วชอบไหมครับ~"

หันไปถามตรงๆด้วยรอยยิ้ม ก็ตั้งใจทำให้ซะขนาดนี้

ซึ่งแน่นอนว่าหลังจากพนักงานเสิร์ฟเสร็จก็กลับมา ยอมมาช่วยเสิร์ฟเพราะเขาจ่ายนั้นต่างหาก

แน่นอนว่าโดยเฉพาะซูชิที่เขาสั่งอย่างดีมาเลย

"ลองชิมดูสิครับ~"

"อ้ามมม"

แน่นอนว่าเขานั้นมองออกแต่แรก

นิ้วมือเอาตะเกียบไปคีบซูชิขึ้นมาในทันทีก่อนที่จะยื่นไปเพื่อที่จะป้อนฟูมิแบบลองชิมดูสิ

"ก็พอดีผ่านร้านแล้วมันดูน่ากินนะครับ~"

"เลยลองเลือกซื้อมา เพราะคิดว่าฟูจังน่าจะชอบ"

พูดตอบกลับไปด้วยรอยยิ้ม แบบคิดไว้อยู่แล้วว่าน่าจะถาม

"ครับผม~ยินดีเลย"

ยิ้มแฉ่งยิ้มหวานออกมาแบบดูจะดีใจสุดๆ

"อ๋อ..ของผมนะหรอ~ก็พอดีถือมาคนเดียวไม่หมด"

"เลยวานพวกเขานิดหน่อย"

พูดไม่ทันขาดคำก็มีพนักงานของร้านเดินตามมาเสิร์ฟให้ถึงโต๊ะ

เหมือนของฟูมิเป๊ะแต่ที่แปลกคือดันมีซูชิที่ว่านั้นมาด้วย..

ฮิๆๆ~

หัวเราะออกมาเล็กน้อยหลังจากที่ได้ยินคำไล่หลังมา

....

หลังจากนั้นเขาก็หายไปสักพัก แต่เพียงไม่นาน เขาก็กลับมาแล้ว

พร้อมกับของเต็มมือ...

เหมือนในมือเขาจะเป็นของเกี่ยวกับเมนูปลานะ..

เป็นข้าวปลาทอดกลิ่นหอมชุยน่าอร่อยสุดๆ แถมยังมีชาเขียวและโมจิน้ำที่กินเข้ากับชาเขียวได้เป็นอย่างดี

"กลับมาแล้วครับ~"

มานั่งด้วยกันๆๆ 🥰🥰🥰🥰🥰
(กอดๆๆๆ)

มีเพียงเราสอง 🥺💕