Doc : https://shorturl.asia/ScMrj
🚫แอคเคาท์นี้ เฉพาะโรลเพลย์ในคอมมูเท่านั้น
乙骨 央羽 🦷
อคคทสึ นากาบะ
ปี 2 l 159cm l Love 💀
"ถ้าปวดฟัน ก็มาที่บ้านฉันสิ"
Doc : ใน bio
(ทัก/โค > DM สายทำงาน ติดงานเป็นช่วงๆ แอคทีฟตามเวลาว่างค่ะ ฝากยัยสาวด้วยนะคะ😳)
กระดาษมากมายปลิวว่อนไปทั่ว ซึ่งเจ้าของของมันก็วิ่งไล่เก็บแทบตายเพราะไม่อยากให้ใครรู้ความในใจ
น่าแปลกที่กระดาษส่วนใหญ่ล้วนมีชื่อผู้รับและผู้ส่งเป็นชื่อเดียวกันอย่างน่าประหลาด
กระดาษมากมายปลิวว่อนไปทั่ว ซึ่งเจ้าของของมันก็วิ่งไล่เก็บแทบตายเพราะไม่อยากให้ใครรู้ความในใจ
น่าแปลกที่กระดาษส่วนใหญ่ล้วนมีชื่อผู้รับและผู้ส่งเป็นชื่อเดียวกันอย่างน่าประหลาด
เท้าก้าวข้ามรางรถไฟจนเสียงของรถบัสโดยสารวิ่งผ่านข้างกาย
หันมองไปดูท่าทางราวกับรถหลงยุค ช่างแปลกที่ถนนยังมีรถเช่นนี้วิ่ง
แต่บางที ในเมืองแห่งนี้ เรื่องแปลกอะไรแบบนี้ก็เป็นปกติ?
จนกระทั่งมองผ่านไปเห็นทั้งคนขับและคนนั่งแต่งกายราวกับคนละยุคสมัยยิ้มให้อย่างมีไมตรี
จึงช่างความคิดสงสัย และยิ้มไปให้อย่างไมตรีเช่นกัน
เท้าก้าวข้ามรางรถไฟจนเสียงของรถบัสโดยสารวิ่งผ่านข้างกาย
หันมองไปดูท่าทางราวกับรถหลงยุค ช่างแปลกที่ถนนยังมีรถเช่นนี้วิ่ง
แต่บางที ในเมืองแห่งนี้ เรื่องแปลกอะไรแบบนี้ก็เป็นปกติ?
จนกระทั่งมองผ่านไปเห็นทั้งคนขับและคนนั่งแต่งกายราวกับคนละยุคสมัยยิ้มให้อย่างมีไมตรี
จึงช่างความคิดสงสัย และยิ้มไปให้อย่างไมตรีเช่นกัน
รู้ตัวอีกทีก็ใกล้จะถึงเวลาเลิกชั่วโมงเรียนว่ายน้ำเสียแล้ว
ริรุโกะดันตัวเองขึ้นจากสระเป็นคนสุดท้ายอย่างคล่องแคล่ว
แต่น่าแปลกใจนัก
ทั้งๆที่เพิ่งขึ้นมาจากน้ำแท้ๆ กลับมีสีดำคล้ายรอยมือแปะอยู่ตามตัวซะอย่างนั้น
"สีอะคริลิครึเปล่านะคะ? หรือว่าจะเป็นสีน้ำมัน?" ริรุโกะนั่งริมขอบสระ สำรวจรอยมือสีดำบนแขน อย่างสนอกสนใจ
รู้ตัวอีกทีก็ใกล้จะถึงเวลาเลิกชั่วโมงเรียนว่ายน้ำเสียแล้ว
ริรุโกะดันตัวเองขึ้นจากสระเป็นคนสุดท้ายอย่างคล่องแคล่ว
แต่น่าแปลกใจนัก
ทั้งๆที่เพิ่งขึ้นมาจากน้ำแท้ๆ กลับมีสีดำคล้ายรอยมือแปะอยู่ตามตัวซะอย่างนั้น
"สีอะคริลิครึเปล่านะคะ? หรือว่าจะเป็นสีน้ำมัน?" ริรุโกะนั่งริมขอบสระ สำรวจรอยมือสีดำบนแขน อย่างสนอกสนใจ
เสียงนั้นไม่ดังไม่เบา แต่เธอก็หันไปเพ่งมอง
แต่ก็ไม่เห็นอะไรตรงนั้นอยู่ดี
ยกมือขึ้นกุมปาก กลัวว่าเสียงที่ออกมาจากเธอมันจะดังเกินไป ก่อนจะหันมามองคุณ
“ ริว.. ตรงนั้น.. ไม่สิ.. นาย.. ”
“ นาย.. พึ่งได้ยินเสียงนี้รึปล่าว.. ใช่มั้ย– “
” ออกจากตรงนี้ก่อนดีมั้ย “
เสียงนั้นไม่ดังไม่เบา แต่เธอก็หันไปเพ่งมอง
แต่ก็ไม่เห็นอะไรตรงนั้นอยู่ดี
ยกมือขึ้นกุมปาก กลัวว่าเสียงที่ออกมาจากเธอมันจะดังเกินไป ก่อนจะหันมามองคุณ
“ ริว.. ตรงนั้น.. ไม่สิ.. นาย.. ”
“ นาย.. พึ่งได้ยินเสียงนี้รึปล่าว.. ใช่มั้ย– “
” ออกจากตรงนี้ก่อนดีมั้ย “
✉️ ยามความในลอยล่อง 🌸
(unofficial event)
“ จดหมายสีขาวลอยล่องสวนกระแสลม นักเรียนชายหญิงวิ่งสวนกันเพื่อไล่ตามจดหมายความในใจอันน่าอาย ”
“ มาแฉกันแบบนี้ใครจะยอมเล่า !? ”
รายละเอียด : docs.google.com/document/d/1...
✉️ ยามความในลอยล่อง 🌸
(unofficial event)
“ จดหมายสีขาวลอยล่องสวนกระแสลม นักเรียนชายหญิงวิ่งสวนกันเพื่อไล่ตามจดหมายความในใจอันน่าอาย ”
“ มาแฉกันแบบนี้ใครจะยอมเล่า !? ”
รายละเอียด : docs.google.com/document/d/1...
“ฮะๆ— เจ้านี่น่ะ”
“จะให้เธอรู้ไม่ได้หรอกนะครับ”
สีชมพูหวนคืนมาอีกเป็นครั้งที่สอง ครานี้เขาอมยิ้มหวาน มือเอื้อมคว้ามันไว้ไม่ให้ลอยปลิวไปหาเธอ เจ้าจดหมายจากดวงใจฉบับนี้
💌 🌸 ?
“ฮะๆ— เจ้านี่น่ะ”
“จะให้เธอรู้ไม่ได้หรอกนะครับ”
สีชมพูหวนคืนมาอีกเป็นครั้งที่สอง ครานี้เขาอมยิ้มหวาน มือเอื้อมคว้ามันไว้ไม่ให้ลอยปลิวไปหาเธอ เจ้าจดหมายจากดวงใจฉบับนี้
💌 🌸 ?
ถอนหายใจก่อนจะยอมแพ้ให้กับอาการนอนยากที่กลายเป็นสภาวะปกติ สุดท้ายก็ลุกขึ้น คว้าเสื้อคลุม เดินออกไปสู่ถนนร้างผู้คน และก้าวขาขึ้นรถเมล์รอบดึก
ปล่อยให้ล้อหมุนไปเรื่อย ๆ โดยที่ปลายทางจะเป็นที่ไหนก็ไม่สำคัญ หากว่าคุณเองบังเอิญขึ้นรถเมล์สายเดียวกัน เราคงได้มีบทสนทนาสั้น ๆ เพื่อฆ่าเวลา
ถอนหายใจก่อนจะยอมแพ้ให้กับอาการนอนยากที่กลายเป็นสภาวะปกติ สุดท้ายก็ลุกขึ้น คว้าเสื้อคลุม เดินออกไปสู่ถนนร้างผู้คน และก้าวขาขึ้นรถเมล์รอบดึก
ปล่อยให้ล้อหมุนไปเรื่อย ๆ โดยที่ปลายทางจะเป็นที่ไหนก็ไม่สำคัญ หากว่าคุณเองบังเอิญขึ้นรถเมล์สายเดียวกัน เราคงได้มีบทสนทนาสั้น ๆ เพื่อฆ่าเวลา
[ 3 เมษายน 2015 | ปฐมนิเทศช่วงเช้า]
ฤดูใบไม้ผลิเวียนมาอีกครา รู้ตัวอีกทีก็เลื่อนจากน้องเล็กในโรงเรียนมาเป็นรุ่นพี่บ้างแล้ว
"สวัสดีครับ เธอเองก็มาชมซากุระเหมือนกันรึเปล่า?"
เจ้าตัวฉีกยิ้มสดใสให้กับคนที่ตนเองบังเอิญเจอ
มือรับกลีบดอกซากุระที่ร่วงโรยลงมาก่อนเป่าไปทางนั้นเบาๆ
"ขอให้เป็นวันที่ดีนะครับ^^"
[ 3 เมษายน 2015 | ปฐมนิเทศช่วงเช้า]
ฤดูใบไม้ผลิเวียนมาอีกครา รู้ตัวอีกทีก็เลื่อนจากน้องเล็กในโรงเรียนมาเป็นรุ่นพี่บ้างแล้ว
"สวัสดีครับ เธอเองก็มาชมซากุระเหมือนกันรึเปล่า?"
เจ้าตัวฉีกยิ้มสดใสให้กับคนที่ตนเองบังเอิญเจอ
มือรับกลีบดอกซากุระที่ร่วงโรยลงมาก่อนเป่าไปทางนั้นเบาๆ
"ขอให้เป็นวันที่ดีนะครับ^^"
(วันที่ 1 มีนาคม 2025)
ขอขอบคุณผู้เล่นที่รักที่คอยให้การสนับสนุนคอมมูนิตี้นี้มาอย่างยาวนาน
การเดินทางของพวกเรามาถึงทางแยกแล้ว ขอให้เส้นทางนับจากนี้ราบรื่นดี
- ฝากถึงทีมงาน
- แนวทางของคอมมูหลังปิดตัว
- การใช้งานเชิงพาณิชย์และส่วนตัว
- จากใจทีมงาน
- ข้อมูลเชิงลึก
รายละเอียด : bit.ly/4kpglfg
(วันที่ 1 มีนาคม 2025)
ขอขอบคุณผู้เล่นที่รักที่คอยให้การสนับสนุนคอมมูนิตี้นี้มาอย่างยาวนาน
การเดินทางของพวกเรามาถึงทางแยกแล้ว ขอให้เส้นทางนับจากนี้ราบรื่นดี
- ฝากถึงทีมงาน
- แนวทางของคอมมูหลังปิดตัว
- การใช้งานเชิงพาณิชย์และส่วนตัว
- จากใจทีมงาน
- ข้อมูลเชิงลึก
รายละเอียด : bit.ly/4kpglfg
(แวะมาเก็บรูปอีกครั้ง ในที่สุดก็มีรูปเนียนเส้น irasutoya แล้วค่ะ —กำลังมีความรักเลยล่ะ><)
(แวะมาเก็บรูปอีกครั้ง ในที่สุดก็มีรูปเนียนเส้น irasutoya แล้วค่ะ —กำลังมีความรักเลยล่ะ><)
“การจากลาไม่ใช่จุดจบ แต่เป็นการเปลี่ยนฉากของเรื่องราวที่กำลังดำเนินต่อไปต่างหาก…”
“ไว้เจอกันใหม่ ในตอนที่ซากุระผลิบานอีกครั้งนะ”
🌸
(แวะมาลงรูปจบดีๆย้อนหลังค่ะ ไว้เจอกันใหม่นะคะ><🌸🌸)
“การจากลาไม่ใช่จุดจบ แต่เป็นการเปลี่ยนฉากของเรื่องราวที่กำลังดำเนินต่อไปต่างหาก…”
“ไว้เจอกันใหม่ ในตอนที่ซากุระผลิบานอีกครั้งนะ”
🌸
(แวะมาลงรูปจบดีๆย้อนหลังค่ะ ไว้เจอกันใหม่นะคะ><🌸🌸)
”ขอบคุณสำหรับ 1 ปีที่ผ่านมาครับ“
(มาแปะรูปรวมห้อง 1-A ค่ะ ตลอด 4 เดือนที่ผ่านมาสนุกมากๆเลย ขอบคุณทุกคนนะคะ!)
”ขอบคุณสำหรับ 1 ปีที่ผ่านมาครับ“
(มาแปะรูปรวมห้อง 1-A ค่ะ ตลอด 4 เดือนที่ผ่านมาสนุกมากๆเลย ขอบคุณทุกคนนะคะ!)
โน้มตัวลงประทับริมฝีปากของเราทั้งคู่เข้าหากันอย่างนุ่มนวล หลับตาลงเก็บความรู้สึกจากสัมผัสนี้ไว้
ค้างช่วงเวลานั้นเพียงครู่เดียวก็ผละออกไป ถ้านานกว่านี้ใจของเขาเองคงรับไม่ไหวเป็นแน่
"อืมม... เท่านี้ก็ได้แล้วมั้ง..."
โน้มตัวลงประทับริมฝีปากของเราทั้งคู่เข้าหากันอย่างนุ่มนวล หลับตาลงเก็บความรู้สึกจากสัมผัสนี้ไว้
ค้างช่วงเวลานั้นเพียงครู่เดียวก็ผละออกไป ถ้านานกว่านี้ใจของเขาเองคงรับไม่ไหวเป็นแน่
"อืมม... เท่านี้ก็ได้แล้วมั้ง..."
ทุกครั้งที่ผมสูงขึ้นก็อยากบอกกับเธอเป็นคนแรก
เวลาที่ได้กินอะไรอร่อยๆก็อยากให้เธอได้กินด้วย
หากจะได้เจอเธอตอนหกโมงเย็น
สามโมงกว่าๆผมก็เริ่มมีความสุขแล้ว
@kmi-nakaba.bsky.social 🍅🎇🦷
ทุกครั้งที่ผมสูงขึ้นก็อยากบอกกับเธอเป็นคนแรก
เวลาที่ได้กินอะไรอร่อยๆก็อยากให้เธอได้กินด้วย
หากจะได้เจอเธอตอนหกโมงเย็น
สามโมงกว่าๆผมก็เริ่มมีความสุขแล้ว
@kmi-nakaba.bsky.social 🍅🎇🦷
“ยูคาวาจัง ทั้งน่ารัก ทั้งใจดีและเอาใจใส่” เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความหวัง
“ถ้าเป็นไปได้ ผมก็อยากจะรู้จักให้มากกว่านี้…
พวกเราลองคบกันมั้ยครับ”
「付き合ってみませんか?」
“ยูคาวาจัง ทั้งน่ารัก ทั้งใจดีและเอาใจใส่” เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความหวัง
“ถ้าเป็นไปได้ ผมก็อยากจะรู้จักให้มากกว่านี้…
พวกเราลองคบกันมั้ยครับ”
「付き合ってみませんか?」