#KMI_วัยเด็ก

TW : งู

เอมิวัย 2 ขวบ กำลังเรียนรู้และฝึกใช้กลามเนื้อมือ ไม่ของอะไรที่เกลียดเป็นพิเศษ เลยมีของฝากมาให้คุณพ่อทุกวัน

#KMI_Shigyoushiki

คำพูดถากถางหยาบคายจากปากถูกพ่นออกมาไม่หยุด ตัวปลอมที่ล่าถอยจนแผ่นหลังติดมุมห้องตัวสั่นเทา

ถ้อยคำรุนแรงเหล่านั้นไม่ระคายหูเธอเลยสักนิด นั่นสินะ? อะไรจะสำคัญไปกว่า ”สิ่งลี้ลับ“ ตัวเป็นๆตรงหน้ากัน อา…อยู่ใกล้แค่นี้ ใจเต้นตึกตักเลยล่ะ

แกร๊ก เสียงกลอนประตูดังแผ่ว

” จะไปไหนหรอ? เอมิจัง“

และบางทีสิ่งที่น่ากลัวที่สุดอาจจะเป็น “มนุษย์” เองก็ได้

เพราะไม่เคยนึกถึง
เพราะไม่เคยแม้แต่ถามถึงที่มา

จึงไม่เคยตะหนัก
ถึงสิ่งสำคัญที่คอยอยู่เคียงข้าง

เสมอมา….

“คุณแม่..?”

#KMI_VolunteerCamp

#KMI_Emi | ความสุขที่หล่นหาย

ไม่รู้ว่าตั้งแต่เมื่อไหร่ ทุกครั้งที่รู้สึกเหงา จะมีทำนองนึงผุดขึ้นมาในใจเสมอ

เพียงแค่ฮัมขึ้นมาเบาๆก็ทำให้รู้สึกเหมือนหัวใจพองโต

เหมือนว่าความว้าเหว่ในใจพลันหายละลายไปกับอากาศ

(2/3)

#KMI_VolunteerCamp

ลมทะเลพัดอ่อน
แดดที่ร้อนจนแสบผิว
—
ไม่มีบรรยากาศตอนไหนเหมาะกับการอู้งานเท่ากับตอนนี้แล้วล่ะ!

(สามารถสุ่มพบก้อนสำลีเดินฮัมเพลงลอยไปลอยมาได้ทุกที่…)

#KMI_coop

(มาช้าแต่มาแน่ ขอฝากเอมิไว้ในอ้อมอกอ้อมใจทุกคน จะเอ็นดูหรือรังแกได้ตามใจชอบเลยค่ะ🥹🫴

+โคตำแหน่งอื่นๆนอกเหนือจากนี้ได้)

รีทวิต - เนียนรู้จัก / ช่วยหาเพื่อน
❤️ - โค เดี๋ยวเราก๊อกๆ DM ไปค่ะ!)

เหมือนว่าภาพสยดสยองของเด็กชายจะไม่ได้สะเทือนใจเธอมากนัก ปฏิกิริยาของเอมิมีเพียงคิ้วที่เลิกขึ้นอย่างประหลาดใจ เพราะงั้นเด็กๆไม่ควรเดินเล่นแถวๆทางรถไฟคนเดียวนะ!

ตื่นตาตื่อใจกับเครื่องเล่นได้ไม่นาน แต่ก็ต้องชะงักไปเมื่อเงยหน้าขึ้นมาแล้วพบขึ้นว่าฟิล์มที่ตัวเองล้างนั้นเสียไปมากกว่าครึ่ง เอมิฉีกยิ้มบางๆ

“ไอหยา…โชคร้ายติดจรวดจริงๆด้วย..”

#KMI_JinshinJiko

: ร้ายถ่ายภาพย่านการค้า - ห้องล้างฟิล์ม

หลังจากทำการจับฟิล์มของภาพถ่ายตลอดสัปดาห์นี้ไปแขวนผึ่งให้แห้งเรียบร้อย

เครื่องเกมคอนโซลที่เก็บได้ข้างทางกลับสะดุดความสนใจของเธอขึ้นมา

ซักกตาคงไม่เสียหายอะไร…

(+)

( มาลงภาพเทสเล็กน้อยค่ะ🙌 แวะมาแข่งจ้องตากันได้นะคะ55 )