เธอมองอีกฝ่ายอย่างไม่เชื่อสายตาตัวเอง ภาพความหลังฉายเข้ามาในหัวราวกับเป็นวิดีโอที่ถูกกำหนดให้เล่นในเวลานี้ มันคือภาพความทรงจำธรรมดาที่พิเศษขึ้นมาเพราะคนคนหนึ่ง

"อือ"

"ขอบคุณนะ"

#KMI_KaikiGesshoku
[Story]

รู้ตัวอีกทีเธอก็มาโผล่บนรถไฟที่ไม่รู้ว่าจุดหมายปลายทางจะไปสุดอยู่ตรงที่ใด แต่สิ่งหนึ่งที่เธอรู้ในตอนนี้คือ ภาพความทรงจำที่ฉายอยู่ตรงหน้านี้ มีทั้งเรื่องดีและแย่ปะปนกันไป แต่บางอย่างก็ไม่ควรถูกรื้อฟื้นเลยแม้แต่น้อย

"ทั้งที่พยายามลืมมันไปแล้วแท้ ๆ ..."

"สุดท้ายแล้วนั่นคือตอนจบที่ควรเป็นรึเปล่า?"