( ฮึกๆฮหสฟสผส ไอจังอยากให้โลกเห็นค่ะว่าอัตคุงแต่งหน้าแล้วน่ารักมาก🤏 )

เธอเปร่งเสียงอย่างพึงพอใจในผลงานตน ก่อนจะเหลือบไปเห็นเวลาที่โทรศัพท์มือถือ

"ไอจังจะไปแล้ว ไว้เจอกันในห้องเรียนนะ"

เธอเก็บเครื่องสำอางเข้ากระเป๋าอย่างเร่งรีบ และหันมาโบกมือลาเขา

"บ๊ายบายนะ อัตคุง"

ว่าแล้วก็เตรียมละเลงหน้าของอีกฝ่ายด้วยเครื่องสำอางที่เตรียมแยกเอาไว้โดยเฉพาะ

นั่งนึกอยู่สักพัก สุดท้ายก็เลือกสีแดงสดมาแต่งหน้าเพื่อนร่วมชั้นอย่างสนุกสนาน

”เอาล่ะ…ห้ามล้างก่อนถึงบ้านนะ“

"อัตคุงนี่เอง"

พูดพลางย่อชื่อให้คนตรงหน้าอย่างเสร็จสรรพ

"อธิบายมันยากนะ แสดงให้เห็นน่าจะง่ายกว่า...."

แล้วก็มองด้วยสายตาคาดหวัง

"เอ๋ ให้ไอจังเลือกให้หรอ?"

เธอเอียงคอพิจารณากับรูปหน้าของรุ่นพี่ ก่อนจะรู้สึกอยากแกล้งขึ้นมาเสียอย่างนั้น

"รุ่นพี่ลองสไตล์โกธิคไหม? หรืออยากลองแต่งสไตล์พังก์—"

ว่าแล้วก็แอบอยากเห็นแฮะ?

"ใช่ๆ แต่งหน้า"

มองสำรวจคนตรงหน้าดีๆก็พบว่าคุ้นหน้ามาก ขณะพยายามระลึกชาติก็เกิดปิ๊งป่องขึ้นมา

"อ๊ะ นาย....อ่า...เอ่อ...คนที่อยู่ห้องเดียวกัน"

จะว่าไปเขาชื่ออะไรนะ?

"อื้อ เซมไปชื่ออะไรหรอ?"

พูดไปพลางเดินวนรอบตัวคนตรงหน้า คล้ายกำลังสำรวจรุ่นพี่คนนี้อยู่

"เซมไปหน้าตาดีนะ ให้ไอจังเลือกสไตล์ที่จะแต่งให้ไหม? หรือเซมไปจะเลือกเอง"

สีหน้าเธอเบิกบานขึ้น ก่อนจะเข้าไปมองคนตรงหน้าใกล้ๆ

"มีสไตล์ที่อยากแต่งเป็นพิเศษไหม?"

พูดพร้อมหยิบกระเป๋าเครื่องสำอางที่มีของข้างในเสียมากมายออกมาและคิดในใจ

'น่ารักจัง....'

เมื่อได้ยินคำปฏิเสธ เธอก็เดินเข้าไปเกาะติดรุ่นพี่อย่างไม่ยอมแพ้

เธอล้วงมือเข้าไปในกระเป๋าพร้อมหยิบอมยิ้มที่ดูน่าอร่อยออกมา

"ถ้าให้แต่งหน้าเดี๋ยวให้กินนะ"

"ดีล"

ว่าแล้วเธอก็หย่อนตัวนั่งลงที่เก้าอี้ของร้านเพื่อลองลิ้มรสราเมนแปลกๆนี่ พอลองชิมเข้าไปก็รู้สึก...อืม? แปลกๆอธิบายไม่ถูกแฮะ แต่ก็ยังรับประทานต่อจนหมด ก่อนจะลุกขึ้นจ่ายเงิน

"ขอบคุณสำหรับอาหารนะ สุดหล่อ"

แล้วก็รีบเดินจากไป และเงินที่จ่ายไปนั้นก็ยังเป็นเหรียญ500เยน

"เซมไปนี่หลอกง่ายจังนะ"

เอ่ยออกมาหน้านิ่ง หากแต่ในน้ำเสียงมีความขบขันปนสนุกสนานแฝงอยู่

"ไอจังล้อเล่นค่ะ แต่ชักจะอยากเห็นเซมไปโดนคุณแม่ตีแล้วแฮะ..."

"สรุปแล้วราเมนราคา200เยนเนอะ?"

ว่าแล้วก็ตีเนียนหน้าตาเฉย

( ไอจังมาหาเซมไปแล้ว😭🔥💓💕💝💗💝💕💗🔥🛐💝💕💗💓🛐💕💝🔥 )

(บวกด้วยคนนะคะ!)

กำลังเดินเอ้อละเหยอยู่ก็พลันหันไปพบกับร้านๆหนึ่งเข้าพร้อมกับเมนูแปลกๆ

"ราเมน....ต้นพลัม?ไม่เคยเห็นเลย"

พอกำลังจะเงยหน้าขึ้นสั่งก็ดันพบเข้ากับคนคุ้นตาที่ดันขึ้นราคาซึ่งๆหน้า เธอเอียงคอพิจารณาก่อนจะตกลงสั่ง

"ราคานี้งั้นเดี๋ยวไอจังขโมยถ้วย ชาม ตะเกียบ เครื่องปรุงกลับบ้านด้วยแล้วกันนะ"

( แปะๆ มาโคกันได้เสมอนะคะ! )