"ถ้ามันน่าต่อยแล้วจะสนทำไมเล่า เครียดจะตายเหอะ ทีพวกนั้นยังทำตัวประสาทกันได้เลยนี่หว่า" เอ็นจูขมวดคิ้วส่งสายตาแบบที่ว่านายมันแปลกคน ไม่สนใจว่าข้อเสนอตัวเองจะแก้ปัญหาผิดที่อะไร

"อ๋อ ตาแก่นั่น"พอโดนทักฝั่งตัวเองบ้างก็ยกขึ้นอีกอึก"รู้ไหม วันนี้ที่มันยอมให้ฉันปิดร้านน่ะเพราะบอกว่ายอมให้ก็ได้ เพราะฉันน่าเวทนาที่ชนะมันไม่ได้น่ะสิ เจ็บใจชะมัด ให้ฉันเรียกแกว่าลูกพี่ยังเสียศักดิ์ศรีน้อยซะกว่า"

"นั่นแหละ คงไม่มีเงินหล่นจากฟ้ามาทำให้ฉันมีความสุขเพิ่มหรอก" เอ็นจูถอนหายใจแล้วคีบไก่เข้าปาก ปกติทำอาหารกินเองตลอดอยู่แล้ว เลยไม่รู้สึกหวือหวามากเท่านั่งมองคนอื่นยกยอรสมือตัวเองแบบนี้

"เป็นไงมั่ง ช่วงนีั" พอเคี้ยวเสร็จก็เริ่มเป็นฝ่ายถาม "โดนวัตถุโบราณพวกนั้นกวนโอ้ยอีกไหม เหอะ บ้าจริง ถ้าไม่ติดระบบอวุโสฉันก็อยากซัดมันแทนนายจริง ๆ นะ"

"ฉันก็เป็นพ่อครัวคนเดียวอยู่แล้วไหมวะ"เขารับแก้วจากเร็นโชระหว่างเลื่อนเก้าอี้นั่งลงบ้าง ถึงจะแอบตะหงิดใจแต่เพราะคำชมดั่งกล่าวเลยยอมมองข้ามไป

"ก็นะ ชนแก้ว!" เอ็นจูยกแก้วขึ้นชนพร้อมลั่นเสียงดัง ก่อนจะชิงกระดกนำก่อน ดูเหมือนเขาจะร่าเริงขึ้นมากตอนกินเบียร์

"อ่า แจ๋วจัดเลยเว้ย" หลังดื่มไปอึกเดียว เขาก็คลายยิ้มออกมาง่ายดาย "นี่สินะเขาเรียกว่าความสุขของผู้ใหญ่? ฉันเรียกถูกไหมนะ?"

(หล่อเกินไป ช่วยด้วย)

คำว่าอะไรที่อยากกินตอนนี้ของเอ็นจูคือเบียร์ และเขาก็วางแผนจะซัดของที่ซุกไว้ในวันหยุดอันหายากครั้งนี้

เขาเลยยกมือขึ้นปัด ๆ ทำนองว่ารู้แล้ว จากนั้นจึงยืนเท้าสะเอวคิดเรื่องอาหาร

สุดท้ายเขาก็เลยลงมือทำไข่ม้วน และหมูผัดซอสขิง ใช้เวลาสักพักเสร็จเขาถึงค่อยเดินถือจานกับแก้วสองใบที่เหน็บมาด้วยร่วมโต๊ะ

"หมูผัดซอสขิงกับไข่ม้วน"เขาวางจานลงก่อนถึงตามด้วยแก้วเปล่าๆ"เผื่อยังไม่ได้กินอะไรมา"

"แค่นั้นเรอะ"เอ็นจูยักคิ้วหนึ่งข้าง ของฟรีมีให้โกยแท้ ๆ แต่กลับขอแค่ไข่ม้วนเนี่ยนะ "เกรงใจไม่เข้าเรื่อง"

ถึงแบบนั้นเขาก็ไม่ได้มีท่าทีขัดคำขออะไร เพียงแต่เพยิดหน้าไปทางกับแกล้มข้างหน้าเขารวมถึงขวดเบียร์ สาเก ของมึนเมาอะไรก็ตามที่เจ้าของร้านตัวจริงบางคนกินค้างเติ่งหรือแอบซุกเอาไว้จำนวนหนึ่ง

"แกยกไอ้พวกนี้ไปแล้วกัน" เขาเว้นช่วงนิดหน่อย "ไข่ม้วนอย่างเดียวจริงดิ"

เอ็นจูตาเป็นประกายขึ้น รู้สึกคอจะต้องการเหล้าบ๊วยโอซาก้าก่อนใครแล้ว แต่พอโดนทักถึงเรื่องให้ช่วยเขาก็ยอมดึงสติปรายตามมองของบนโต๊ะข้างหน้าตัวเอง

เป็นพวกกับแกล้มง่าย ๆ ไม่กี่อย่างเช่นถั่วเเระ ข้อไก่ทอดและยากิโทริที่พึ่งทำเสร็จหมาด ๆ

"ทำเสร็จก่อนแกมาแล้วเหอะ" เอ็นจูสำรวจสารรูปของเพื่อนสนิท "หรือแกอยากกินอะไรรึไง วันนี้ยอมทำให้ฟรีก็ได้"

"เหอะ" เขาเงยหน้าขึ้นมา สีหน้าเหมือนยักษ์ขมูขี และจะดูเคี่ยวกร่ำศึกมา "กว่าไอ้แก่นั่นจะยอมแม่งโครตลีลาเลย"

จากนั้นจึงลุกขึ้นทำท่าบิดเนื้อบิดตัวเล็กน้อย คล้ายพึ่งใช้กำลังมาหมาด ๆ ไม่ต้องเดาก็รู้ว่าอีรุงตุงนังกับพ่อมา

ถึงแบบนั้น ก็ยังมีใจรักในการดื่มอยู่ดี

"ช่างมันเถอะ นี่เอ็งพกมาด้วยเรอะ รู้งานดีนี่หว่า"

(ขอบคุณค่ะ ฝากมากวนเอ็นจู เอ้ย เอ็นดูด้วยนะคั้บ 🥺)

( คนเดียวกันจริง ๆ ค่ะ ... คอนเฟิร์ม 👍👍👍 )

( เพื่อนเร็นโชเองจำกันไม่ได้อะดิคนเราน่ะ งรื้อ )

(เจเนอรัลเบ๊ 555555555 กรณีนี้ขอหนีออกจากบ้านไปให้เร็นโชเลี้ยงได้ไหมคะ55555)

(เปิดไนท์โหมดเข้าประชุม---)