またね。

(ถ้าไม่เจอมาเคาะบ้านได้เลย .ไม่จริง

การพบพานไม่จีรังอย่างไร การจากลาก็ไม่แน่นอนอย่างนั้น ขอบคุณอีกครั้งสำหรับช่วงเวลาที่ผ่านมานะคะ🌸)​

(/เบ่งกล้าม กรอดกรรรรกรรรรรร ชอบที่ทำมาให้มากๆเหมือนกันค่ะ ขอบคุณนะคะ!)

"อืม จริงๆก็ใช้ไปเถอะ" มีไว้ให้ใช้

"หลังจากนี้ก็โชคดี รักษาสุขภาพ เรื่องเรียนก็ตั้งใจได้ แต่อย่าไปเครียดกับมันมาก"

"ชีวิตมีอะไรให้ทำเยอะแยะ" เก็บมือกลับ

"ปีหน้า... ไว้เจอกัน"

งานปัจฉิมของเธอ

ยื่นสิ่งหนึ่งคืนให้

ยางลบที่เคยใช้ในการสอบครั้งก่อน ๆ, เป็นของนำโชคซึ่งอาจช่วยให้คนที่หลับทุกคาบทำเกรดได้สวยงามมาตลอดสามปีก็ได้

> รับ
> ไม่รับ

@nana-kmi.bsky.social

(ทำไมทำหน้าแบบนั้น .หยุมกระหม่อม 🫳

ขอบใจนะ)​

(ให้เพทๆ ฝากนอนในโรงเรียนเผื่อด้วยนะรุ่นน้องทุกคน)​

"อ่า..."
"ฉันชอบแบ่งงานให้คนนึงทำส่วนนึง อีกคนก็ทำอีกส่วน"
"แบบว่า..คนนึงทำอาหาร อีกคนล้างจาน"

"แต่ถ้าว่างพอทำด้วยกันได้ก็ทำไป" เล่าให้ฟังระหว่างเดิน

ก็อกน้ำส่วนที่สำหรับอุปกรณ์ทำความสะอาดอยู่ติดกับกำแพง เหนือจากพื้นมาพอประมาณ

เขาวางขวดน้ำกับน้ำยาไว้ให้พ้นบริเวณเปียก ก่อนเตรียมไม้ถูไว้ใต้ก๊อกแล้วเปิดน้ำ

ซ่า...

หาวไปหนึ่งหวอด

มือเลื่อนไปตามที่คุณจัดตำแหน่ง แต่ก็สัมผัสได้ว่าเขาจับกล้องค่อนข้างมั่นคงดี นี่คงเป็นอีกเหตุผลที่ทำให้ลูกบาสไม่หลุดมือเวลาแข่ง

ด้วยส่วนสูงที่ค่อนข้างสัมพันธ์กันในตอนนี้ การกอดคอถ่ายรูปจึงไม่ยากเย็นอะไร

ตุ๊กตาวาฬได้มีส่วนร่วมในเฟรมนี้

"......"

เมื่อนับจังหวะชีสก็กดถ่ายรูปไปทั้งหน้านิ่ง ๆ อย่างนั้น

แชะ!

"เสร็จแล้ว"

คืนกล้องโพลารอยด์ที่กำลังปริ้นท์รูปให้แก่เจ้าของเดิม

((ตาย555๕5555555656))

(โอ๊ย เจ็บจังเลย ย ย)​