อายากิหยุดมือครู่หนึ่ง พลางทำท่าทางพยายามนึกคิด “อืม…ฉันว่าจะไปหาของอร่อยทานน่ะค่ะ แบบว่าทานแล้วเย็นจับใจเลย แต่ถ้ารุ่นพี่ยังอยู่แถวนี้ ฉันคงอยากจะตามไปช่วยต่อน่ะคะ”

เธอจัดการแยกขวดสุดท้ายออกจากถุงก่อนจะหันไปมองชาร์ล็อตต์ด้วยแววตาเป็นประกาย “ถ้ารุ่นพี่ไม่รังเกียจ จะไปหาอะไรทานพร้อมกับฉันก็ได้นะคะ ถือว่าเป็นรางวัลที่เราทำงานหนักวันนี้ไงคะ”

อายากิหยุดมือชั่วครู่แล้วหันมายิ้มเล็ก ๆ ให้ชาร์ล็อตต์ “ไม่ต้องขอบคุณหรอกค่ะ ฉันแค่อยากช่วยรุ่นพี่เท่านั้นเอง” เธอพูดพลางจัดถุงขวดพลาสติกให้เรียบร้อย

“แต่รุ่นพี่น่ะ น่าชื่นชมจริง ๆ นะคะ รุ่นพี่เป็นคนเริ่มลงมือทำก่อนด้วยซ้ำ” อายากิพูดด้วยน้ำเสียงชื่นชม ก่อนจะหันไปหยิบกระดาษที่ปลิวอยู่ข้าง ๆ

เธอหันกลับมาพร้อมรอยยิ้มสดใส “ถ้าพวกเราเสร็จจากตรงนี้ รุ่นพี่จะไปไหนต่อไหมคะ?”

“บอกแล้วไงคะว่าไม่ต้องเรียกแบบนั้นก็ได้” อายากิพูดพลางยิ้มกว้าง “รุ่นพี่นี่ก็ถ่อมตัวเกินไปจริงๆ นะคะ แบบนี้คนอื่นจะเอาอย่างได้ยังไงล่ะ!”

เธอหยิบถุงขวดพลาสติกขึ้นมาอย่างกระตือรือร้น

อายากิหัวเราะเบาๆ ก่อนจะก้มลงแยกขยะอย่างตั้งใจ “ทำงานกับรุ่นพี่แบบนี้รู้สึกเหมือนได้ทำอะไรที่มีความหมายมาก ๆ เลยค่ะ! เดี๋ยวไม่นานตรงนี้ต้องสะอาดเอี่ยมแน่ ๆ ”