สัมผัสบนหัวทำให้คิ้วของเขากระตุกในทันที แต่ยังไม่ทันจะได้ว่าเอ่ยปากว่าอะไร เจ้าคนที่ถือวิสาสะก็ผละมืออกไปแล้ว

ชายหัวเสียกลืนคำต่อว่าลงไปแล้วถอดหมวกออก ก่อนจะใช้มือจัดทรงผมให้เข้าที่เข้าทางเหมือนเก่า

" เปิดหน้าต่างก็ไม่ได้ช่วยอะไรหรอกนะ ตราบใดที่เราทั้งคู่ยังนั่งอยู่ในนี้ "

รอบข้างเงียบไปครู่หนึ่ง

" นี่ ****... "

" ช่วงนี้นายนอนไม่ค่อยหลับเหรอ ? "

" ... "

ประโยคสุดท้ายทำให้เกิดแรงต้านในอก เขารู้อยู่แล้วว่าอีกคนคงอยากได้เวลาส่วนตัว แต่เขาก็มีเหตุผลของตัวเองเหมือนกัน

" ก็รู้แหละนะว่าไม่อยากเจอฉันน่ะ แต่ถ้าฉันปล่อยนายนั่งไปคนเดียว นายอาจจะ... "
" นั่นสินะ ไปที่ที่ไกลเกินจะหาตัวเจอ "

แสงไฟสลัวและกลิ่นอายบนรถเมล์ทำให้เขาขนลุกพิกล อาเบะก้มหน้าลงเล็กน้อย หวังเพียงจะไม่เห็นอะไรก็ตามในรถเมล์คันนี้

แม้ชายข้าง ๆ จะเบี่ยงตัวให้ แต่ตัวเขาไม่แม้แต่จะชำเลืองหางตาไปมอง ซ้ำยังเอ็ดเสียงเย็น

" แค่บอกว่า 'เดี๋ยวก็กลับ' น่ะไม่ได้ทำให้โชหายเป็นห่วงนายหรอกนะ "

" มีที่ให้ไปตั้งมากมาย ทำไมไม่เลือกที่ที่หาเจอได้ง่าย ๆ หน่อยล่ะ ? "

อาเบะเอนหลังพิงเบาะพลางถอนหายใจ เพราะรู้ว่าบทสนทนานี้จะยังไม่จบลงง่าย ๆ

เมื่อประตูเปิดออกก็พาลให้แสงสลัวพาดทับลงบนเงาร่างหนึ่ง ชายคนนั้นก้าวขาขึ้นรถเมล์รอบดึก มุ่งตรงไปยังที่นั่งของเพื่อนเจ้าปัญหาขณะส่งข้อความหารุ่นน้องที่กำลังเป็นกังวล

“ ไม่ใช่ว่าเดือนนี้มันบ่อยกว่าปกติเหรอ? ” ไม่ทันที่จะได้รับคำตอบเขาก็ทิ้งตัวลงนั่งข้าง ๆ อย่างถือวิสาสะ

“ รู้ไหมว่าฉันนั่งอยู่ตรงนั้นมานานแค่ไหนแล้ว...? ” ชายหนุ่มมองอีกฝ่ายด้วยสายตาคาดโทษ

ตัวอย่างเหตุการณ์ประหลาดที่สระว่ายน้ำโรงเรียน

- รู้สึกเหมือนมีคนจับขาทั้งที่ไม่มีใคร
- ตอนที่มองลงไปในน้ำเห็นใบหน้าของคนบนพื้น
- เงาที่สะท้อนในน้ำบิดเบี้ยว/ไม่ใช่เงาของเรา (ภาพหลอน)
- น้ำในสระค่อย ๆ ลดจนเหลือแค่ครึ่งเดียว/หมดสระ
- ดำน้ำได้นานกว่าปกติ
- เห็นน้ำสีแดงเจือในน้ำ
- พบกลุ่มก้อนเส้นผม
- เก็บดาว(พลาสติก)ขึ้นมาเท่าไม่ก็ไม่หมด

vv ชุดว่ายน้ำโรงเรียน vv