นี่รอ blender for ios ปล่อยออกมา แต่ดูแล้วน่าจะลงไม่ได้แหง 😞

มันไม่ควรประกันแค่ปีเดียวด้วยซ้ำ ตู้เย็นไม่ถึงหมื่นยังประกันคอมเพรสเซอร์ตั้ง 10 ปี

เกือบกดซื้อ Feather 3D ละ เพิ่งนึกได้ว่า Blender ก็ทำได้

มิน่าผู้จัดซีรีส์ถึงยอมปล่อยงานห่วยดีกว่าแยกคู่จิ้น

แต่ของแบบนี้มันต้องมีคนกล้าทลายกำแพงแหละถึงสร้างงานใหม่ๆได้ ไม่งั้นก็วนอยู่อย่างงี้

นิ้วเบียดไรขนาดนั้น ตูนิ

ซึ่งก็วนไปแตะเรื่องการเอางานไปแตะเชิงพาณิชย์นัานแหละ

//แต่ถ้าไม่มีเชิงพาณิชย์ แล้วอาร์ตติสต์จิเอาไรกิน เอาไรมาจ่ายค่าไฟ ค่ายาแก้ปวดหลัง ยาออฟฟิศซินโดรม และยาแก้แพนิกเวลาโดนทัวร์ลง 🥹

แต่ถ้าเป็นคนที่รักมาก อินมาก ถึงขนาดตามซื่อตามเก็บสินค้า เพระเอาสินค้าไปผูกกับการเป็นตัวแทนรักแท้ที่เราตามหา

แล้ววันนึง เปิดมาเจอตัวแทนรักแท้ (ที่เราอินของเราเอง) กำลังถูกเขียนให้มีความสัมพันธ์กับคนอื่น นี่ก็คงนั่งมองกู้ดส์ที่ซื่อมาตาปริบๆเหมือนกัน ไม่รู้จะจัดการความรู้สึกยังไงดี ทำไงกับของที่ซื้อมาแล้วดี

แต่ถ้ามองมุมนักอ่าน หลายคนอ่านนิยาย มังง่ะ เพื่อเยียวยา เติมเต็มบางอย่างในใจ เค้าอาจจะอ่านมันด้วยความรู้สึกว่า โลกนี้ยังมีรักแท้ อินในควาสัมพันธ์ของคู่รักที่ผู้แต่งสร้างขึ้น

แม้คนอื่นจะมองว่ามันแปลก ยึดติดอะไรขนาดนั้น แต่มันสำคัญกะการเติมเต็มจิตใจของเค้า

ซึ่งถ้าเสพผ่านๆแบบนี้หรือเป็นสายฟรี พออ่านๆไปปลายทางไม่เป็นแบบที่ติด ก็แค่ปล่อยไป เลิกอ่าน แค่นั้น

ดราม่าด้อมอดจพ.ตอนนี้คือ ในฐานะคนนอก แล้ววาดรูปด้วย ก็คิดว่านักวาดก็แยกแอคแล้ว พยายามจะกรีนแฟล็กทุกอย่างด้วยการไม่ห้าม ใครจะฟิกคู่ก็ได้ ไม่ฟิกก็ได้ แต่ห้ามตีกัน ซึ่งโดนมองว่านี่คือการเลือกข้าง

นี่ก็คิดไม่ออกเหมือนกันว่า แล้วแบบไหนถึงจะแปลว่าไม่เลือกข้าง

แต่นี่คือ แว่นสายตายาวราคาถูกๆที่ไม่ต้องกลัวสารเคลือบอะไรมันลอกอะนะ ก็เช็ดสำลีไป ถ้าแว่นแพงๆก็คงไม่กล้าใช้

//เคยใช้แว่นเคลือบโน่นนี่ราคาครึ่งหมื่นแล้ว ไม่รู้สึกว่าต่างกัน แถมถลอกเป็นรอยขนแมวตรงกลางเลนส์พอดีทั้งๆที่ใช้ได้ไม่นาน เลยซื้ออันละ 200 มาใช้