มาที่ตึกสหเวชดิ หน้าบันไดชั้นสอง

พิสูจน์มั้ย

ว้าว เห็นกันด้วย

จะช่วยแก้ไงล่ะ

ความจริงน่ะเหรอ…

ไอ้นี่เป็นเรื่องไร้สาระที่สุดแล้ว แต่ดันมีคนเชื่อถึงขั้นช่วงหนึ่งมีเด็กเอาชุดนางรำมาแขวนในห้องแล้วไหว้ ดีนะมีอาจารย์ไปเก็บออกแล้ว คืองี้นะ ถ้าตายที่บันไดแล้วจะมาประจำที่ห้องแลปทำไม แล้วชุดนางรำอ่ะ ในฐานะเด็กวิทย์จะให้เอาไปใส่ทำอะไร รำแก้บนเจ้าพ่องี้เหรอ ถวายขนาดนี้อีกหน่อยมีม้าลายมาตั้งด้วยแน่

คำเล่าลือที่ 2— ถ้าหากคนที่ตายไม่ใช่เด็กคณะ
ช่วงมีประมาณห้าหกปีที่แล้ว มีบางข่าวบอกว่าจริงๆ คนที่เสียชีวิตในห้องไม่ใช่เด็กคณะสหเวช แต่เป็นเด็กนาฎศิลป์ที่มาหาเพื่อนแล้วประสบอุบัติเหตุตกบันไดคอหัก ทุกๆ คืน เธอเลยยังคงรอคอยเพื่อนของเธอมาจนถึงทุกวันนี้

หลังจากนั้นหากอยู่ห้องเกินช่วงเวลาตีสาม จะโดนผีรุ่นพี่ไล่ล่าจนประสบอุบัติเหตุตาย

ส่วนความจริงเหรอ…แค่คิดว่าต้องไปวิ่งไล่คนก็เหนื่อยแล้ว ชีวิตคนเข้าแลปก็หดหู่จะแย่ ใครจะไปอยากหลอกผีให้รุ่นน้องเรียนตกกันล่ะ อีกอย่าง ตีสามแล้วมีเวลานอนก็ต้องเลือกนอนเนอะ

คำเล่าลือที่ 1— ผีเฮี้ยน

เรื่องเล่ามักจะมีความแตกต่างกันในจุดเล็กๆ น้อยๆ ที่ไม่สำคัญ อย่างเรื่องของรุ่นพี่ห้องแลปก็คงเป็นสาเหตุการตาย มีตั้งแต่ป่วยตาย ฆ่าตัวตาย อุบัติเหตุ ไปจนถึงถูกฆาตกรรม ถ้าใครเคยได้ยินรูทฆาตกรรมก็คงได้ฟังเรื่องราวความเฮี้ยนพ่วงมาด้วย คร่าวๆ ก็คือมีโจรขึ้นตึกในวันที่รุ่นพี่อยู่ในห้องเพียงลำพังพอดี เธอเลยถูกฆ่าปิดปาก

ที่พูดไปในประวัติก็เป็นเรื่องเล่าที่นับว่าดังติดหูสุดแล้ว แถมได้รับคอนเฟิร์มจากเจ้าของเรื่องแล้วด้วย

แต่ก็นะ ขึ้นชื่อว่าเรื่องเล่า ยิ่งเวลาผ่านไปนานยิ่งมีการตีไข่ใส่สีเพิ่มอรรถรสไปตามยุคสมัย

ถ้างั้นลองมาฟังคำเล่าลือแปลกๆ กันดีกว่า—
.
.

(เพื่อใครสงสัยว่านี่คืออะไร นี่คือที่ลงเรื่องเล่าพี่ครามแบบต่างๆ + fact ชีวิตผี

แบบจริงจังเหรอ..แน่นอนว่าไม่)