สรุปเดินไปบ้านซีอีโอที่อยู่แถวนั้น แกเปิดบ้านรับคนเกินครึ่งออฟฟิศได้มั้ง สั่งข้าวสั่งน้ำมาให้หมด
ตอนเย็นก็ขึ้นตึกไปกับจนท.ไปกวาดของลงมาเพราะมีกุญแจรถ คือวิ่งลงมาแต่ตัวกับมือถือเลย แล้วกลับบ้าน ไม่อยู่ละอีสัด
เอาจริงกลัวตายมาก ๆ ตอนอยู่ในบันไดหนีไฟจะร้องไห้ละอะ

ตามมุมมันร้าว มีเสียงแกร๊กๆๆ แล้วรอยแม่งแยกห่างแล้วหุบอยู่อย่างนั้น ฝุ่น ปูนเม็ดเล็ก ๆ เริ่มตกลงมา มีคนพกคอมทิ้งคอม ทิ้งรองเท้าส้นสูง(สืบทราบว่าของพี่ที่ออฟฟิศชั้นเอง)
ลงมาจากชั้น 7 แล้ววิ่งไปลานที่เค้าไว้หนีไฟ พอพักกันสักพักไม่รู้ใครประสาทกินเกินตะโกนว่าตึกมันเบี้ยว (ทั้งๆที่ไม่) แล้วคนวิ่งออกประตูหลัง ล้มกันระเนระนาด ไม่มีสติกันเลย
นี่แบบถ้ามันจะร่วงลงมาก็ตายห่าหมดนี่แหละมีแต่ตึกสูง

ละเหี่ยๆ พิมพ์ผิดจริง ไม่มุก 55555

เราอะชอบผลงานของนักร้องเดี่ยวคนนั้นมากและชอบมานานค่ะ ตอนสิ้นปีเจอไปออกงานเรายังถ่ายแล้วแบบดีใจหลังจากหายไปนาน หลังจากนั้นเพื่อนก็เริ่มทักมาเล่า ก็คือเลิกชอบไปเลยค่ะจนมาเจอเรื่องนี้คือขยะแขยงไปเลย555555
ละวันนี้พอเจอเจ้าของค่ายเข้าไปชาวเน็ตเอาแต่เรียกร้องขอกระชับซึ่งเราแบบ มันอ่านแล้วเข้าใจยากยังไงงงงง